chapter 22.2 : MAHAL KITA

1.3K 44 7
                                    

chapter 22.2 : MAHAL KITA

(third person's POV)

habang hatak-hatak ni jiro si shane, nakayuko lang si shane ni hindi alam ni shane kung saan siya dadalin ni jiro.... huminto na sa paglalakad si jiro at nagumpisa ng magsalita.. mga salitang masakit pakinggan para kay shane...

"ANONG KLASENG BABAE KA BA ? YOU JUST LET THAT BASTARD KISS YOU ?!" di maintindihan ni shane kung bakit ganon nalang magsalita si jiro ni wala siyang clue kung bakit sobrang galit ito sakanya....  

"you don't have the right para sabihin sakin yan. WALA KANG ALAM." 

"AKO PA NGAYON ANG WALANG ALAM HUH ? SABAGAY ANO NGA BA ANG ALAM KO EH, HINDI MO NGA PALA AKO KINIKIBO SA BAHAY WE DIDNT TALK FOR A WHILE SO ANO NGA BA ANG ALAM KO ? YOU'RE RIGHT!!"

"alam mo jiro, stop acting like you care for me .. when the truth is you're not... please stop preten..ding" umiiyak ni shane hindi niya alam kung bakit nagagalit si jiro sakanya kasi sa sarili niya alam niyang si jiro dapat ang umiiyak dito hindi siya.. si jiro dapat ying inaaway dito at hindi siya...

pero magulo nga ata ang tadahana.. si shane  nanaman kasi ang nasasaktan...

hinawakan ni jiro sa balikat si shane na agad namang tinabig ni shane...

"I KNOW THAT YOU AND KRISHA ARE BACK TOGETHER... wag mo naman ipamukhang naghahabol ako sayo tapos eto ka sinusuyo ako kasi ano ? naaawa ka ? and there i became the pathetic looser.... " 

(shane's pov)

i laugh sarcastically...

"hindi ganon yun shane... sasabihin ko naman sayo eh, naghahanap lang ako ng tsempo"

"HUH ? tsempo ? anong tsempo ba hinahanap mo ? AH! para sasabihin mo sakin na shane, ikakasal na kami ni krisha kasi nung nakaraan nagkabalikan na kami .. ano ganyan ? worst scenario.. worst case.... your the worst jiro..." i cant help it.. but to cry... tanging pag-iyak nalang kaya kong gawin...ipagkakait pa ba niya sakin to ??

"kung ganyan yung tingin mo sakin edi sige... the same way i'll think of how lowly you are... you let other man kiss you..."

"don't you dare say things like that infront of my face, hindi ako mababa. ex ko si jake at yun lang yun"

"EX ? EH KAHIT PALA IPARAPE KA OKAY LANG SAYO EH, BSTA EX MO!" 

"YOU.... i hate you.... ano bang pakialam mo kung nababaan ka sakin ? bakit huh ?"

"wala" umiwas siya ng tingin sakin....

"BAKIT NGA ? " i was hoping.... na sasabihin niya na.. kahit gatiting may feeling siya for me....

"ILANG BESES KO BANG SASABIHING WALA !!"

"BAKIT NGA JIRO.. bakit...." 

(jiro's pov)

"kasi mahal kita...." tumalikod ako sakanya.....  

"bilang kaibigan"

habang naglalakad ako papalayo sakanya..... 

alam  kong mahal ko na siya.... mahal ko na nga siya.... pero kasi mahal ko siya pero mas higit parin yung kay krisha, di ko siya gustong umasa... siguro kasi ngayon naguguluhan pa ako....

biglang may humawaak sa braso ko.....

si shane.........

tiningnan ko siya... napaka-amo ng mukha niya at sobrang pula ng mata niya kakaiyak

sometimes i thought .. what if ..she's an angel that heaven sent  to guide me during the darkest hour of my life....

what if i live just to meet her and fall for her ? 

what if i met her ? 

i love you shane... and i really do... pero gusto ko munang malaman kung totoo ba to ? nguguluhan pa kasi ako eh....

i still have to hurt you.....

"why can't you just congratulate me and be happy for me ? magkaibigan tayo diba ?"

her tears started to fall again.... tears that pains me....

"hindi ko naman hiniling na kalimutan mo siya eh, hindi ko rin naman hinihiling na ako yung mahalin mo eh, sana lang..... sana lang wag mo iparamdam na sa tagal nating magkasama, na sa araw-araw ako yung kasama mo at nandyan lagi para sayo eh isang sabi lang niya na 'jiro pwede pa ba tayo ? ' iiwan at itatapon mo nalang ako. wala akong karapatang masaktan diba ? ginusto ko naman kasi to kaya akala ko kaya kong pigilan yung sakit eh, pero hindi pala..... hindi ko pala kaya.."

(shane's POV)

tinalikuran niya ako....

patuloy lang na umaagos yung luha ko...... 

bakit ba hindi mo ako kayang mahalin ?  

ang sakit sakit......

tumigil siya sa paglalakad.... humarap siya sakin mula sa malayo pero kitang-kita ko parin yung mukha niya....

"i'm sorry..."

i can't bear this pain.... 

it's too much for me to handle....

maybe...

tama si mommy at daddy..... na hindi niya na ako ma-aalala.....

pinunasan ko yung luha ko....pinilit kong ngumiti.... smile that keeps on breaking my heart...

"don't be jiro... thankyou for letting me love you... even from a far or by just looking at you... thankyou.... for letting me live as what we had been before....it pains me na hindi mo ako ma-alala...." tumulo nanaman ang traydor kong luha... 

"akala ko ma-aalala mo ako eh... i lose you but the fact is...... you let me lose you, i thought just because i have your memories with me eh kaya kong ibalik kung anong meron tayo , kahit ako lang magisa ang nakaka-alala, na once our memories is till there we can be together..... this saddens me... mali kase ako.... if  only you could remember.....alam kong naguguluhan ka.. alam kong may tanong ka na jan sa isip mo... let me just be selfish for the last time.... can i love you even from a far ? "

"..... jiro, i'm setting you free...."

tumalikod ako.......

umiiyak papalayo sa taong mahal ko.....

mahal ko na higit pa sa buhay ko.....

tiningnan ko yung orasan.......

"happy 2nd anniversary jiro......" 

69 days to fall inloveWhere stories live. Discover now