H2

97 5 1
                                    

'Omgg Sara je ziet er zoo leukk uitt!!!! Omgg ik heb je echt te lang niet meer gezien!' hoor ik Blair achter mij roepen. Ik draai mij om en geef haar een dikke knuffel, ik heb haar echt heel erg gemist. Dan begin ik door te krijgen dat Blair heel zacht aan het huilen is. 'Ey babe wat is er? Kom op waarom huil je?' vraag ik aan haar. 'Je moet echt niet meer weg gaan Sara ik heb je echt al 2 jaar niet meer gezien en en..' voor Blair verder kan gaan horen we de bel. 'Blair ik blijf bij je dat beloof ik! Kom ik weet niet eens wat mijn rooster is' Ik hoor Blair lachen en we lopen samen naar de balie.

Wanneer we eindelijk klaar zijn bij de balie is het al 09:10. 'Damn dat duurde zo lang, ze mag me volgens mij nu al niet!' zeg ik tegen Blair over de balie mevrouw. 'Tuurlijk wel, iedereen mag je dushii! Zeker de jongens..' Ik geef Blair en klein duwtje en we lopen lachend de klas in, we beginnen samen met wiskunde... Yehes zin in (beseffen jullie mijn sarcasme).

We komen de klas in en de docent kijkt ons boos aan omdat we 1) te laat zijn 2) lachend binnen zijn gekomen en 3) niet klopte. Voor de docent iets kan zeggen zeg ik: 'Het is mijn fout meneer, ik ben nieuw hier en Blair hielp me.' De docent kijkt ons doordringend aan terwijl ik hem mijn engelsglimlachje geef (dat werkt altijd). We mogen uiteindelijk zitten alleen we kunnen niet naast elkaar. Ik kijk rond de klas en zie een lege tafel naast een jongen. Ik ga zitten en pak mijn spullen, ik hoor de jongen naast mij zeggen: 'Dat heb je wel mooi geregeld bij meneer. Ik ben Brandon trouwens' zegt hij met een glimlach. 'Haha lief kijken en het komt goed! Ik ben Sara, leuk je te ontmoeten!' zeg ik met een snelle glimlach. 'Eensgelijk' hoor ik hem zeggen en daarna geef ik mijn aandacht aan de les.
Hij is niet lelijk, in tegendeel hij is knapp!! Maar ik zou opnieuw beginnen dus ik wil geen afleiding van jongens.

Wiskunde is EINDELIJK klaar! En nu heb ik geschiedenis (wiskunde is echt het ergste vak ooit, im srry for the people who like it..). Blair had nu sport dus ik zou het zonder haar moeten overleven. In de gangen ben ik confused om me heen aan het kijken waar the fuck ik les heb tot Brandon komt. 'Heb je hulp nodig?' vraagt hij. 'Als het kan graag, ik weet echt niet waar ik moet zijn dit is zo'n groot gebouw.' Brandon glimlacht en kijkt mee naar mijn rooster. 'Ey ik heb ook geschiedenis, kom ik neem je wel met mee!' 'Hahah dankje' zeg ik met een dankbare glimlach.

Na 3 verdiepingen (ja je ziet het goed 3 VERDIEPINGEN) staan we voor het lokaal. 'Omg ik ben zo buitenadem, echt 6 trappen is veel te veel voor mij..' hijg ik naar Brandon. 'Haha maak je geen zorgen kleintje je went er wel aan' zegt Brandon tegen mij. Ik keek hem heel boos aan. 'Heb ik iets gedaan?' vraagt hij aan mij. 'Jaaa!! Je noemde me kleintje!!' roep ik naar hem. (Het was wel waar hij was sowieso een kop groter maar alsnog) 'Haha m..' voor Brandon zijn zin kan afmaken komt er een jongen naar hem toe. Ik vind hem niet heel knap maar hij lijkt mij wel aardig. 'Ey Brandon geschiedenis valt uit gaan we wat doen met de boys' zegt de onbekende jonge. 'Hmm nee man volgende keer kom ik wel. Nu moet ik iemand helpen met zich niet een anderhalf uur vervelen' terwijl Brandon dit zegt kijkt hij me aan. Zijn vriend loopt weg en ik zeg 'Je kunt best wat met je vrienden doen, ik red me wel echt waar!' Hij schudt nee en zegt 'Laat me je rooster zien, misschien hebben we meer lessen samen'

'Nee echtt?? Maar dat is zoo zieligg' lach ik eruit nadat Brandon een verhaal vertelt over toen hij op zijn eigen verjaardag een cadeau voor zichzelf maakte omdat hij dacht dat iedereen zijn verjaardag was vergeten. We zitten in de tuin van de school en we leren elkaar kennen. Brandon is echt een lieve en grappige jongen, hem wil ik zeker wel om me heen hebben (ik denk eerder vriendschappelijk dan, tja ik ben een nieuwe Sara). 'Haha nou kleintje hoezo ben je hier naartoe gekomen?' vraagt Brandon aan mij. 'Nou ik woonde eerste hier in de buurt, toen verhuisde ik naar New York en nu ben ik weer terug. Mijn beste vriendin Blair zit hier ook op school dus moest ik ook wel hier naartoe komen' vertel ik aan hem. 'Hoezo gingen jullie naar New York toe als ik vragen mag?' 'Alleen ik ging mijn ouders waren toen nog hier. Moest gewoon even weg van alles dus ging ik naar mijn tante.' Hierna vraagt hij niks meer over dit onderwerp en dat vind ik fijn. Alleen Blair weet wat er allemaal aan de hand was en dat wil ik ook graag zo houden. Misschien als ik hem beter leer kennen, maar voor nu...

'Kom ik breng je naar het volgende lokaal, we hebben geen les samen dus het word waarschijnlijk een saaie les' zegt Brandon terwijl hij opstaat. Ik lach om zijn opmerking en we lopen samen naar mijn lokaal. Wanneer we er zijn roept Brandon 'Haha nou kleintje ga niet dood aam de verveling!' Ik steek mijn tong uit en hij moet lachen.

*lunch*
S: Ey B waar ben je? We hebben pauze?
B: Srry babe maar ik kom later.. kun je een plek voor me vrijhouden?

Ja maar waar the fuck moet ik gaan zitten denk ik in mijzelf. Ik loop de kantine in en kijk om me heen aan welke tafel moet ik gaan zitten. Tot ik iemand mijn hoor roepen, ik kijk om me heen en zie Brandon op mij aflopen. 'Ey weet je niet waar je moet zitten kleintje?' vraagt hij. 'Ik moest een tafel vrij houden voor mijn vriendin maar ik heb echt geen idee waar the fuck ik moet gaan zitten' vertel ik wanhopig aan hem. 'Kom maar met mij mee, omdat je al een les zonder me moest mag je bij ons komen zitten en hij wijst naar een tafel met 5 jongens.

Nou guys hoofdstuk 2.. Hij is langer dan 1 hahahah we bekijken het positief! Naar maar ik doe mijn best jongens, wat vinden jullie er tot nu toe van?
Zie jullie snel bij het volgende hoofdstuk!
Xxx

Don't love the badboy... (on hold) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu