ÇIKMAZ SOKAK

11. BÖLÜM

Mekana vardığımızda mekanın sade ve şık bir yer olduğunu gördüm. (Medyada)
Arel'in koluna girip masalardan bizim için ayrılan masaya oturup etrafı süzmeye başladım. Herkes çok şık ve güzel olmuştu. Arel'in şirketindeki herkes bu kadar güzel mi giyiniyordu? Herkes arkadaşlarıyla sohbet edip yemeğe dalmıştı. Bende Kaylayla kızların giydiklerini çekiştiriyorduk. Size dedikoduya bayıldığımı söylemiş miydim? Masanın altındaki elimde bir sıcaklık hissettiğimde kafamı çevirdim. Arel bana bakıp gülümsüyordu. Bende en sevimli gülüşümü takınıp kafamı sağa eğdim. O sırada yanımıza üstünde parıltılı kısa bir elbisesi olan kadın geldi. Genç gibi duruyordu , ben ne yapacağına bakarken Arel'in kulağına eğilip bir şeyler söyledi. Arel kısaca kafasını sallayıp Serkaya döndü.

"Ateş Sönmez geldi." Dedi. Ve bana göz kırpıp masadan Serkayla beraber kalktı. Yüzünden sinirlendiği belliydi. Giderken çenesinin kasıldığını farkettim. Onu bu kadar sinirlendiren kişi kimdi acaba? Bunları düşürken Arya'nın kolumu dürtmesiyle ona döndüm. Sorarcasına bakışlarımı ona yollarken

"Arel işini ne yapacağız?" Dedi. Ben onu tamamen unutmuştum.

"Ben onu tamamen unutmuşum." Dedim. Arya

"Senin hatırladığın bir şey var mı onu konuşalım." Dedi. Gözlerimi devirip

"Doktora gittin mi? Nasılmış bebeğin?" Dedim olduğunca sesimi kısarak

"Gayet iyi 3 haftalık teyzesi." Dedi ve karnığını okşadı. Tam güzel kelimeler söyliyicekken tam arkamdan Arel'in gürlemesine duydum.

"ARYAAA!!" Bir anda arkamı dönüp ne olduğuna baktım. Sinirden ellerini yumruk yapmıştı. Dişlerini kıracak şekilde çenesini sıkıyordu. Aryaya baktığımda gözlerinin dolduğunu farkettim. Bir şeyler yapmam gerektiğini anlayıp tam adım atıcaktım ki Arel işaret parmağını sallayarak

"Seninle sonra konuşacağız." Dedi. Olduğum yerde kalmıştım. Aryaya yaklaşıp

"Kimden lan bu çocuk." Diye bağırdı. Bu sesle bize bakmayan zaten kesin sağır derdim. Herkes bize bakıyordu. Serkaya bir şeyler yap bakışı atarken Arya hıçkırarak ağlıyordu. Serkay bi anda beklemediğim anda

"Benden." Dedi. Herkes şoktan ağzı açık kalmıştı. Arele baktığımda kendini çok fazla sıktığı belliydi. Büyük adımlarla Serkay'ın önünde durup yumruğu suratına geçirdi. Herkesten şok sesleri çıkmıştı. Serkay yumruğu beklemediği için yere düşmüştü. Aras ve Deniz. Areli tutmaya çalışıyordu. Herkes salondan çıkarılıyordu. Sesleri duyan basın içeri girmeye çalışıyordu. Areli Serkaydan ayırdıktan sonra Arel Aryaya döndü. Sadece suratına bakıp çıkışa yöneldi onu yalnız bırakmamak için peşinden koştum. Arabaya binince bende yerimi aldım. Bana dönüp dişlerini sıkarak

"İn!" Dedi. Çok korkunç görünüyordu ama geri dönmek yok diyerek cesaretin nerden geldiğini anlamadan

"İnmiyorum." Dedim. Tekrardan bağırarak uyardığında dediğimi tekrarlayıp kemerimi taktım. Suratıma bakıp

"Sen istedin." Diyip gazı kökledi. O kadar hızlı sürüyordu ki göstergeye baktığımda 250 olduğunu gördüm. Bu kadar hız fazlaydı kalbime ağrı girmişti.

