🏈We are back🏈

6.3K 332 26
                                    

Μάντισον pov

1 μήνα μετά

Νιώθω μουδιασμένη και κρυώνω.
Προσπαθώ να κουνηθώ μα δε γίνεται τπτ.
Ακούω τα πάντα δε μπορώ να απαντήσω.

Ακούω τους γονείς μου να κλαίνε και να μου ζητάνε συγγνώμη που λείπουν συνέχεια και δεν περνάνε πολύ χρόνο μαζί μας. Η αδερφή μου όταν έρχεται απλά κλαίει και μου λέει πως της λείπω.
Τα κορίτσια μου λένε τι γίνεται στο σχολείο Καλημέρα. Πώς τους λείπω και πως ο Κόλιν δεν πάει για να κάθετε μαζί μου.
Τα αγόρια μου λένε πως βαριούνται στο μάθημα χωρίς εμένα και πως περιμένουν να γυρίσω για να ζητήσουμε μαζί την αποφοίτησή.

Ο Κόλιν δεν κλαίει όπως έκλαιγε στην αρχή. Πλέον μου μιλάει και μου λέει πόσο με αγαπάει.
Την πρώτη φορά που το είπε οι παλμοί μου ανέβηκαν και κατάλαβε πως το άκουσα λόγο των μηχανημάτων . Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τη χαρά μου. Μπορεί να μη με άκουσε μα του το είπα και εγώ. Το φώναξα μήπως και καταφέρω να βγάλω κάποιο ήχο μα τπτ.

Πρέπει να έχουν περάσει κάτι μέρες που είμαι έτσι. Δε νιώθω καλύτερα από ότι την πρώτη μέρα. Τώρα τελευταία νιώθω και έναν παράξενο πόνο στο κεφάλι μα κάνεις άλλος δε το παρατηρεί. Τα μηχανήματα δε δίνουν κάποιο σήμα.

Νιώθω πως κάτι μου λέει να ξυπνήσω μα κάτι άλλο με κρατάει. 
Δε θέλω να σκέφτομαι εγωιστικά μα δε μου αρέσει που συνεχίζουν την καθημερινότητα τους χωρίς εμένα.

.................................................................

Δε ξέρω τι ώρα είναι μα πρέπει να είναι βράδυ για τι είμαι τελείως μόνη. Μπορώ να το αισθανθώ και κάνεις δε μου μιλάει.

Ένας ξαφνικός πόνος στο στήθος με ταρακουνάει ολόκληρη. Νιώθω τον εαυτό μου μα πιέζεται ώστε να ανοίξω τα μάτια μου. Προσπαθώ να κουνήσω κάποιο από τα άκρα μου μα τπτ.

Πιέζομαι αφόρητα. Μπορώ να το κάνω το ξέρω.
Έλα Μάντισον κάντο γι'αυτούς, κάντο για τον εαυτό σου.

....................................................................

Κόλιν pov

Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου. Κοιτάζω το ταβάνι μου λες και είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο.

Τι να κάνει τώρα?
Μα τι ρωτάω ο μαλακας?Φυσικά και βρίσκεται αναίσθητη στο κρεβάτι της.
Μα μακάρι να μην ήταν έτσι.

Ένιωσα τα μάτια μου να βαραίνουν μα η τσιριδα της μητέρας μου με ξύπνησε τελείως.
Σηκώθηκα και έτρεξα κάτω.
Είδα τη μάνα μου να χοροπηδάει κλαίγοντας και ο μπαμπάς μου την κοιτούσε λες και είναι τρελή.

#No ControlΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα