365 Days with EXO

Chapter 27

Chapter 27 [Hawak-Kamay]

Kina Kai ako natulog, I didn’t let that make-out session happen again. May kasama kaming bata and for goodness sake, bata pa kami. Siguro yung kanina, it really didn’t mean to happen. Mom controlled it.

Natulog kami sa kwarto ni Kai, nakagitna sa amin si Aikee. Mabuti nalang at ganun ang posisyon namin. Si Kai kasi, panay ang halik sa kamay ko. Nakakakiliti.

Kinabukasan, pagkagising namin, sinabi niya saakin yung tungkol sa FTS nila. Subject nila yun tungkol sa field trips and Seminars. Syempre required silang mag-cooperate, kung hindi, ma-iincomplete sila, meaning, magkakaroon sila ng problema sa grades nila, worst, baka di sila makagraduate. And that scared me; sabi niya saakin may out of town field trip sila, 5 days. Kung tumutol ako, baka hindi siya makagraduate. He’s asking for my permission howbeit he already know I won’t go against it. Next week na yun.

Hindi biro yung 5 days na yun. Hindi kami magkasama at magkausap, nakakainis, iniisip mo ko palang na aalis siya nanghihina na ako. Ganito pala kapag sanay ka na na laging mo siyang kasama, na kahit dati mo nang ginagawa, once he intervene, masasanay ka sa presence niya.

Hinatid ako ni Kai sa apartment, he stayed for awhile. Wala si Erin, nag-overnight siya kina Chesca, mga SC officers. Mamaya pa ang uwi nun.

 

“Bakit ganito laman ng ref niyo?” Sabi niya nung hinalungkat niya ang ref. Paano ba naman kasi puro processed meat lang ang laman nun tapos tubig, “Puro de lata pa at instant noodles yung cabinet.”

Kasalanan ko ba? Di naman kasi kami marunong magluto ni Erin. Sanay na ako sa mga ganun, minsan nga kung talagang tinatamad kami, mag-ttake out nalang kami sa Jollibee sa malapit.

“Kasi!”

“Kasi?” Nilapitan niya ako, “Kaya ang payat payat mo. Huwag mo ngang tipirin sarili mo, Franj!” Ayan na, pinapagalitan na niya ako. Kaya nga ayoko siya minsan dalhin sa bahay, lahat nalang napapansin tapos he will conclude that my lifestyle causes my slimness. Buto’t balat daw ako. Ang yabang, porque may abs.

“Hindi naman ako nagtitipid, busy lang sa school kaya di kami makapaggrocery ni Erin.”

 

“Reasons mo talaga kahit kelan.” Pagkatapos nun bigla nalang niya akong hinila. Sumakay kami sa kotse tapos ay nagdrive siya papunta sa Hypermarket, pinaggrocery niya ako. Panay prutas at gulay. Walang canned goods pati instant noodles. Sasabihin ko sanang masasayang lang yun kasi wala akong alam na lutong gulay pero tinikom ko nalang bibig ko. Magsesearch nalang siguro ako sa internet kung paano magluto ng sinigang and such.

Pati mga toiletries binilhan na rin niya ako. Nakakahiya na talaga, feeling ko abuso na ako sa kayamanan niya.

 

“Kai, potato chips?” Sabi ko at kinuha yung isang pack ng potato chips. I even wiggled my brows kasi gusto ko talaga nun. Araw-araw lagi akong bumibili nun pati sa school iyon lagi ang miryenda ko.

“No junk food, Franj.”