Κεφάλαιο 7

104 20 2
                                    

«Ναι μαμά, θα έρθω να σου τα πω από κοντά.» Κάνω παύση και παίρνω βαθιά ανάσα. «Ναι εγώ καλά είμαι, για πόσο καιρό ακόμα δεν ξέρω. Τίποτα, έρχομαι!» Ολοκληρώνω και της το κλείνω βιαστικά.

«Τι έγινε; Ταράχτηκε ε;»

«Δεν είναι ερώτηση αυτή, Βαγγέλη.» Παρατηρώ.

«Για την κυρία Άννα μιλάμε.» Συμπληρώνει η Εύα.

«Εγώ πάω.» Λέω και παίρνω την τσάντα μου.

«Θα σε πάω εγώ.» Λέει ο Βαγγέλης.

«Όχι Βαγγέλη. Καλύτερα να είμαστε οι δυο μας.»

«Εγώ; Τι θα κάνω;» Λέει η Εύα.

«Εδώ θα κάτσεις κορίτσι μου.» Λέει η κυρία Γεωργία και κοιτάει τον Βαγγέλη.

Τι στο διάολο γίνεται εδώ;

Ο Βαγγέλης γουρλώνει τα μάτια.

«Έχεις πρόβλημα μήπως;» Τον ρωτάω. 

«Εγώ; Κανένα.» Λέει γελώντας αμήχανα. 

«Ωραία πάω!» Λέω και φεύγω.

———————

Είμαι ακριβώς έξω από το σπίτι. Δεν έχω το θάρρος να μπω, να της πω τι έχει συμβεί.

Ή μάλλον όχι. Τι πρόκειται να συμβεί!

Ψάχνω στην τσάντα μου για τα κλειδιά.

Παίρνω μία βαθιά ανάσα.
Αφότου βρήκα τα κλειδιά, μπαίνω στο σπίτι.

Η μαμά μου αντιλαμβάνοντας την παρουσία μου, σηκώνεται από τον καναπέ και τρέχει κοντά μου.

«Τι έγινε; Όλα καλά;» Με ρωτάει ταραγμένη πιάνοντας με από τους ώμους.

Εγώ έχω μείνει ακίνητη και την κοιτάζω φοβισμένη.

«Νεφέλη θα μιλήσεις ή θα σκάσω;» Λέει αγανακτισμένη.

«Κάτσε.» Λέω απλά.

Εκείνη πηγαίνει και κάθεται στον καναπέ ενώ εγώ είμαι ακόμα ακίνητη στην θέση μου.

«Άντε έλα!»

Κάθομαι απέναντι της.

«Είναι κάτι σοβαρό;»

Από μέρους μου κυριαρχεί η σιωπή.

Και η ενοχή.

«Νεφέλη, πες μου σε παρακαλώ!» Λέει αγανακτισμένη.

«Εντάξει θα σου πω.»

Παίρνω βαθιά ανάσα.

«Ο μπαμπάς θέλει να μας καταστρέψει.» Λέω γρήγορα.

"Know Who You Are" |VK| •Book 2•Where stories live. Discover now