#No Control

🏈Γιατί τώρα? 🏈

Μάντισον pov

Όταν σταμάτησα να τρέμω και τα δάκρυα μου λιγόστεψαν έβαλα τα χέρια μου στο στήθος του Κόλιν και σπρώχνοντας τον απαλά βγήκα από την αγκαλιά του.

Βρισκόμασταν ακόμα σε κοντινή απόσταση και μπορούσα να διακρίνω μέσα από την αγωνία του για εμένα τα νεύρα του για αυτά που λογικά άκουσε.

Δεν μπορώ να του πω τι μου είπε ο Μαιλς. Δεν ξέρω γιατί δεν τα πάνε καλά πια αλλά ξέρω πως αν του πω σίγουρα κάποιος θα καταλήξει στο νοσοκομείο και συνήθως ο Κόλιν βρίσκεται στο κρατητήριο.

Κόλιν: Θέλεις να μου πεις τι σου πει.

Με ρώτησε γλυκά και πήγε να με πλησιάσει μα τον σταμάτησα με το χέρι μου.

Μάντισον: Τπτ μωρέ. Τα ίδια με την προηγούμενη φορά. Πως του λείπω, ότι με θέλει πίσω, όλα αυτά.

Του είπα με ένα λυπημένο χαμόγελο. Προσπάθησα να μην τον κοιτάξω στα μάτια για να μην καταλάβει πως έλεγα ψέματα.

Δεν φάνηκε να με πιστεύει αλλά το προσπέρασε.

Κόλιν:Σε λίγο θα πάμε κάτω για μεσημεριανό. Θελεις να κάνουμε τπτ μέχρι τότε.

Με ρώτησε με πονηρό ύφος και μου έκλεισε το μάτι.

Γέλασα με την άνεση που είχε λέγοντας αυτά τα λόγια και κουνησα το κεφάλι μου.

Μάντισον:Οχι όχι. Είμαι εντάξει.

Του είπα γελώντας και πήγα προς το κρεβάτι.

Κόλιν: Οοο έλα τώρα. Θες να πεις ότι δεν σου έλειψε καθόλου αυτό το σώμα αρχαίου Θεού??

Ρώτησε και σήκωσε την μπλούζα του για να δείξει το six pack του.

Μάντισον: Χθες το βράδυ νομίζω πως οι 5 φορές ήταν υπέρ αρκετές για να το χορτασω.

Του είπα ειρωνικά και ξάπλωσα στο κρεβάτι.

Με κοίταξε με σηκωμένο φρύδι και άρχισε να πλησιάζει το κρεβάτι.

Εγώ άρχισα να φοβάμαι και σκεπαστηκα με το πάπλωμα.

Σαν το θρίλερ που το θύμα νομίζει πως αν σκεπαστουν με το πάπλωμα ο δολοφόνος δεν θα τους σκοτώσει.

Κόλιν: Μαντισοοοοοον

Είπε σαν τα παιδάκια από τα θριλερ και ένιωσα το σώμα του να ακουμπάει το δικό μου λίγο.
Ώσπου ένιωσα όλο το βάρος του πάνω μου και

Πέρασε τα πόδια του αριστερά και δεξιά από το σώμα μου και κόλλησε το μέτωπο του με το καλυμμένο από το σεντόνι δικό μου.