ÇIKMAZ SOKAK

10.BÖLÜM

Medya: Arel Poyraz

Hastaneye girdim ve birkaç kişiye kafamla selam verip odama gittim. Odama girdiğimde Arya'nın koltukta oturduğunu gördüm. Beni görünce direk bana sarılıp ağlamaya başladı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken koltuğa otutturdum.

"Ne oldu?" Diye sordum.

"Asena ben öldüm. Arel beni öldürücek." Diyerek hıçkırmaya başladı. Kaşlarımı çatıp

"Ne olduğunu anlatırsan yardımcı olabilirim." Dedim. Ağlamaya devam edip

"Hamileyim." Dedi. İlk başta ne dediğini anlamazken sonradan jetonum düştü.

"Ne?" Dedim şoku atlatıp

"Arel beni öldürücek. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ne olur bana yardım et!" Dedi. Ne tepki vereceğimi bilemiyordum...

"Serkay ne diyor bu işe?"

"Çok sevindi. Bu çocuğu doğurmamı istiyor."

"Peki sen istiyor musun?"

"Tabikide ben ona nasıl kıyarım. Şimdiden benim bir parçam olduğunu hissediyorum." Diyince çaresizlik karşısında gözlerim doldu.

"Şimdi napıyoruz biliyor musun? Sen eve gidiyorsun bende çözüm bulmaya çalışıyorum zaten sonra haberleşiriz." Dedim. Arya artık ağlamıyordu teşekkür edip odadan çıktı. Bunu Arele nasıl söyleyeceğim? Daha yeni sevgili olduk ve yalan söylediğimi duyarsa bana bir daha güvenmez.

"Hocam!" Sesini duyduğumda o tarafa döndüm. Kendime gelip

"Efendim." Dedim. Hemşire suratıma tedirgince bakıp

"Hocam iyi misiniz?"

"İyiyim bir şey mi oldu?"

"Hastaları almaya başlayalım mı"

"Olur." Dediğimde odadan çıktı. Masama geçip oturdum. İçeri hastaları almaya başladım ve yoğunluğuma kendimi bıraktım. Akşama kadar hastalarla ilgilenmiştim ve ameliyata girmiştim. Odadan çantamı alıp çıktım. Üşengeçliğimden Kaylaya uğramayıp arabaya gittim. Arabaya binip çalıştırıcakken telefonuma bildirim geldi. Yola çıkmadan bakayım Diyip telefonu eline aldım.

Gönderen:Bilinmeyen
Neden gidip gerçekleri abine sormuyorsun? Küçük hanım.

Çok yorgun olduğum için bununla daha sonra uğraşacağımı kafamda not alıp arabayı çalıştırdım ve eve gittim.

Üstümü değiştirip koltuğa kendimi attım. Kaylaya gelirken yemek almasını gerektiren bir mesaj attım. Aklıma Arel geldi sabahtan beri aramamıştı. Rehbere girip Areli aradım. İkinci çalışta açmıştı.

"Daha yeni aklına geliyorum herhalde pamuk prenses." Diyince onu ne kadar özlediğimi farkettim.

"Çok yoğundum ponçiğim." Dedim ve kıkırdadım.

"Ponçik ne lan! Mafya patronuna böyle mi seslenilir."

"Senin patronluğun bende geçerli değil ponçiğim."

"Asena sinirlendirme beni diyiceksen başka bir şey de!"

"Tamam tamam sinirlenme pikaçu." Dedim ve kahkaha attım. Arel buna daha sinirlenmiş olucak ki

"Delikanlı adama ne diyor yarabbim. Bana yiğidim kahramanım gibisinden gel güzelim." Dedi. Daha fazla uzatmamak için

"Tamam." Dedim.

"Ne yapıyorsun? Nerdesin?"

"Yeni eve geldim oturuyorum sen?"

"Şirketteyim abine gidicem."