ပိုင္​ဆိုင္​ခြင္​့​ေလး...

Part (1)

​ေဒၚခင္​ထားမွ ဦး​ေဆာင္​ၿပီး ဧည္​့ခန္​း ဆီ ​ေခၚ​ေဆာင္​ သြားသည္​...။

"...ခင္​ထား...တို႔ အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနၾကတာ ဧည္​့သည္​ ဆိုး ​ေတြ​ေၾကာင္​့ အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္​​ေနမွာ စိုးရတယ္​..."

"...မ သိဂီ ၤ ကလည္​း...မဟုတ္​တာ ခင္​ထား ကိုယ္​တိုင္​ ဖိတ္​ထားတာကို..."

"...ခင္​ထား ​ေယာက်ာ္​း ျမင္​့​ေဆြ ​ေရာ..."

"...လာပါၿပီကြာ...​​ေအာင္​ႏိုင္​ ရယ္​..."

​ေဒၚခင္​ထား နဲ႔ ​ေဒၚသိဂီ ၤတို႔က တကၠသိုလ္ က်မွ ခင္ျကတဲ့ ​​သူငယ္​ခ်င္​း ဆို​ေပမယ္​့...အရမ္​းကို ခင္​ၾကတ​ဲ့ သူ​ေတြ....

သူတို႔ အိမ္​​ေထာင္​ ကိုယ္​စီ ျဖစ္​သြားၾကလည္​း...သူတို႔ အဆက္​အသြယ္​ မျပတ္​...
အိမ္​​ေထာင္​ဦးစီး အခ်င္​းခ်င္​း လည္​း သူငယ္​ခ်င္​း ​ေတြလိုပဲ...တစ္​​ေယာက္​နဲ႔ တစ္​​ေယာက္​ အရမ္​းခင္​မင္​ၾကသည္​..

သို႔​ေသာ္​...ထူးဆန္​းတာက

အလင္​း​ေရာင္​ နဲ႔ ၾကယ္​စင္​....

ခင္​ခင္​မင္​မင္​ ရင္​းရင္​းႏွီးႏွီး မ​ေနၾက...
အလင္​း​ေရာင္​ က ​ေယာက်ာ္​း ​ေလး​ေတြနဲ႔ ပဲ တရင္​းတႏွီး ​ေနတတ္​သည္​...
မိန္​းက​ေလး ​ေတြနဲ႔ စကား အ​ေျပာအဆို သိပ္​မလုပ္​...ၾကယ္​စင္​ ကို​ေတာင္​ ​မိခင္​၏ သူငယ္​ခ်င္​း သမီး ျဖစ္​​ေနလို႔သာ....နည္​းနည္​းပါးပါး စကား​ေျပာသည္​....။

ၾကယ္​စင္​ ကလည္​း အလင္​း​ေရာင္​ ကို ခိုးခ်စ္​​ေနရ​ေပမယ္​့...ခ်စ္​​ေနတာကို ခ်စ္​​ေန​ေၾကာင္​း ဖြင္​့​ေျပာဖို႔ ​ေန​ေနသာသာ စကား​ေတာင္​ ​ေကာင္​း​ေကာင္​း မ​ေျပာရဲ....။
တျခားသူ​ေတြနဲ႔ ၾကယ္​စင္​ က ​ေပါက္​​ေပါက္​​ေဖာက္​ သလို စကား တရစပ္​ ​ေျပာႏိုင္​​ေပမယ္​့...
အလင္​း​ေရာင္​ ​ေ႐ွ႕​ေရာက္​ရင္​​ေတာ့...စကား ​ေျပာရဲတဲ့ သတၱိ ​ေတြ ၾကက္​​ေပ်ာက္​ ငွက္​​ေပ်ာက္​...

အခုလည္​း...ဧည္​့ခန္​း မွာ အသီးသီး စကား​ေျပာ​ေဖာ္​...႐ွိ​ေနၾက​ေပမယ္​့...ၾကယ္​စင္​ သာ
တစ္​​ေယာက္​တည္​း အ​ေဖာ္​မဲ့​ေနရသည္​...။

ၾကယ္​စင္​ အလင္​း​ေရာင္​ ကို အရမ္​း​ေတြ ့ခ်င္​​ေန​ေတာ့...အိမ္​ကို က်ီးကန္​း​ေတာင္​း​ေမွာက္​ ပတ္​ပတ္​လည္​ ဂနာမၿငိမ္​...လိုက္​႐ွာ​ေနမိသည္​..။