Don't love the badboy... (on hold)

H3

'Uhm, dat hoeft echt niet. Je hebt al zoveel voor me gedaan' probeer ik maar het lukt niet. 'Kom op kleintje wat wil je anders gaan doen. Wachten tot je vriendin eindelijk komt?' 'Ughh ik zou zeggen wees blij dat ik je mag anders had ik heel anders gereageerd.' 'Hmm dus je mag me?' vraagt Brandon aan mij. 'Voel je niet te speciaal blondje' en daarna loop ik richting de 5 jongens met Brandon achter me aan. Als ik voor de tafel sta kijken ze mij allemaal aan, 3 jongens kijken mij van boven naar beneden en weer terug en de andere 2 blijven me vol in me ogen aankijken. Als Brandon naast mij komt staan zeg ik 'Ik zweer als je vrienden me zo eng blijven aankijken kunnen ze met 1 oog minder zien!' Ze schrikken van mijn dreigement en ik stel mij daarna netjes voor. 'Haha zo grapje! Hahaha ik ben Sara en ben nieuw hier, van jullie blondje moest ik samen met jullie aan tafel dus ja hier ben ik'.

Ze stellen zich allemaal voor en we zijn een beetje aan het praten tot de jongen van geschiedenis zegt 'Ben je niet dat meisje waarvoor Brandon ons skipte?' Alle 5 de jongens kijken mij nu aan en ik reageer 'Ja dat ben ik, maar hij koos er zelf voor dus bedenk maar niks in jullie hoofden.' Ze kijken alle 5 van Brandon naar mij en weer terug. Net wanneer Brandon wat wilt zeggen komt Blair en zegt 'Daar ben je toen ik zei zoek een tafel bedoelde ik een legen. Hey jongens' 'Ey Blair' zeggen ze allemaal tegelijk. 'Ja ik heb der even van je geleend. Vind je niet erg toch? Lijkt me wel een leuk meisje' zegt Brandon aan Blair.

Blair kijkt mij aan met een blik en ik weet meteen wat ze wilt zeggen. Voor ik iets kan doen is ze al begonnen 'Awh lieve Brandon natuurlijk val je voor Sara maar helaas is ze niet in het moment voor een relatie. Ze is hard bezig met doelen die ze wilt behalen en ik zou zeggen verspil je tijd niet'. Wanneer Blair klaar is kijkt Brandon naar mij en naar Blair de andere deden hetzelfde en net voor ze iets kunnen zeggen neem ik Blair mee. 'Wat doe je allemaal kom op! We waren gewoon vrienden Blair en ik heb een jongens vriend nodig dus doe aardig en haal het niet in je hoofd om nog een keer te bedenken dat ik flow ofzo heb met een jongen' zeg ik aan 1 stuk door.

Ik draai mij om en daar staat hij dan met een big smile en zegt 'Maak je geen zorgen kleintje we worden de beste vrienden!' Ik kijk hem aan en geef hem een kleine stomp op zijn arm toen hij met zijn hand door mijn haar ging. 'Niet mijn haar!! Straks heb ik het voor niks gestijld' zeg ik wanneer mijn haar helemaal in de war zit. Dat was het moment toen zij binnen kwamen.

Meisjes gingen op hun best zitten en doen hun haren goed terwijl andere juist met hun mond open staan te kijken en sommige zelfs naar ze toe lopen. Ze lopen naar een tafel en genieten van alle aandacht die ze van de meiden krijgen. Zodra ze zitten komen er al snel meisjes aan tafel die indruk proberen te maken. Ik kijk naar Blair en die kijkt naar 1 van de jongens een beetje verlangend. Net voor ik iets wil zeggen begint Blair 'Dat mijn beste vriendin zijn de badboys van onze school. Levi, Daan en Milan alle 3 een van de knapste jongens op school, ze krijgen de meeste aandacht, hebben met de meeste meisjes geslapen en krijgen alles wat ze willen. Aka afstand nemen voor de "nieuwe Sara". 'De nieuwe Sara?' vraagt Brandon maar ik zgi dat ik het later ga uitleggen.

