“Teka teka! May joke din ako! Kala mo ah! *ehem* Isang araw may baliw sa Mental.. Ang sabi nung Nurse, ‘Hoy! Bakit mo hinihila yang tali?’ sabi naman nung Baliw. ‘Eh ikaw ata ang baliw eh! Anong gusto mo? Itulak ko??!’ Ahahaha!! Nakakatawa diba??”
Eto naba yung puntong dapat Masaya na ako dahil sa joke niya?
“Hindi mo ba nagets???” tanong niya sakin.. Alam kong Engot ako pero..
“Ha? Hindi ano.. Nagets ko naman. Hindi ko lang alam kung saang parte ako tatawa.”
*pak* Ay boset! Hinampas nanaman ako! Isa pa talaga.. Ihahampas na kita sa puno.
“Grabe ka sakin! Haha! Anyways, let’s be friends.”
Nagulat ako sa sinabi niya, at dahil dun, hindi ako nakasagot..
“Hoy! Hindi mo ba ako narinig? Hindi mo ba ako naintindihan? Sabi ko LET’S.BE.FRIENDS.”
“Naintindihan ko naman.”
“Oh bat wala kang sagot? Ayaw mo ba?”
“Hindi. Hindi lang ako makapaniwala. Sigurado ka?”
“Yup! Friends na tayo!”
Hindi ko alam na kailangan pa palang idinedeklara yun. Ok. Wow. May kaibigan na ako..
“At dahil Friendships na tayo, oh kainin mo to! At akin na yan!”
Binigyan niya ako ng Cake.. tapos kinuha niya yung tinapay na walang palaman na kinakain ko..
Nung kinagat niya na yung tinapay... Ang laki pa ng kagat niya..
“AY ANAK KA NG NANAY MO!”
Nagulat ako bigla siyang sumigaw..
“ANO?! BAKIT?!” gulat na tanong ko rin, baka mamaya kasi nalason siya sa pagkain ko..
“ANO PALANG PANGALAN MO?!” tanong niya sakin nang nanlalaki pa yung mga mata niya at nagumbok na sa pisngi niya yung kinakain niya..
“Charie.. Charie Louise Engki..”
“Ah.. gannda ah.. Okay.. Ako pala si Ethina, Ethina Shin Sanchez.” Tapos bumalik na siya sa pagkain..
Teka--- yun na yun? Sumigaw siya at ginulat ako para lang dun? Una, kinaibigan niya ako, tapos ang hyper niya, hindi kaya takas sa mental to?
“Iniisip mo bang takas ako sa mental?”
Napapikit ako, akala ko kasi hahampasin niya nanaman ako, pero yung kamay niya, dumiretso sa ulo ko..
Eh?
“Mukha lang akong baliw. Pero I was just trying to cheer you up.. Smile ka naman dyan. The mood will be lighter, if you share a smile.”
Hindi ko naintindihan..
Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat. Pero bago siya magsalita, uminom muna siya ulit sa inuman ko at nilunok yung nasa bunganga niya..
“Ethina Sanchez, from 2-B, maganda, makulit, sweet, thoughtful,mabait, maingay, maganda.. Uhm—may nakalimutan pa ako—ah! Maganda! Nice to meet you Louise!”
Hindi ko mawari kung nang-aasar ba siya o ano..
“Ah, nice to meet you too..” Oy English yon ah!
Nginitian niya ako, at nagpatuloy na kami sa pagkain..
Simula nung araw na yun, lagi na kaming magkasama ni Ethina, lagi kaming sabay umuwi. Mayaman si Ethina, pero naglalakad siya para masabayan ako. Binibigyan niya ako ng mga pagkain niya, pinagtatanggol ako sa mga nang-aaway sakin, tinuturuan ako sa klase, at sabi niya, tinuturing niya na akong parang kapatid..
CHAPTER 23: Ethina & Vincent
Start from the beginning
