"Chalstine, Log In!" (Completed)

Chapter 18: Sumbrero, Jacket at Shades

Chapter 18: Sumbrero, Jacket at Shades

Pinulot ko ang sumbrero na nasa aking paanan saka ako naglakad ng mabilis para masundan ko si Kuya Ivan.

Kinabahan ako bigla, hindi nga kaya sya ‘yung lalaking nakita ko ilang beses na nitong mga nakaraang linggo? Imposible. Bakit kailangan ni Kuya Ivan na matyagan kami ni Virgo? Bakit at para sa anong dahilan?

Nagdadalawang isip ako kung itatanong ko na ba agad kay Kuya Ivan ang bumabagabag sa akin o kung hahayaan ko muna ang mga nangyayari. Aminin kaya ni Kuya Ivan kung sya nga talaga ang stalker na ‘yun? O hindi?

 

“Huy Margarette, ang tagal mo naman maglakad. Nahipan ka na ba ng hangin dyan? Tara na nga!” huminto si Kuya Ivan sa paglalakad at hinintay nya akong makalapit sa kanya. Nang halos konting pulgada na lang ang layo ko mula sa kanya, agad nya akong hinila papalapit sa tabi nya. Inakbayan nya ako sa balikat.

Hawak-hawak ko pa rin ang sumbrero na pinulot ko. Napansin ata iyon ni Kuya Ivan at agad nya itong sinita.

“Ay, bakit hawak mo ‘yan? Akin na.” hindi ako nakapalag, agad nyang nakuha ang sumbrero mula sa kamay ko.

“Nahulog mo ‘yan kanina e. Nagsusumbrero ka pala Kuya Ivan?” patay malisya kong tanong. Kahit na ang totoo hindi iyon ang gusto kong sabihin sa kanya. Gusto kong kwestunin kung ano ba talaga ang totoo.

“Ngayon lang, bigay sa akin ito ng Kuya ko na nasa Canada kaya sinuot ko. Bagay naman sa akin e.” nilaro-laro nya sa kanyang kamay ang sumbrero habang naglalakad kami.

Ngayon lang daw nya iyon sinuot? Parang hindi naman. Dalawang beses ko na syang nakikita na suot ang sumbrero na iyon. Una dun sa labas ng sundae store ‘nung kumain kami ni Virgo, kitang-kita ko sya nuon. Pangalawa ‘nung sinundo ako ni Virgo sa eskwelahan ‘nung half day lang kami. Pangatlong beses ko na syang makikita sa kompleto nyang get up kung susuotin nya ang sumbrero na iyon ngayon. Masisiguro kong sya nga talaga ang lalaking nagmamasid sa amin kapag nakita ko ang buong hitsura nya.

“Weh? Totoo? Ngayon mo lang sinuot ‘yan? Maniwala?” nagtataka kong tanong.

 

“Oo nga, sus! Anong akala mo sa akin Margarette? Sinungaling? Grabe ka naman, hindi na kita ililibre ng pagkain nyan! Alam kong gutom ka na no!” lumabas na naman ang kaharutan ni Kuya Ivan. Bigla nyang ginulo ang buhok ko. Sige ang tawa nya habang pinaglalaruan ako, nagiging isip bata na naman sya.

Nawala sa isip ko ang tungkol sa pagdududa ko sa kanya dahil sa kakulitan nya. Madaling natakpan ng kakulitan nya ang mga tanong na kanina pa naguunahang lumabas sa bibig ko. At tuluyan na nga akong napipi ng biglang may dumating na isang taong nakapagpigil sa akin na magtanong kay Kuya Ivan.

“Brad!” si Virgo, lumapit sya aming dalawa ni Kuya Ivan.