Wattpad Original
Mayroong 11 pang mga libreng parte

Chapter 3

63.4K 1.8K 225
                                    



Chapter 3

"S-Sorry talaga, Zion. Nakaligtaan ko kasi dahil naghuhugas ako ng p-pinggan kanina habang nagluluto." nakayukong sagot ko.

I had to lie and tell him that way so he won't get angrier. Kapag sinabi ko sa kanyang hindi talaga ako marunong magluto ay magtataka siya. Lalo pa at hotdog at itlog lang naman iyon.

Surely, almost everybody knows how to cook fried foods. Baka nga kahit sampung taong gulang na bata ay may kakayahan na gawin iyon. While a twenty six year old Adriana Monteverde knows nothing about it. I suddenly felt regretfull for not watching our housemaids doing that choir Sabagay, wala rin naman akong pagkakataon. Kung hindi abala sa pagtulong sa kumpanya ay nasa sariling clinic naman ako. You won't see me hanging in our house often.

"Damn. Why did I let you become my housemaid when you can't even cook these foods properly?" he asked harshly. Frustration can be heard in his raspy voice like having me here was such a pain in the ass.

"P-Pasensiya na,"

Iyon na lang ata ang kaya kong sabihin. For now, I will accept whatever words he's going to throw at me. Be it hurtful and insensitive, it's fine.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Zion. My mind is busy working on how I can fix this mess. Hindi ako sigurado kung kakainin niya pa rin ang mga niluto ko. Obviously, base on his reaction, he won't. Hindi ko puwedeng sabihin na magluluto na lang ako ng iba dahil siguradong palpak lang ulit ang kalalabasan. Plus, the thought of him waiting for me to be done will only pressure me more.

"Kumain ka na ba?" tanong niya makailang saglit.

Nagangat ako ng tingin. "H-Hindi pa,"

He nodded his head like he already expected my answer. "We'll eat our dinner outside then. Matatagalan pa kung magluluto ka pa ng panibago,"

That's a sudden answered prayer... but then... I can't go outside with him on a public place! Paano kung may makakita sa akin na kakilala at meroong kuneksyon sa pamilya ko? Or worst, paano kung ang mga tauhan ni Papa ay umaaligid pa rin sa kung saan-saan. Going into public places will only give them a huge chance to catch me and bring me home. Para ko na rin ginawang patibong ang mismong sarili ko.

"Hindi na, a-ayos lang. Hindi n-naman ako nagugutom. Ikaw na lang lumabas." utal na sagot ko.

Isinandal niya ang likod sa backrest at pinagkrus ang mga braso sa ibabaw ng dibdib niya. From where I stand, I can see the protruding veins in his arm and the unruly hair there. His black leather Piaget watch only intesified his light complexion.

Before, I find men who have fair complexion too gay-ish. Lalo na ang mga lalaking namumula-mula pa ang balat sa pisngi. Pakiramdam ko ay masiyado silang maalaga sa balat nila and it's a turn off for me.

It's very unusual for them to be concerned about their skin. But when I met Zion and saw how he radiates because of his bright complexion, I now realize na hindi lahat ng lalaking maputi at makinis ay baklain tingnan. Some men who have glowing and fair skin looks so clean, fresh and hot... just like... Zion.

Pero sa tingin ko naman ay hindi si Zion ang klase ng lalaki na maglalaan ng oras para sa pagaalaga sa balat niya. He's too rough and manly for me. And men like that waste there time with laptops and paperworks. Not with skincare products. Biniyayaan lang siguro talaga ng perpektong kutis.

"You don't wanna go outside?" Zion asked that pulled me out of my thoughts. He cocked his brow and eyed me intensely.

"Ah," I laughed insincerely. "Okay l-lang ako dito sa bahay-"

Monasterio Series #1: Lies Beneath Her Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon