1 hafta sonra Hastalığım geçmişti ve okula gitmek zorundaydım. Hadi ama biraz daha hasta kalamazmıydım!!
Sabah ilk ben kalkmıştım. Elime telefonu aldım ve saate baktım. NEEE!!! Saat 08:42 sanırım ilk ben kalmamışım. Beni bırakıp gitmişler. Haylazlar.
Çabucak hazırlanıp evden çıktım. Bari otobüse yetişiyim diye koşarak durağa gittim. Dur bi saniye otobüsler 09:18 'de geliyorlar. AHH LANET OLSUN!!
Maalesef okula koşarak gitmek zorundayım.koştum, koştum ve yine koştum. Karşıdan karşıya geçerken yola atladım. Korna sesi ile kafamı sağ tarafa çevirdim. Araba direksiyonu kırınca direğe çarptı. Yanına gittim adamın kafası direksiyona çarpmış.
Ben:Bey efendi... iyi misiniz.
Adamdan ses gelmeyince yanına gittim. Nabzına baktım hala yaşıyordu. Tanrıya şükür!! Sanırım trafık kazalarında 112 aranıyordu. Telefonu çıkartıp 112'yi aradım.Ambulans gelene kadar çocuğa ben bakmak zorundaydım. Kimsede ne oldu diye gelmiyor hee garip. Çocugun kimlik kartı geldi elime ismine baktım adı yoongi'idi.
Yarım saat sonra ambulans seslerini duya biliyordum. Niye bu kadar geç kaldılar. Kesin o şerefsiz insanlar yol vermedi. Neyse geldiler ya sonuçta.
Çocuğu sedyeyle yaptırdılar. Aslında sedyelik durumu yok ama olsun.
Hemşire:Bey efendinin yakını mısınız hanfendi?
Ben:hay-
Doktor:gitmemiş gerek hadi.
Hemşire:hadi hanfendi geçin.
Kadına bak be yakını değilim diyorum hala üsteliyor. Aman niniyim bari çocuk yanlız kalmasın.
. . .
Ben niye onun kapısında bekliyorum ki. Yakını falan yok mu bu çocuğun. İçerden sesler geliyordu. Töbe dedim bi an*imanlı jennie* kapıyı nazikçe açıp içeri girdim. Karşımda kaçmaya çalışan bir çocuk gördüm. Beni fark etmedi geri geri arkaya gelmeye başladı. Biraz daha gelirse burda püre olucam. Geri geri gitmek yeri onu sırtından tuttum. Bide işin garip yani bu çocuk niye geri geri gidiyor ki beyninde sıkıntılar mı var acaba?
Çocuk arkasını döndüğü gibi kendimi yerde buldum. Ayı*yazar çarpıldı* insan bi arkasında biri varmı yokmu diye bakar. Ama çocukta haklı kendi odasına kim gizlice gitsin ki. Bana mal mal bakmaya başladı. En sonunda konuştum. Bu arada ben hala yerdeyim. Kalkmaya üşendim.
Ben:Aval aval bakıcağına yardım et sene.
Çocuk:Nasıl düştüysen öyle kalk bana ne.
Ben:Beni sen düşürdün mal*gene çarpıldım sanırım*
Sözlerini sinirli bir şekilde devirdi. Elini bana uzattı ben de tuttum.Tuttuğum gibide kendimi gene yerde buldum. Lanet çocuk beni yere geri atmıştı. Pardon fırlatmıştı. Yatağın yanında ki dolaptan kıyafetlerini aldı. Dır bir saniye o karşımda giyiniyormu?!!! Hemen gözlerimi kapattım. Açtığımda resmen büğülendim tarzı çok Cool.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arkasını döndü ve bana baktı. Yandan gülümsemesin attıktan sonra gitti. Dur bir dakika o camdanmı atladı. Mal çocuk kesin ölücek.
. . .
Dün okula gitmediğim için okulun ilk günlerinde devamsızlık yedim. İlk dersti ve çok sıkıcıydı. matematiği hiç sevmem ve ders matematik. Öndeki arkadaşı dürttüm ve arkasına gönmesini sağladım. Evet arkasına döndü.
Ben:şşt Eun Ha zile kaç dakika kaldı?
Eun ha:şimdi çalar merak etme.
Kafamla onu onayladım. Kim hoca tam konuşacakken zil çaldı yüppi. Herkes dağılırken ben Seulgi ve Momo'nun yanına gittim.
Seulgi:kızlar param var kantine gidelim mi??
Momo&Ben:olur
Ben:sonuçta senin paradan harcıyoruz.
Seulgi göz devirirken biz Momo ile çak bakalım yaptık*bu nasıl bir anlatış şekli ya* Kapıdan tam çıkacakken birine çarptım 'gerisi karanlık' dermişim.
-------------------------------------------------
Oy istiyorum Yorum istiyorum Okumanızı istiyorum Çok mu şey istiyorum yaa off. Yıllar sonra yeni yb geldi işte. Sizi seviyorum bir sonraki yb de görüşmek üzere.
