Το επόμενο πρωί έχει φτάσει και μπορώ να πω πως είμαι πραγματικά χαρούμενη.
Όμως ό,τι και να λέω μου είναι δύσκολο να αποχωριστώ το σπίτι το οποιο γεννήθηκα, μεγάλωσα και έζησα χαρούμενες στιγμές με τα κοντινά μου πρόσωπα.
Πρόσωπα που τώρα δεν είναι εδω αλλά ξέρω πως πάντα θα είναι μαζί μου. Το κενό θα είναι πάντα εκεί, θα το αισθάνομαι και θα προσπαθώ να το καλύψω.
Σε όλο αυτό βοηθάει και ο Μάριος ο οποίος δεν έχει σταματήσει λεπτό να είναι δίπλα μου για να με στηρίζει ψυχολογικά. Ετοιμάζομαι βιαστικά και τσεκάρω την βαλίτσα που έφτιαξα εχθές το βράδυ. Εφόσον προσθέτω λίγα ακόμα αντικείμενα κλείνω την βαλίτσα και κατεβαίνω στον κάτω όροφο.
Τα ματια μου ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά του δωματίου προσπαθώντας να απαθανατισω την κάθε λεπτομέρεια. Πλήθος αναμνήσεων εισβάλλουν στο μυαλό μου φέρνοντας στα μάτια μου πολλαπλά δάκρια τα οποίο συγκρατω με μεγάλη προσπάθεια.
Το κουδούνι του σπιτιού με βγάζει από τις σκέψεις μου και μόνο τότε καταλαβαίνω πόσο σφιχτά κρατάω την βαλίτσα. Με μια αυθόρμητη κίνηση ανοίγω την πόρτα και αντιμετωπίζω τον Μάριο να στέκεται στο κατώφλι μου.
《 Έτοιμη μικρη; 》 Μου χαμογελάει καθώς σηκώνει την βαλίτσα μου και την μεταφέρει στο ευρύχωρο αυτοκίνητο του.
《 Μόνο αν μου κάνεις μια χάρη πρώτα. Και ναι σου υπόσχομαι πως θα έχω τελειώσει πριν από την πτήση. 》 Λέω όσο πιο γλυκά μπορώ και νομίζω πως καταφέρνω να το πείσω.
《 Μπορώ να μάθω λίγα περισσότερα για αυτή την χαρη; 》 Ρωτάει με ένα χαμόγελο του ενώ μετατρέπει την φωνή του σε μια πιο σοβαρή.
《 Αν σου πω ειμαι σίγουρη πως δεν θα με αφήσεις. 》 Απαντάω διστακτικά καθώς κατευθυνόμαστε προς το αμάξι.
《 Θες να δεις τον Σωτήρη; 》 Μου ρωτάει ξαφνικά και χάνω την ισορροπία μου. Την ίδια στιγμή, όμως, μπαίνω στο αυτοκίνητο και έτσι νομίζω πως δεν το καταλαβαίνει. Πόσο λάθος, όμως, έχω κάνει.
《 Σε αυτόν θα πας; Για ποιον λογο; Μπορώ να μαθω; 》 Νιώθω πως με έχει στήσει στον τοίχο και κοιτάζω κάτω.
《 Θέλω απλώς να τον επισκεπτώ. Γιατί νιώθω επιτέλους έτοιμη. 》 Κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και με μια κίνηση βάζει μπρος και αναπτύσσει ταχυτυτα. Ελπίζω να μην θύμωσε και κυρίως να μην νομίζει πως θα τον συγχωρήσω. Γιατί όσο και αν τον αγάπησα, ο πόνος που μου προκάλεσε δεν συγκρίνεται μαζί της.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο δικός μου δολοφόνος|✔
ActionCover by: -cloudchild Κάθομαι κάτω και αμέσως με τραβάει βίαια επάνω. "Ποναω" Καυτά δάκρυα κυλούν στο πρόσωπο μου και αμέσως νιώθω τόσο αδύναμη. "Δεν με ενδιαφέρει" Φωνάζει στο αυτί μου και ένας οξύς πόνος μεταφέρεται σε όλο μου το σώμα. "Για τη...