"Sessizlik."

119 4 0
                                    

Multimediada Sinem'in annesiyle konuşurken ki hali var. 

Arkadaşlar bayağa uzun bir süre yazamadım, kusura bakmayın bu yıl sınava girmiştim onunla uğraşırken yazmayı unuttum. Ama 6K okuyucuyu geçmişiz, hepinize teşekkür ederim, hepinizi çok seviyorum.

İyi okumalar...

Artık bir annem yoktu, salak bir adam için kızından vazgeçmişti. Hangi anne böyle bir şey yapardı ki? Acaba yeni hayatında bir boşluk hissedecek miydi? Beni özleyecek miydi? En önemlisi de beni ziyarete gelecek miydi? Bunların kesin cevabını bilmesem de güle güle demiştim ona. Veda etmem o kadar zordu ki, beni umursamasa bile o benim annemdi onu seviyordum. Bunun bir şaka olduğunu düşünüyordum ama değildi, o gerçekten gitmişti. Beni parasız bırakarak gitmişti hem de. Ayda bir miktar para yollayacağını söylüyordu ama nereye kadar onunla idare edebilirdim ki? Babamın yanına mı taşınsaydım acaba? Eminim o da yeni karısıyla mutludur.

4 Gün Önce…

Mert gitmişti, uzun zamandır bu kadar kaliteli bir uyku uyumamıştım. Onun gözlerine bakarak, kokusunu içime çekerek uyuyakalmıştım. Muhteşem parfüm kokusu yorganıma sinmişti ayrıca. Elimle yorganı kavradım ve sarıldım. Bu koku bana yeniden her şeyi unutturmuştu. Bu salak dünyadan kurtarıp onun mutlu ve huzurlu dünyasına götürmüştü.

 Uzun zamandır kendimi hiç bu kadar zinde hissetmemiştim. Enerjiktim ve bu enerjimi kullanmayı düşündüm, sahile çıkıp yürüyüş yapacaktım ayrıca bugün cumartesiydi.Cumartesileri seviyorum, bana ailemizin muhteşem kahvaltı sofralarını hatırlatıyordu. Babamın gazetesini dikkatlice okuyuşu, annemin sofrayı hazırlayışı, abimin fırına gitmesi benimse barbie bebeklerle oynamamı. Hepsi asla silinmeyecek, burnumda tüten günlerdendi.

 Ayakkabılarımı bağladım, anahtarımı, cüzdanımı, telefonumu aldığıma göre artık çıkabilirdim. Koşu alanına kadar yürüdüm. Hava çok sıcaktı ve güzeldi. Etrafıma baktığımda mutlu aileler görüyordum ,canım yanıyordu ama onlar adına seviniyordum.

Dün Mert’le konuşmak iyi gelmişti beni asla bırakmayacağını söylemişti. Bu konuyu şimdilik burada kapadım Demir ve Mert işini fazla kurcalamak istemiyordum çünkü böyle mutluydum.

 Yavaş tempoda koşuyordum ki karşıdan gelen kişiyi çok uzaklardan tanımıştım. Bu Mert’ten başkası olamazdı.

“Sen spor yapar mıydın güzelim?“

“Sporda senden iyiyimdir.“

“Güldürme beni.“ dedi ve karnını tutarak yapmacık bir şekilde güldü.

“Sana bir şey kanıtlamak zorunda değilim.“ dedim ve sırıttım.

“Umrumda da değil zaten bebeğim.“ dedi ve çapkın bir şekilde sırıttı.

“Neyse ben koşuya devam edeyim.“ dedim ve bir adım attım. Kolumda bir el hissettim aniden.

“Bir şeyler içmeye ne dersin?” dedi ve eliyle ensesini tuttu.Bu hareketi yaptığında çok yakışıklı oluyordu. Aman Tanrım.

“Ne içeceğimize bağlı.”

“Bira.“

“Salak mısın sen ya?”

“Asıl sen salak mısın? Sabah sabah ne içilir?”

“Kahve.”

“Aferin, hadi yürü arabam arkada.“

Çünkü Canım Öyle IstediWhere stories live. Discover now