Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)

35 "Bıçak"

LOYA

5 AY SONRA:

Ali beni göğsüne çektiğinde huzurla ona sokuldum. Dudaklarını saçıma değdirdi.

"Baharım?" Gülümsedim. "Efendim?" Saate baktı. "Artık işe mi gitsem?" Dudağımı büktüm. "Hayır, sensiz canım sıkılıyor!"

Ali eğilip karnımı öptü. "Oğlumuz da sıkılıyor olmalı." Kıkırdadım. "Aynen öyle, çok sıkılıyoruz." Dedim. "Annemler var?" Sorarcasına bana bakıyordu. "Ama sen yoksun." Ali güldü ve doğruldu. "İlla ben olacağım yani?" Dedi.

Başımı olumlu anlamda salladım ve ona sarılmaya devam ettim.

Nedense, hiç bırakasım gelmiyordu.

"Ben artık gideyim." Kaşlarımı çattım. "Otur oturduğun yere!" Sırıttı. "Loya'm, her gün işe gidiyorum." Ofladım. "Bugün gitmesen olmaz mı?"

Ali bana tuhaf tuhaf baktı. "Hayırdır güzelim, bir şey mi oldu?" Yanağını öptüm. "Özlüyorum." Dedim. "Çok hem de!" Ellerimi ellerinin arasına aldı. "Bende öyle ama ne yapalım? Çalışmak zorundayım." Dedi.

Mecburen ondan ayrıldığımda eğilip alnımı öptü. "Aklım sende kalacak." Diye sızlanıyordu.

Birlikte kapıya geldiğimizde ona sımsıkı sarıldım. "Seni çok seviyorum." Gülümsedi. "Kurban olurum seni verene, efulim..."

Birbirimize son kez sarıldığımızda yüzümü avuçladı. "Bugün üç tane toplantım var. Hepsi de uzun sürer, ben aradığımda hemen aç. Vakit bulduğumda hemen seni arayacağım, tamam mı yavrum?" Başımı tamam anlamında salladım.

Ali gittiğinde kapıyı kapattım.

"Sana erkek olacak dedim!"

"Hayır, kız olacak!"

Yaklaşık bininci tartışmamızın ardından sonunda hastaneye gelebilmiştik.

Kalbim heyecanla çarparken sevdiğim adamın elini tuttum.

Birlikte içeriye girdiğimizde doktorumuzun yanına gittik. Ali sırıtarak bana bakıyor, ısrarla kız diyordu.

Biliyordum, erkekti... Ben annesiydim, hissediyordum. Ali her ne kadar bunu kabul etmese de karnımdaki bebek erkekti.

"Hoş geldiniz." Doktorumuza gülümsedim. "Hemen cinsiyete baksak olmaz mı?" Kadın heyecanımı anlamış olacak ki güldü ve başını salladı.

Bana gösterdiği yere uzandığımda Ali elimi tutuyor, sakin kalmamı söylüyordu.

Karnıma sürülen jelle birlikte gözlerimi kapattım. Birazdan şuracıkta bayılabilirdim!

Dayanamayıp gözlerimi açtığımda doktorun gülümseyerek ekrana baktığını fark ettim. "Neymiş?" Soruma cevap vermeden biraz daha inceledi. "Neymiş doktor hanım?" Diye sordum ısrarla.

Bakışları bana döndü. "Erkek." Mutlulukla çığlık attım. "İşte be! Dedim ben sana, o erkek dedim! Benim bebeğim erkek dedim!" Ali bozulmuş gibi yüzünü astı. "Ama ben kız çocuk istiyordum..." Kıkırdadım. "Aslan oğlum, şimdiden beni haklı çıkardı."

İddiayı ben kazanmıştım, Ali ne istersem isteyeyim yapmak zorundaydı.

Keyifle gülümsedim ve yavaşça doğruldum. Bir oğlumuz olacaktı, bu rüya gibiydi...

O günü hatırlarken burukça gülümsedim. Zaman ne çabuk geçiyordu!

Bebeğimiz altı aylık olmuştu, karnım iyice büyümüştü. Toplamda on kilo almıştım, yüzüm şiş gibi duruyordu. Buna rağmen Ali bana her gün iltifatlar ediyor, sürekli beni öpüyordu. Bazen triplere girdiğimde kesinlikle çirkin olduğumu kabul etmiyordu.