Chapter 9

17 3 0
                                    

"Στέφανε ήταν τεράστιο και έφαγα το περισσότερο δεν μπορώ άλλο θα κάνω εμετό" του είπα για εκατοστή φορά γιατί με ανάγκαζε να φάω ολόκληρο αν και δεν αντέχω άλλο
"Πάντα τόσο γκρινιάζεις εσυ;" Λέει χωρίς να βγάλει τα μάτια του από το κινητό του. Μου σπάει υπέρ πολύ νεύρα. Θυμήθηκα ακριβώς αυτό που μου έκανε η μαμα. Όταν ήμουν  ποιο μικρή μου επερνε το πιάτο  την ώρα του φαγητού γιατί έλεγε πως πρέπει να έχω ωραιο σώμα. Μετά από αυτό συνήθισα να τρωω λίγο αλήθεια δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό τι να κάνω; Ξέρω ότι κάνω σαν πεντάχρονο αλλά δεν θέλω να πω στο Στεφάν ότι είμαι συνηθισμένη στο λίγο φαγητό και δεν μπορώ να φάω άλλο και πως όλη αυτή η κατάσταση μου θυμίζει την μαμα μου σαν να με αναγκάζει να φάω
"Τι έγινε;" Ρώτησε ο στεφανος αφού είχε αφήσει το κινητό του στο τραπέζι
"Κοιτα καταλαβαίνω ότι νοιάζεσαι αλλά αλήθεια δεν μπορώ να φάω και όλη αυτή η κατάσταση να με πιέζεις να φάω δεν αντέχω όποτε μπορούμε να φύγουμε απλά;" Τον ρώτησα χωρίς να δράματησω ξανά την ζωή μου. Μάλλον εκείνος κατάλαβε ότι όντως με πείραζε ότι με πίεζε και απλά εγνεψε έτσι πληρώσαμε και φύγαμε από εκεί.
"Στέφανε πάμε να πάρουμε κινητό και μετά στο ξενοδοχείο κουραστικά αρκετά"
Του είπα και αυτός απλά μου έγνεψε. Πήγαμε σε ένα κατάστημα που ήταν εκεί και πήρα κινητό. Κυριολεκτικά το μόνο κόλλημα που έχω είναι το Apple. Πάντα περνώ καινούργιο κινητό όταν βγαίνει και τώρα πήρα το καινούργιο iPhone X. Να ευχαριστηθώ και εγώ κάτι από τόσα χρήματα του πατέρα μου. Πήρα και κάρτα και έστειλα στον μπαμπά το καινούργιο μου νούμερο όπως και στην Εύα. Δεν της έχω μιλήσει από την στιγμή που ήρθαμε θα με σκοτώσει. Πήγαμε στο ξενοδοχείο.
"Ευχαριστώ για σήμερα"
"Δεν χρειάζεται να ζητάς ευχαριστω, άμα θες και θέλει και η βικτωρια μπορούμε να βγούμε όλοι μαζί το βράδυ"
"Θα της το πω" του χαμογέλασα και μπηκα στο δωμάτιο. Οχ.
"Γεια Βίκη, πως περασες χθες με τον Λουκά;" Την ρώτησα ενώ αυτή με κοιτούσε με σηκωμένο φρύδι
"Τι έγινε με τον Στέφανο;"
"Τίποτα αναγκαστικά να κοιμηθώ στο δωμάτιο του επειδή εδώ έμεινε ο Λουκάς, καλά δεν ντρέπεσαι λίγο; Μια μέρα τον ξέρεις και το κάνατε είδη;» Τώρα ήταν σειρά μου
"Σσσς μην φωνάζεις και δεν έγινε τίποτα χθες, εννοω πήγε να γίνει αλλά τον σταμάτησα του είπα πως δεν ήθελα και πως δεν ήμουν έτοιμη και αυτός μου χαμογέλασε και μου είπε καλύτερα έτσι όποτε απλά κοιμηθήκαμε μαζί με ρούχα δεν έγινε τίποτα" ουαου ποσό ερωτευμένη παίζει να είναι και δεν έκανε τίποτα μαζί του
"Καλό αυτό φαίνεται πολύ γληκουλος όχι σαν τους άλλους πρώην σου όποτε μην κανείς καμία μαλακια μαζί του"
"Όχι δεν θα κάνω»
"Ο στεφανος είπε άμα θελουμε να βγούμε όλοι μαζί το βράδυ"
"Ναιιιι τέλεια" είπε κατά ενθουσιασμένη. Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και το έβγαλα πο την τζεπι μου
"Ουυυ γαματο» σχολίασε η Βίκη εγώ δεν της απάντησα απλά απάντησα στον μπαμπά που με επερνε
"Τι στο δυαολο Αντριάνα που ειχες κινητό που σε επερνα από χθες;" αυτό ήταν αρχίσαμε πάλι
"Μπορείς να ηρεμήσεις σε παρακαλώ; Χθες έχασα το κινητό μ και ήταν αργά όποτε δεν μπορούσα πουθενά να πάρω κινητό όποτε πήρα σήμερα"
"Τελος πάντων. Σου είπα να μην την αφήνεις για πολύ μόνη της Αντριάνα, είναι η μικρότερη σου αδερφή, χθες δεν είπα κάτι γιατί ήθελε να βγει αλλά δεν θέλω να μένει μόνη της για πολύ να την προσεχείς για αυτό την στείλαμε μαζί σου,"
"Έχεις κάτι άλλο να μου πεις; Ή μάλλον τι άλλο σου είπε η μάνα να μου πεις; Άμα δεν έχεις εντολή άλλη πρέπει να πάω να βοηθήσω στην Βίκη να μπει τουαλέτα δεν μπορεί χωρίς εμενα» του είπα και εκλησα το τηλέφωνο. Είχε δικαιο ο στεφανος δεν έπρεπε να πάρω καινούργιο κινητό
"Τι έγινε για μένα τσακώθηκαται;» Ρώτησε η Βίκη
"Όχι αφού τους ξέρεις, μαλακειες τους" είπα και έκατσα στο κρεβάτι
"Πονάει πολύ το κεφάλι μου μπορείς να βγάλεις από την βαλίτσα ασπιρίνη ;" Την ρώτησα και μου έγνεψε. Ήπια δυο ασπιρίνη και αφού άλλαξα σε πιτζάμες ξάπλωσα
"Θα κοιμηθώ για λίγο εντάξει; Δεν είμαι και πολύ καλά άμα χρειαστείς κάτι ξυπνά με" της είπα και αυτή απλά μου έγνεψε.

It's not just summer love Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα