Don't love the badboy... (on hold)

H8

Ik loop de school in en zie al snel alle ogen op mij. Uhh #akward Ik probeer de ogen te negeren en loop naar mijn kluisje waar ik mijn boeken uit haal. 'SARAA!!!' Ik kijk schrikkend om mij heen en zie Brandon naar mij toe komen. 'Waar was je??!! Wat is er met je been gebeurt?' 'Hahaha ik heb jou ook gemist hoor.' 'Niet mijn vragen negeren, ik was echt bezorgt om je.' 'Awhh geeft de enige echte Brandon nou om mij?' 'Sara!'

Ik kijk Brandon lachend aan en vertel vervolgens wat er is gebeurt. Ik zie dat hij er ook niks van snapt en daarna krijg ik nog een preek. Hij is nu volgens mij al 5 minuten bezig hoe dom en gevaarlijk het van mij is om alleen in het donker door het bos te lopen. 'Ja sorry papa, volgende keer vraag ik wel om je hand en dan lopen we samen. Oké?' zeg ik met een kleine meisjes stem, ik kijk Brandon lachend aan en hij grijnst even. 'Daar heb ik zeker geen problemen mee hoor.' We beginnen allebei te lachen en dan komen een paar vrienden van Brandon en Blair komt ook aangelopen. 'Ik ship hun eigenlijk wel.' vertelt Blair aan de jongens. Tim de kleinste tussen de jongens zegt 'Ja dat zei ik al vanaf het begin van dit jaar.' 'Het jaar is pas begonnen.' zegt Alex (de langste vriend van Brandon). 'Dus?' Tim kijkt hem uitdagend aan en iedereen lacht.

Terwijl het groepje over Brandon en ik praten beginnen wij rustig achteruit te lopen. Op het seintje van Brandon beginnen wij weg te rennen (voor hoever ik kan rennen), we komen bij een leeg lokaal aan en beginnen heel hard te lachen. 'Omg, ik... oof ik ben helemaal buitenadem.' 'HAHAHAH jij bent echt zo lui!' Brandon lacht mij uit terwijl ik half dood ga. 'Ugh ik ga hier halfdood en jij lAcHt mij uit!' ik kijk gekwetst maar Brandon en hij gaat dan opeens op zijn knieën. 'Ow lieve, lieve, lieve Saar. Alstublieft vergeef mij voor het onbeleefde gedrag en laat mij het goed maken met u.' Ik probeer mijn lach in te houden en probeer op mijn deftigst te praten; 'En hoe wilt u dat doen meneer Brandon?' Brandon is nog steeds op zijn knieën en pakt mijn hand vast 'Vandaag zou ik, Brandon uw trouwe dienaar, alles wat mijn koningin wilt qua eten betalen.'

Ik begin vrolijk in de lucht te springen (zover dat gaat op 1 been) en klap enthousiast in mijn handen. 'Yes, yes, yes. Ik vergeef je nou sta op anders komen we te laat.' 'Uw wens is mijn bevel.' zegt Brandon voor hij opstaat, daarna leidt hij mij naar het goeie lokaal. Als wij er zijn loopt Brandon naar zijn lokaal en ga ik midden rechts zitten bij het raam. Scheikunde... Ik hoop dat we iets leuks gaan doen vandaag. Terwijl ik wacht tot de docent komt zie ik hoe de klas vol begint te worden.

'Oké kinders vandaag gaan wij een proefje doen in tweetallen met degene naast je.' Ik kijk om mij heen en zie dat er bij elke tafel twee personen zijn, behalve aan mijn tafel. 'Uhm meneer, er is niemand meer over.' Net voor de docent iets wou zeggen komt Levi de klas binnen. 'En waar kom jij vandaan jonge man?' 'Uit huis.' zegt Levi terwijl hij de klas doorkijkt. 'Nou Sara dan heb je toch een partner, Levi ga maar naast Sara zitten.' Oké ik neem mijn woorden terug we gaan vandaag niks leuks doen tijdens scheikunde.