"Arel yavaşla." Dedim sesimin çıktığı kadarıyla. Dediğimi duymamış gibi yapıp gaza daha fazla yüklendi. Gözümden yaş akmaya başlamıştı. Nefes alamaz duruma gelmiştim. En sonunda tüm gücümü toplayıp avazım çıktığı kadar bağırdım.

"DURR!!" Diye bağırdım. Beni yeni duymuş olmalı ki ne yaptığının yeni farkına vardı ve yavaşladı. Mırıldanarak

"Bana niye söylemedin." Dedi. Derken arabayı köşede durdurmuştu. Ne diyeceğimi şaşırdım bir yandan haklıydı ama sinirlenmemesi gerekirdi.

"Bugün söylemeyi düşünüyordum." Dedim mırıldanarak. Burnundan soluyordu sinirlendiği çok belliydi. Beklemediğim anda direksiyona yumruğunu geçirdi ve resmen kükredi

"BANA NİYE SÖYLEMEDİN!!"

Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Duygularım birbirine girmişti. Açıkçası çok korkuyordum. Ağzımı açıp birşeyler demek istiyordum ama ağzımı açıp konuşacak mecali kendimde bulamıyordum. En sonunda tüm gücümü toplayıp konuştum

"Bugün söy.." demeye kalmadan sözümü kesti.

"Arabadan in!" İlk başta dediğini anlamadım. Sonradan anladığımda gözlerim acımaya başlamıştı.

"Arel?" Dedim ağlamaklı bir sesle

"SANA ARABADAN İN DEDİM!" Diye gürleyince yerinde zıplamıştım. Artık resmen ağlıyordum. Yüzünde o kadar duygusuz bakıyordu ki beni her an silebiliceğini düşünüp kapıyı açıp yavaşça indim. Kapıyı kapatttığım gibi gaza bastı. Beni tek başıma tenha bir sokakta bırakmıştı. Benim ne suçum vardı. Sadece onun yanında olmak istemiştim. Haklıydı bunu bilmesi gerekirdi ama fazla tepki vermişti.

Ayaklarım yürümekten artık ağrımaya başlamıştı. Ayakkabıları çıkarıp elime aldım. Karşıdan karşıya geçerken gözüme bir ışık çarptı ve en son yere yığıldım.

AREL

Sinirden ellerim titriyordu. Kardeşim dediğim kişi ikizimle resmen yatmışlardı. Düşündükçe kan beynime sıçrıyordu. Asena'ya gürlemiştim o sinirle yolda bırakmıştım ama geri dönmeye de hiç niyetin yoktu. Benden saklamıştı ve geri dönüşü yok.

Hep gittiğim mekana girip barmenin yanına gittim. Kısaca

"Doldur." Dedim. Barmen anlayıp hemen doldurmaya başladı. 1  2  3 derken kaç bardak içtiğimi hatırlamıyorum. Telefonum hiç susmamıştı elime alıp kimin aradığına baktım
Arya 10
Serkay 15
Deniz 30
Mesajlara girdiğimde birsürü mesajı gördüm. Hepsinde Denizdendi. Girip baktığımda mesajı görmemle duraksadım.

Deniz Gürel
   Abi nerdesin

   Asena yanında mı?

   Aç şu telefonu

   Asena yok!

   Sinirle bir şey yapmaya kalkma

   Asena sana emanet!

   3 saat oldu Asena'dan haber yok yanında mı?

Mesajları okuduğumda Asena aklıma gelmişti. Hemen  arabaya atlayıp Asena'yı bıraktığım yere gittim. Etrafta dolaştıktan sonra yerde duran şey dikkatimi çekti. O tarafa doğru koştuğumda yerde olan şeyin Asena'nın ayakkabısı olduğunu gördüm. Kendime küfürler edip güvendiğim adamı aradım. Açar açmaz

"Asena'yı bul!" Dedim ve kapattım.

Kısa oldu ama güzel oldu.

Diğer bölüm bomba gibi geliyor.

Yeni bölüm hakkında ipucu almak için

 İnstagram: alone.girl1509 ❤️❤️