Κεφάλαιο 36

106 12 3
                                    

«Τι δώρο θα μου πάρεις την πρωτοχρονιά;» Του λέω ναζιάρικα.

«Βλέπεις να λέει στο κούτελο μου Άγιος Βασίλης;» Λέει γελώντας.

«Ντροπή σου.» Λέω δήθεν μουτρωμένη.

«Σαν 5χρονο κάνεις.» Γελάει και έρχεται να με πάρει αγκαλιά αλλά απομακρύνομαι, «είσαι σίγουρη!» Λέει πονηρά.

Ωχ, αν τολμήσει να με γαργαλήσει θα πεθάνει.

«Μην τολμήσεις και με γαργαλήσεις δεν θα προλάβεις να κάνεις πρωτοχρονιά.» Λέω απειλητικά χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω.

«Βρε τι μας λες;»

Αρχίζει και με γαργαλάει, έχω πέσει κάτω, δεν μπορώ να αναπνεύσω από τα γέλια.

Χωρίς να το καταλάβω το χέρι μου έγινε προέκταση στο μάγουλο του.

«Ούπς.» Λέω ναζιάρικα ενώ δαγκώνω το νύχι μου.

«Αλήθεια τώρα;» Λέει γελώντας, νόμιζε ότι δεν κυριολεκτούσα.

«Εγώ στο είπα.» Λέω με αυτοπεποίθηση και "σκουπίζω" τους ώμους μου.

«Για έλα εδώ!» Με αρπάζει και με ξαπλώνει στο κρεβάτι ενώ ανεβαίνει πάνω μου.

ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ: στο 1 μέτρο.

«Βαγγέλη..» λέω αδύναμα και είμαι έτοιμη να παραδωθώ.

Η καυτή του ανάσα πέφτει στον λαιμό μου ενώ τα μάτια του κυριαρχούν τα δικά μου.

Γιατί δεν νιώθω τα χέρια μου; Η καρδιά μου θα πεταχτεί έξω από το άγχος.

«Αν δεν..»

«Είπα δεν;» Τον προλαβαίνω και χαμογελάει ικανοποιητικά, «Μα δεν πρέπει..» χωρίς να του απαντήσω τον φιλάω.

Περνάει το χέρι του κάτω από την μπλούζα μου φτάνοντας στο στήθος μου το οποίο χουφτώνει απαλά.

Με την βοήθεια μου αφαιρεί την μπλούζα μου και έπειτα το σουτιέν μου.

Αφήνει υγρά φιλιά στον λαιμό μου και πάνω από το στήθος μου.

Το χέρι του έχει φτάσει στο εσώρουχο μου και τώρα μέσα από αυτό. Χαϊδεύει απαλά την περιοχή μου κάνοντας με να ανατριχιάσω ξανά.

Μου έχουν ξεφύγει αρκετά βογγητά μπορώ να πω.

Ισχωρεί ένα δάχτυλο μέσα μου, Χριστέ μου πόσο μου είχε λείψει.

«Σε θέλω, τώρα.» Ψελλίζω.

Αφαιρούμε από επάνω μας ότι μας εμποδίζει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ίσως και σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

"Know Who You Are" |VK| •Book 2•On viuen les histories. Descobreix ara