Gecmişin gölgesi

TARIFSIZ

"Bilmiyorum Mert. Bilmiyorum. Eda şirkete gelmedi. Evine geldim ama dünden beri eve gelmemiş. Nereye gider biliyor musun?" Lütfen biliyorum de.

"Eda nereye gider ben bilemem, ama Şefika bilir. Ona sorun isterseniz. Bana da haber verirseniz sevinirim."

"Sağol Mert bir şey öğrenirsem söylerim. Sen de bana söylersin." Deyip telefonu kapadım. Düşün Berk düşün. Ya da düşünme sor. Son aramalardan Şefika'yı bulup aradım. Aksi gibi açmadı. Tekrar arayınca bir kaç çalıştan sonra açtı.

"Berk bir sorun mu var?" Hah ne diyeceksin  Berk? Kendin edişelendin yetmedi, şimdi de kızı bir çıkmaza sokuyorsun. Eşek kafalı herif o kadar kırıcı olacak ne vardı sanki?

"Şefika Eda'yla tartıştık. Bir arama geldi en son Vedat diye birisi aradı. Sonra işten çıktı. Dün sabah geldi ama şirkete girmedi. Kapıda karşılaştık. Bugün de şirkete gelmedi. Evine geldim kapı duvar. Eve gelmemiş komşusu söyledi." En iyisi bodoslama dalmak.

"Neee? Vedat mı aradı? Sen bunu şimdi mi söylüyorsun? Bir dakika Eda Konya'da ama..." Kısa bir sessizlikten sonra "Berk havaalanını kontrol ettirebilir misin Eda İstanbul'a gitmiş mi diye?" Ne İstanbul'u? Neden gitsin ki?

"Şefika kötü bir şey mi var?"

"Berk yapabilir misin?" Sesinde değişen ton aklımı iyice karıştırmaya yetmişti.

"Yaparım." Hiçbir şey demeden telefonu kapatmıştı. Mesut'u aramış Eda'nın kimlik bilgilerini kontrol ettirmiştim. Komiser arkadaş olması işe yarıyor. Şefika haklı çıkmıştı.

Tekrar Şefika'yı arayınca ilk çalışta açtı "İstanbul'da mı?" diyerek direk sordu. 

Sessizce "Evet" diye mırıldandım. "Yapmadım de Eda nolur yapmadım de. Gitmedim de.." diyerek ağlamaya başladı. Ne vardı İstanbul'da? Neden gitmedin diyor? İstanbul'dan yeni gelmemişti mi? Sorun her ne ise İstanbul değil, arayan adam.

"Berk bana bilet alabilir misin İstanbul'a?" Şefika'nın sesiyle kendime gelmiştim.

"Tamam ben bakıyorum şimdi." diyerek telefonu kapatmış biletlere bakmaya başlamıştım. İlk Şefika için bilet bakmaya başladım. Neyse ki 45 dakika sonra kalkan uçak için yer vardı. Bileti ayarlayarak Şefika'yı aradım.

"Şefika 45 dakika sonra uçak kalkıyor bilet aldım." derin nefes vererek

"Sağol Berk ben yola çıktım zaten yarım saate havaalanında olurum. " diyerek kapadı gerisini dinlemedi. Şefika'ya bilet buldum ama kendime bulamadım. 5 saat bekleyemezdim. En iyisi arabayla gitmek. 

Neden yaptın Eda? Neden gittin? 

Şefika'nın anlatımı.

Neden hep tam bitti, her şey geride kaldı dediğimiz zaman tepetaklak olur hayatımız? Tam mutlu olacak dediğim an yeniden en başa döndü. 6 yıldır gitmediği yere yeniden gitti eminim. Bildiğim bir şey daha var. Eda Vedat aradığı için gitmedi. Kendisini toparlamak için gitti. Berk'le ettiği kavga her neyse o yüzden gitmedi. Aradığı bahane kavga oldu. Hocamla ne konuştu da yüzleşme kararı aldı bir anlasam?

Evden apar topar çıkmış, bizimkilere sadece Eda'nın rahatsızlandığını, yanında olmam gerektiğini söyleyip ayrıldım. Amcam anlayışla karşılayıp üstelemedi. Biliyor kalamayacağımı. Kendimi yer bitiririm burada bir şey olmadan kalmaya devam etsem. 

Uçaktan inip hızlı hareketlerle çıkışa doğru ilerlerledim. Neyse ki taksi vardı. Taksiye binerek ilk önce Eda'nın adresini verdim. Belki bir umut orada olur diye. İki saatin sonunda eve vardım ama kapı duvar açılmadı. Edanın anlattığı kadarıyla yedek anahtarı bulup kapıyı açtım ama hiçkimse yoktu. Boş bir ev karşıladı beni.