Busaw 2: LORENZO, Ang Pagdayo

Chapter 28- Ending Part 1.

Sino sila?!

Pumikit ako at nanalangin.

"Dios ko... tulungan mo po ako..." sambit ko habang nanginginig na ang boses ko, totoo bang nangyayari ito o isang imagination o panaginip lamang?

Mula nang naging mambabarang ako'y ngayon palang akong natakot ng ganito.Nagpatuloy ako sa pananalangin at pilit na binubuhay ang kapangyarihan ko pero walang nangyayari. Napapitlag ako nang may humawak sa paa ko na napakalamig. Pagdilat ko'y halos isang pulgada na lang ang layo ng isang matandang babae sa mukha ko.

Hindi ko na napigilan ay napasigaw ako.

"Ahhhyyyyy!"mabilis akong tumayo para takbuhin ang pintuan pero nahawakan niya ako sa paa at malakas na ibinalibag sa dingding ng banyo hanggang sa tumama ang noo ko sa gilid nito.

"Hi hihi!" matinis niyang halakhak habang ang tatlo pa niyang kasama ay nakatingin lamang sa akin, lahat sila ay nakangisi at mukhang nagugustuhan ang nangyayari sa akin. "Napakatigas ng ulo mo hi hihihi!" sigaw pa ng matandang lumalapit na sa akin.

"Hemmmm..." pinipilit ko siyang tingnan pero hindi ko na magawa dahil nalalagyan na ng dugo ang kaliwa kong mata. Ngayon ay naniningkit at umuusok na ang kanyang mga mata. Pinilit kong tumayo at tatakbuhin ko na naman sana ang pinto nang mahawakan niya uli ako sa kamay at hilahin palapit sa kanya. "Ahhhhhh 'wag, tulong!" sigaw ko habang nagpupumiglas.

Hindi ko na mapigilan ang pag-iyak ko nang hawakan niya ako sa leeg at ilapit sa kanyang mukha.

"Gusto mong umalis...." nagbago ang kanyang boses, boses na kilalang-kilala ko. "Mamamatay ka, kayong lahat hi hihi..." humahalakhak siya nang malakas sabay kumidlat sa labas.

"B-Bitiwan mo'ko!" pinilit ko siyang sapakin sa mukha pero parang bulang naglalaho ito at bumabalik uli. Napaiyak na naman ako sa takot kaya humahagulgol na akong pumikit at nagsalita. "Parang awa mo na... pakawalan mo na ako.."

"Hi hihi, awa... wala kang utang na loob!" parang dumagundong ang buong kwarto sa lakas ng boses niya, "Matapos ko kayong alagaan, palakihin at ngayon ay iiwan niyo na lang ako ng ganun'-ganun' na lang... hindi maaari!" sigaw niya at bigla naman akong itinapon malapit sa bintana.

"Ina, tapusin mo na 'yan... may haharapin pa tayo." naaninag ko ang pinanggalingan ng boses at nagulat ako nang makilala ang tatlong babae.

Mga anak ni Nana Feliza sina Samantha at ibig sabihin ang matandang ito'y si Nana Feliza?!

Parang naghilamos na ako ng dugo dahil hindi pa rin tumitigil ang pag-agos nito. Nawawalan na ako ng lakas pero pinilit ko pa ring tumayo at humingi ng saklolo sa bintana. Pero wala na akong makita kahit sino, kadiliman na lamang ang nag-ookupa sa labas.

"T-Tulong...." gusto kong sumigaw pero impit na lang ang narinig sa boses ko. Bigla na naman akong napaimpit nang... "Ahh, tulungan niyo ako, tulong...!" naramdaman kong hinihila niya ang kaliwa kong paa.

Nilingon ko siya at nakita kong may umaagos ng dugo sa kanyang bibig. Lalo akong natakot sa itsura niya kaya pilit akong nagpupumiglas. Ngumisi ito sa akin at mukhang lalapitan ako nang bumukas ang pinto at—-.

Shhhhhhhhh!

Nakarinig ako ng kakaibang tunog at nakita ko na lamang ang isang magandang babae na nakikipaglaban ng kapangyarihan kay Nana Feliza. Nagpapalakasan sila, nagbubuno hanggang sa tumilapon ang dating nag-aruga sa akin.