'Wat zie jij er badass uit vandaag hoor' ik negeer Levi volledig en luister naar de docent. 'Nou iemand uit elk groepje kan naar voren komen om de opdracht te pakken en de benodigdheden.' Ik kijk naar Levi en zie dat hij totaal niet naar de docent heeft geluisterd. 'Is er iets babe?' 'Heb je überhaupt geluisterd naar wat hij zei?' 'Nee, daar heb ik jou toch voor babe.' Ik rol met mijn ogen en loop naar voren om alles te pakken als ik terug loop zie ik Levi naar mijn been kijken. Ik leg de spullen op tafel en loop langs Levi naar mijn plek toe.

Dan pakt Levi mijn arm vast waardoor ik stop met lopen, 'Wat is er met jou gebeurt?' vraagt hij... bezorgd?... 'Dat gaat je helemaal niks aan.' Ik trek mijn arm los en ga op mijn plek zitten. Na een kwartier helpt Levi eindelijk mee met het proefje aangezien ik er niks van snap. Hij is fucking goed in scheikunde, wie had dat ooit verwacht. 'Oké Sara je moet dit lichtjes heen en weer schudden voor precies een minuut. Niet meer, anders kan het consequenties hebben. Begrepen?' Ik kijk Levi in de ogen aan en knik rustig ja.

Zo gezegd zo gedaan ik heb precies gedaan wat ik moest doen van Levi en geef het buisje terug aan hem. Dan komt hij opeens heel dicht bij mijn oor en fluistert: 'Ik hou ervan als je jou submissive gedraagt.' Ik kijk Levi aan niet wetend wat ik moet zeggen, tot de docent mij naar voren roept. Ik sta voorzichtig op en loop naar de docent toe en praat over wat ik heb gemist de afgelopen dagen. Als we klaar zijn met praten loop ik weer terug naar mijn plaats en ik zie Levi mij alweer aanstaren. Dit keer blijf ik terug staren en wanneer ik bijna langs Levi ben struikel ik over een tas.

Net voor ik de grond aanraak vangt Levi mij op en helpt mij omhoog. 'Ik zou voorzichtig doen als ik jou was, je wilt niet dat je ook niet meer op je andere been kunt lopen. Of wel?' Ik zeg niks en kijk hem diep in de ogen aan, ik besef mij hoe dichtbij wij nu van elkaar staan. Gevaarlijk dichtbij. 'Ik uhmm, i... Dankje' zeg ik met moeite. Levi grijnst even naar mij en helpt mij naar mijn stoel. 'Ik kan zelf ook wel lopen hoor.' 'Weet je dat heel zeker?' Ik kijk Levi aan en begin heel lichtjes te blozen, heel licht. Het was even stil, ik keek naar mijn aantekeningen en voelde Levi's blik op mij.

'Sara?' 'Dat is mijn naam.' ik kijk op en zie hem nog steeds naar mij kijken. 'Begin de pauze moet ik je spreken.' 'Maa..' 'Achter de school.' voor ik nog iets kon zeggen ging de bel en liep hij weg. Ik snap er niks van en blijf naar Levi's rug kijken tot hij zich omdraait en nog snel een knipoog geeft. Wtf is happening right now?

'Je gaat toch niet serieus nu naar hem toe?' 'Ik moet wel.' 'Je moet helemaal niks, je weet niet waar hij tot in staat is.' 'Voor de eerste keer ben ik het met blondje eens' zegt Blair terwijl ze Brandon en mij aankijkt. 'Lieverd ik ga jou dus echt niet alleen naar Levi laten gaan. Je weet niet eens wat hij van je wilt.' 'Waarom wil je überhaupt naar hem toe gaan?' vraagt Brandon terwijl hij zijn hoofd schuin houd. 'Ik.. ik weet het niet. Ik heb zo'n gevoel dat het belangrijk is.' ik kijk verwart naar Blair toe. 'Sara.. je vindt hem toch niet leuk he?' 'Wat nee, natuurlijk niet! Ben je gek!'

We blijven elkaar allemaal aankijken en dan kijk ik op mijn telefoon, 'Oké ik ga als er iets is app ik jullie.' 'App mij meteen dan kom ik u redden mijn koningin.' Brandon maakt een kleine buiging en Blair kijkt ons raar aan. Ik lach even en loop vervolgens naar Levi toe. Achter de school zie ik hem staan met een sigaret in zijn mond. Oké sigaretten zijn slecht voor je, maar het ziet er fucking aantrekkelijk uit. Like wtf how? Ik begin steeds langzamer te lopen tot ik bijna achter hem sta.

'Niet verwacht dat je zou komen opdagen.'