YOU or THE RICH LIFE✨🌹 §COMPLETED§

<<Η πρόταση>>

Το πρωί της επόμενης μέρας, με βρίσκει να κοιμάμε μόνη στο κρεβάτι μου με τον Μπρόντυ αλλά αυτός δεν ήταν δίπλα μου.
Ξαφνίαστηκα, <<Μπρόντυ? Που είσαι?>> του φώναζα αλλά αυτός δεν άκουγε.
Πήγα κάτω στο σαλόνι, το οποίο με ξάφνιασε περίεργα.
Το τραπέζι ήταν στρωμένο και σερβιρισμένο σαν ένα ρομαντικό πρωινό. Με κεριά και στο τέλος του τραπεζιού να είναι καθησμενος σε μιαν γυάλινη αστραφτερή και πεντακάθαρη καρέκλα ο Μπρόντυ.
<<Καλημέρα πριγκίπισσα>> και σηκώθηκε να με φιλήσει.
<<Καλημέρα Μπρόντυ>> και πήγα δύο βήματα πίσω.
<<Τι έπαθες αγάπη μου?>> με ρώτησε ο Μπρόντυ και ξαναήρθε κοντά μου παίρνοντας με απο τους ώμους. <<Μπρόντυ, δεν θυμάσαι τίποτα? Τι έκανες χθές το βράδυ δηλαδή?>>είπα.
<<Θυμάμαι μωρό μου, απλά ήθελα να επανορθώσω για εκείνο που έκανα>> και φίλησε το χέρι μου.
<<Μπρόντυ γιατί το έκανες? Γιατί συμπεριφέρθηκες έτσι?>>
<<Αγάπη μου ζητώ συγνώμη γι'αυτό που έκανα αλήθεια. Σου είπα ζηλεύω και τον αέρα που αναπνέει κάποιος δίπλα σου, δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να σε χάσω για κάποιον άλλον ή ότι κάποιος άλλος θα μπορεί να σε έχει >>
<<Γι'αυτό με χαστούκισες? Για να μην μπορεί να με έχει άλλος? Αν ξανακάνεις κάτι παρόμοιο να το ξέρεις όμως ότι το πιο σίγουρο είναι ότι θα φύγω. Και όχι για λίγο.>> του είπα και απομακρύνθηκα και κάθησα με το φόρεματάκι μου στην καρέκλα απέναντυ του και ξεκίνησα να σερβίρω τον καφε και τις φρυγανιές μου.
<<Αμέλια, δεν θα ξανακάνω τίποτα το υπόσχομαι, σε θέλω μόνο δικιά μου, όπως επίσης ότι δεν θέλω να φύγεις.>> και ήρθε και γονάτησε μπροστά μου. <<Δεν ένιωσα έτσι με καμία γυναίκα, ουτε κάν με την δική μου, την πρώην μου. Μου άρεσες απο την πρώτη στιγμή, την στιγμή που κοίταζες το σώμα μου κάτω απο το λευκό μου πουκάμισο και όχι το αυτοκίνητο ή το πορτοφόλι μου.>> και πήρε τα χέρια μου στα δικά του>>
Ωχ παναγιά μου, τι κάνει? Τι είπε μόλις τώρα?
<<Μπρόντυ..>> του είπα και χαίδεψα τα μαλλιά του.
<<Περίμενε αγάπη μου, δεν τελίωσα. Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις με μια λέξη. Θές να περάσεις την ζωή σου μαζί με την δική μου? Θες να με παντρευτείς?>> και άνοιξε ένα δερμάτινο κουτάκι και απο μέσα ξεπρόβαλε ένα πανάκρυβο αστραφτερό διαμαντένιο δακτυλίδι.
<<Μπρόντυ.. δε δε δεν ξέρω, δεν ξέρω θέλω λίγο χρόνο να το σκεφτώ>> είπα και σηκώθηκα και πήγα τρέχοντας στο δωμάτιο. Κλειδώθηκα μέσα κάθοντας στο κρεβάτι σκεπτική.
Ωχ θεέ μου τι να κάνω? Δεν ξέρω τι κάνω πλέον, να δεθώ με έναν άνθρωπο που να τον ξέρω τόσο λίγο? Να φύγω και να μην ξαναγυρίσω? Χάνοντας όμως όλα τα δώρα και την ζωή που πάντα ονειρευόμουν? Θα πρέπει να το σκεφτώ πολύ καλά αυτό.

Μετά απο λίγο χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ντιν.
Μήνυμα : ~ φιλενάδα μουυυυ τι κάνεις? Καιρό έχουμε να τα πούμε.  Η Αγάπη είμαι.
Απάντησα: ~ Αγάπη μου, γλυκιά μου καλά είμαι εσύ? Οντως ναι χαθήκαμε.
Μήνυμα:~ Θες να πάμε για κανένα καφέ τώρα πριν πάω για δουλειά?
Απάντησα: ~Ναι Αγάπη μου σε μισή ώρα στο γνωστό καφέ. Τα λέμε.

Αυτή ήταν μια πολύ καλή δικαιολογία για να βγώ έξω να πάρω αέρα και να σκεφτώ καλύτερα.