CNCO,Little Mix-Reggaetón Lento
***
"Sevgilim."
Jungkook elindeki fotoğrafa bakıp gözyaşları içinde gülümsedi. Sevgilisinin yanında olmaması ona çok ağır geliyordu. Bazen nefesi kesilecek gibi hissediyor ve içindeki duygular gözyaşları ile karışıp akıyordu.
"Niye dönmüyorsun? Bana gerçekten bu kadar çok mu kızgınsın? Beni hala affedemedin mi? Ne zaman geleceksin? Sensiz bu evde çok yalnızım ve korkuyorum, Jimin. Yüzünü fotoğraflardan görüyorum ama kokunu unutmaktan korkuyorum. Lütfen...lütfen, sana yalvarıyorum, geri dön. Söz veriyorum, bir daha sana asla bağırmayacağım, yeter ki, geri dön, lütfen."
Jungkook fotoğrafı aldığı yere koyup gözyaşlarını sildi. Bunu yapmak neredeyse, günlük rutiniydi, son 2 yıldır.
Telefonunu ve anahtarları alıp evden çıktı. Arabayı es geçip yürümeye karar verdi.
Çokta uzun olmayan yürüyüş sonunda Jimin ile her zaman geldikleri kayalıklara geldi. Kayalıklara oturup denizi izlemeye başladı. Her zaman buraya gelir, sessizce ağlar ve eve dönerdi.
***
2 saat sessizce oturduktan sonra derin bir nefes çekti içine. Ardından ayağa kalktı ve eve yürümeye başladı. Sessizce yürürken başını kaldırıp karşıya baktı. Bakışlarını insanlar içinde gezdirirken gördüğü kişi ile kaskatı kesildi. Dünya durmuş, Jungkook yerinde donup kalmıştı. Gözleri ve beyini ona oyun oynamıyorsa, karşısındaki kişi, 2 yıldır aramasına rağmen bulamadığı biricik sevgilisiydi. Etraftaki insanlar yok olmuş, sadece ikisi vardı. Jungkook gerçekliğini kontrol etmek amaçlı gözlerini kapatıp açtı ama hala ordaydı. Gözlerinden akan yaşlara inat gülümsedi.
Sonunda ayaklarını haraket ettirmeyi aklına getirdiğinde ona doğru yürümeye başladı. Ama sevgilisi de uzaklaşıyordu. Jungkook hızlıca ilerlemeye başladı. İnsanlar kalabalıklaşıyordu. Bir anlık dikkatsizlikle onu gözden kaçırdı. Jungkook hızla etrafa bakındı ama yoktu. Kendine lanetler etmeye başladı. Mutluluktan akan gözyaşları şimdi de pişmanlıktan akıyordu.
Yürüyerek eve geldi. Anahtarları bırakıp kendi-eskiden ikisinin olan- odasına gitti. Kendini yatağa atıp gözlerini tavan dikti. Gözyaşları şakaklarından akıyordu. Sessizce geceye fısıldadı.
"Sevgilim, ben delirmeye mi başlıyorum? Senin hayalini görüyorum. Yokluğunda aklımı kaçırmaya mı başladım? Ben seni bulamadan böyle olmak istemiyorum, deliripte seni unutmak istemiyorum. Bana yardım et, n'olur."
***
Şimdi önemli soru
Sizce, Jungkook hayal mı gördü? Yoksa, gerçekten Jimin miydi?
Jungkook şizofren mi yoksa?
Umarım seversiniz
I PURPLE YOU
YOU ARE READING
ʟᴏss ᴏғ ᴍᴇᴍᴏʀʏ | ᴊɪᴋᴏᴏᴋ
Fanfiction☯ Jungkook yaşadıkları bir kavga sonucu evden giden ve 2 yıldır aramasına rağmen bulamadığı sevgilisine, cevabını alamayacağını bilse de, mesaj atar... Bir gün mesajına cevap gelir ama hiç beklemediği bir cevapla karşı karşıyadır...
