CHAPTER 16: I'm your Superman

Mulai dari awal
                                    

“Engot. Masaya ka ba?”

 "Asungot.. Kinakarir mo naman masyado.."

"Ayaw mo ba?"

"Di naman.. Natatakot lang ako.."

Baka kasi pinagtitripan mo lang ako. Sino nga naman ba ako para makaranas ng ganito diba? Isa lamang akong hamak na Pangit na Engot.

"Natatakot? Bakit naman? Natatakot ka bang hindi ako seryoso?" hinawakan niya yung mga kamay ko na nakapatong sa lamesa..

"Charie.. I wouldn't go this far If Im not serious.."

“Sabi mo yan ah.”

“Oo. Ang kulit mo. Isa pa, sisiilin na kita.”

“Sisiilin?”

“Sisiilin ng halik.”

Namula. Namula ako. Grabe! Pambihirang puso!

Napangiti nanaman ako! Baka magreklamo na mga gilagid ko kakangiti ko!

Nilabas na rin yung mga pagkain..

Kumain kami ni Asungot habang nagkwekwentuhan..

Pagtapos naming kumain kala ko aalis na!

Bigla ba namang kumanta si Asungot! Sakto dun sa pagtugtog nung nag pa-piano!

~NP: SUPERMAN BY JOE BROOKS

There are no words,

To paint a picture of you, girl.

Your eyes and those curves,

It's like you're from some other world.

You walk my way,

Oh, God, it's so frustrating.

So why do I disappear

When you come near?

It makes me feel so small.

Why do I blow my lines

Most every time

Like I've got no chance at all?~

Tapos tumayo siya at niyaya nanaman niya kong sumayaw..

"Asungot.."

Nangangalay na ko. Hehe joke.

Kumanta lang siya dun..

~ If I could be your superman,

I'd fly you to the stars,

And back again.

'Cause every time you touch my hand,

And you feel my powers, running through your veins.

But I can only write this song,

And tell you, That I'm not that strong.

'Cause I'm no superman,

I hope you like me as I am.~

Ay sino ba namang hindi magkakagusto sayo oo nga naman!

Niyaya niya ako palabas ng Restaurant.

~No it ain't no lie,

I have to tell you how I feel.

But each time that I try,

It gets a little more unreal.

You say my name,

Oh, God, I can't stop shaking.

Asungot and Engot: A small ForeverTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang