BENEKLİ

8.Bölüm

-Gamze -

- "Benimle dalga mı geçiyorsun sen?"

- "Yoo, sütlacı sayende seviyorum artık."

- "Bak hâlâ sütlaç diyor. Beni öpmenden bahsediyorum."

- "İnan, daha fazlasını yapmak isterdim."

- "Peki Barış, ben eve dönünce mesaj mı atacaksın gene?
‘’Aptal Gamze, seni sırf canım istedi diye öptüm ama sen bir anlam çıkarma’’ diye."

Tam cevap vereceği sırada annem salondan seslendi.

-" Gamze, hadi kızım geç oldu, gidelim eve."

Ne söyleyeceğini beklemeden mutfaktan çıktım.

Salonda, Arda pusuya yatmış bekliyordu.

- "Sakın Arda!, ağzını açayım deme!"

   Annemi beklemeden, önden önden gittim. Evin anahtarını cebimden çıkardım. Kapıyı açmaya çalışıyorum ama ellerim o kadar çok titriyor ki anahtarı deliğine bir türlü denk getiremiyorum. Annem yanıma yaklaşıp anahtarı aldı elimden, kapıyı açıp, geçmem için yol verdi.

-" Ne oldu Gamze? Bu ne sinir, Barış bir şey mi dedi?"

-" Yok anne, nereden çıkardın?"

- "Öyle olsun bakalım, nasıl olsa yakında çıkar kokusu. Hadi, yat dinlen sen, iyi geceler."

- "Sana da annem."

   Odama çıktığım gibi üzerimdekilerden kurtulup, banyoya girdim. Sıcak su beni değil, sinirlerimi gevşetmiş olacak ki, yarım saattir suyun altında ağlıyorum.

    Barışın beni öpmesi o kadar güzeldi ki, sonrasında yaşadığım hayal kırıklığına rağmen, gene de istiyorum onu. Gururu çoktan bıraktım artık, gururum da üzerimden akan su gibi, giderden kayıp, kanalizasyonu boyladı.

    Barışa sırılsıklam âşık oldum. İçime attığı bu korla nasıl baş edebilirim bilmiyorum. Parmak uçlarımı dudaklarımın üzerinde gezdirdim. Onlar da ateş gibi yanıyordu. Gözlerimi kapatıp beni öpüşünü düşündüm, defalarca.

   Gözümü bir açtım, küvet yarıya kadar köpük dolu. Yeni aldığım şampuanın yarısı boş. Kafamı kaçıncı defa yıkadım farkında değilim. 1 ay yıkamasam pislenmem artık. Kendimi ve banyoyu, bin bir zorlukla durulayıp havluya sarındım. Şifonyerin yanına gidip külotumu giydim. Sutyeni es geçip, saten pijamalarımı üzerime geçirdim.

   Komodinin üzerindeki telefonumun yanıp sönen ışığını görünce elime aldım. Barış arıyor! Hiç düşünmeden açtım;

- "Gamze iyi misin?"

- "Evet iyiyim, ne oldu?"

-" Mesaj attım, cevap vermeyince defalarca aradım, açmadın. Ben de sana bir şey oldu sandım."

- "Mesaj mı attın Barış?"

  Yapma barış, daha fazla kalbimi kırma. Sesimdeki hayal kırıklığını anlamış olmalı.

- "Hayır, sandığın gibi değil. Bak, sadece oku, tamam mı?"

- "Benimle oynamana izin vermeyeceğim Barış! Mesajını da okumadan siliyorum."

   Telefonu yüzüne kapattıktan sonra gönderdiği mesajı açmadan sildim.
Usul usul akan gözyaşlarıma kızdım. Damlalar yanağıma ulaşmadan sildim hepsini.

  Ağlama Gamze, yeter! Hemen aşağı in ve kendine çikolatalı süt hazırla. İç sesime kulak verip mutfağa indim. Daha önce youtube dan izlediğim yöntemle bitter çikolatayı benmari usulü eritip, sıcak sütü yavaş yavaş ekledim. Tadı muhteşem oldu. En ağır depresyonu bile çözer bu içecek. Sanırım biraz fazla yapmışım ama olsun. Büyük bir kupaya çikolatalı sütümü koyup odama çıktım.