Valse Start

Hoofdstuk 30

Voor de rest van de dag werd ze met rust gelaten en gebeurde er niet zo veel, en omdat Ella niet van stilzitten hield ging ze die avond naar het HHH.

Ze nam haar oude plek achter tegen de muur in en luisterde met gesloten ogen naar de muziek.

En toen begon Roel over Michel. Haar ogen vlogen open en ze keek met een ruk op. Ze grijnsde licht toen hij ging zitten en Roel probeerde om iedereen stil te krijgen. Ze had niet geweten dat hij kon zingen, dus ze was benieuwd.

Maar toen hij begon te zingen verdween haar glimlach. Het was niet dat hij niet kon zingen, het ging juist heel goed, maar de knoop in haar maag werd weer aangetrokken toen ze, opnieuw, bedacht hoe erg ze het wel niet verprutst had bij hem.

Ze zou er alles voor over hebben om het terug te draaien.

Net als die eerste dag gleden Michels ogen naar de plek waar Ella tegen de muur stond. Even hield hij haar met zijn blik gevangen, maar toen wendde ze zich met een schuldgevoel af.

Na het liedje besloot ze ook meteen weg te gaan. En natuurlijk liep ze Michel tegen het lijf bij de uitgang. Hij werd omringt door mensen die met hem op de foto wilden, maar maakte zich los uit de groep zodra hij haar zag lopen. 'Ella, wacht,' riep hij. Even leek het er op dat ze weg zou rennen, maar ze bleef toch staan.

'Luister, als je tegen me wilt gaan schreeuwen of schelden of wat dan ook, ik vind het niet erg, maar zou je het alsjeblieft buiten willen doen. Ik schaam me al genoeg,' zei ze terwijl ze ongemakkelijk van haar ene been op haar andere hupte.

'Ik wil niet tegen je schreeuwen. Ik wil alleen even zeggen dat Sven me heeft verteld wat er aan de hand is,' zei Michel terwijl hij voor haar kwam staan. Ella knipperde met haar ogen. 'Hij heeft wat?'

'Luister, ik snap dat je het er moeilijk mee hebt, maar als je had verteld wat er aan de hand was had ik misschien kunnen helpen,' zei hij. Maar Ella schudde haar hoofd. 'Ik had het op dat moment nog niet eens aan Koen of Ireen verteld. Je moet me niet vergeven omdat ik mijn eigen problemen niet op kan lossen. Het was niet helemaal Adam's schuld. Ik had anders kunnen kiezen, maar ik was te stom om dat in te zien,' zei ze.

'O, maar ik vergeef het je ook nog niet. Ik wou alleen zeggen dat als de echte Ella ooit terugkomt, ik haar graag zou willen ontmoeten,' zei hij. Daarna draaide hij zich om en liep weg.