Perfect Camaraderie (Boy's Love)

Chapter 21

Walker Greenfield

Nandito ako sa bathroom taking a shower of warm water sprinkling to my face. Ang sarap mag-isa. Steamy sa loob, vapor surrounds my body. Napachin-up ako dahil at hinahayaan na dumausdos ang tubig sa aking gwapong mukha.

I'm talking to myself, " Pagod na pagod na ako, ang sakit na din ng ulo ko. In love ba ako kay Luxus? No... hindi talaga ako maiinlove sa isang lalaki. Masyado siyang mabait at sure ako na bulag lang siya sa kabaitan ko.

Alam kong mabait naman akong tao kaya siguro na fall siya sa akin. Lasing ako kagabi pero acting ko lang iyon. Minsan kasi masayang gumawa ng pranks para makilala mo ng lubusan ang isang tao. I'm straight in my heart."

I turn off the shower, took the soap, and start making a thick lather to my cold, attractive body.

Again talking to myself, "Bakit kaya naiinlove ang isang tao sa kwapa nila gender. Siguro nga dahil sa sobrang bait minsan ng isa akala siguro nila love na iyon.

Napakalaking difference ng kindness sa love. Oo nga! Baka iyon lang ang dahilan. Hindi ko liligawan si Luxus labag talaga sa sexual preference ko pero alam ko sa sarili ko na I'm not homosexual like him. Malamya-lamya lang akong gumalaw at sadyang mabait lang. Bibigyan ko nalang siya ng bait dahil tanggap ko naman siya at malaki ang tiwala ko sa kanya."

Binuksan ko na naman ang shower para naman ma-wash off ang lather, it's getting steamy again, "Sana hindi na siya mag-confess sa akin ng kanyang pagmamahal. Natatakot na ako baka iwanan niya ako.

May Monophobia pa naman ako, hindi ko kaya kung mawawala siya sa buhay ko. Hindi ko kaya kung iiwan niya ako. Mababaliw ako pagnawala siya.

Siguro kung magco-confess siya tatanggapin ko nalang. Basta 'wag niya akong iwan, ang hirap naman ng sitwasyon na ito kailangan ko pa siyang itratlng parang kasintahan ngunit kaibigan lamang.

Ang ganda ng idea na iyon, ang gulo! Hindi ko alam. Bahala na kung anong mangyari kung mababakla na ba ako o hindi. Sana naman hindi na siya mag-expect. Ba't ba kasi ganito ka importante ang mga kaibigan na napamahal na sa akin.

Paulit-ulit nalang ata ako.. Basta! I will do what is right to treasure my friends right! Ayaw kong malungkot sila, ayaw kong nagsu-suffer sila sa sakit na loneliness, sa sakit na walang makakapitan, at sa sakit ko na wala talagang nagmamahal.

Ang hirap magkalove-life kung may ganito ka. Pagnakipag-break ka, sa normal na tao ma de-depress ka pero kung ako, ang taas ng tsansiya na mabaliw.

Luxus Bladework

Papasok na ako ng café, iniwanan ko si Walker at Amy na naghahanda na para pumunta sa mall mamaya.

Nae-excite ako dahil first time ko kasi makakasama si Walker tapos 'yung bata niya pang kapatid na babae.

Kaunti pa lang customers dahil maaga-aga pa. Si Master Xaiver ay nag dry-wipping na naman ng mga glasswares. Si Aaric kumukuha na ng orders ng first customers namin.

Pagpasok ko balak kong sabihin ang, "Good Mor-!" nakagat ko ang dila ko, ang sakit. Napagalaw tuloy ang aking kaliwang kamay sa pisngi.

Nakita ako ni Master, "Hey! Something wrong?"

"Nakagat ko lang po ang dila ko. I'm supposed to say good morning, sorry..." paumanhin ko.

"Ibigsabihn lang n'yan, may taong pinag-uusapan ka o iniisip ka. Ang swerte mo pag ganoon!" Kanina siraulo daw ito eh, bakit parang back to normal na. May calming drugs ba ang kinain niya na nag-eeffect lang sa kanya. Si Amy naman kasi parang normal lang.