De pauze is bijna afgelopen en ik sta op om mijn lunch weg te gooien tot er een hand mijn arm pakt. Ik draai mij om en zie dat 1 van de "badboys" het is. Als ik het goed heb moest dit Milan zijn hij kijkt mij met een grijns aan en zegt 'Ey schoonheid jou heb ik nog nooit gezien, nieuw hier? Ik wil je best wel een rondleiding geven.' Ik kijk hem verveeld aan en zeg 'Geloof me dat hoef ik zeker niet van jou' en trek mijn arm weg. Voordat ik kan weg lopen komt Daan er ook bij, 'Zo jij mag er wel zijn honey. Wat zou je ervan vinden als ik het aanbod van Milan even overneem?' Ik kijk hem nog vervelender aan en zeg 'Ik denk even.. Nooit.' het laatste fluistervik hardop. Net voor ik denk dat het niet erger kan komt Levi er ook. Hij is het knapste van allemaal, waarschijnlijk is hij "de badboy".

'Zo volgens mij hebben we hier een lastige. Hoe heet je babe?' Ik kijk om mij heen en zie dat alle ogen op ons gericht zijn. 'Sara en dat zou ik goed onthouden want het is waarschijnlijk de laatste keer dat wij met elkaar praten' Net wanneer ik wil weglopen pakt hij mijn arm vast en draait hij mij om, ik sta nu bijna oog in oog met hem alleen was Levi langer. 'Hmm laat mij daar over na denken.. Het spijt me Saar met dit zou niet de laatste keer zijn.' Ik kijk hem diep in zijn ogen aan, hij is knap dat zeker maar zijn karakter helaas. En noemt hij mij nou net serieus Saar?! Hij kijkt mij met een grijns aan wat me niet bevalt en zegt 'Ik wil je babe..' Ik glimlach naar hem en sta op mijn tenen om dichterbij zijn gezicht te komen. Zodra er misschien net een centimeter tussen ons is fluisterde ik 'Dat gaat je nooit lukken, "babe"!' Ik pak met mijn hand zijn hand en maak het los en loop weg. ik hoor Levi nog roepen 'Ik krijg alles wat ik wil babe, maak je maar geen zorgen' en ik voel alle ogen op mij gericht.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'Sara, S'  ik draai mij om en zie Blair achter mij, ze kijkt mij hijgend aan. Ben ik dan zo snel aan het lopen? 'S pls laat je nieuwe start niet verpesten door ze pls!' Ik kijk Blair aan en zeg 'Ik heb helemaal niks gedaan B en ik ga ook niks doen. Ik wil een nieuwe start en dat laat ik niet weggaan door een stel jongens die weten dat ze knap zijn.' 'Ik weet het S maar die blik in Levy's ogen..' 'Wat was er met zijn blik?' vraag ik aan Blair. 'Als hij iets wilt gaat hij ervoor S je bent nog lang niet van hem af' en dan gaat de bel.

Het was eindelijk half 5 en we mogen naar huis. Ik neem afscheid van Blair en Brandon en loop naar mijn kluisje tot ik ze weer zie. Ik loop zonder enige emotie naar mijn klusje en doe mijn boeken er in tot ik word om gedraaid en tegen de kluisjes word geduwd. Een paar boeken vallen uit mijn handen en ik zie dat Levi best dichtbij mij staat. 1 hand zit tegen de kluisjes aan waardoor ik niet weg kan. 'Wat denk je wel niet wat je aan het doen bent' zeg ik boos naar hem. 'Ik dacht dat de pauze de laatste keer was dat we zouden praten' zegt Levi terwijl hij mij met een grijns diep in mijn ogen aankijkt. Ik rol met mijn ogen en zeg 'Dat was voor je mij tegen de kluisjes aan duwt waardoor mijn boeken op de grond liggen'. Echt waarom kan ik nooit een normaal leven hebben?

We staan zo ongeveer voor een minuut voor hij antwoord geeft 'Zoals ik al zei babe; ik krijg alles wat ik wil. En wat ik nu wil, ben jij.' De meeste meisjes zouden nu smelten omdat de enige echte Levi hun zou willen maar ik niet. Ik ga heel dichtbij hem staan, onze lippen raken elkaar bijna 'En ik zei al; dat gaat nooit gebeuren "babe"...'

Hihi het spijt me jongens spanning moest ik even opbouwen! Maar er komt zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk, dus blijf promoten, stemmen en volgen! 
Love you all!! Xxx