Mister Photographer

2.

Mijn ogen werden groot en ik moest zijn woorden eerst even verwerken voor ik weer iets kon uitbrengen.
"Ben je serieus?" Verbazing was in mijn stem te horen. Hij grinnikte.
"Doodserieus."
"Ik weet niet of ik dat allemaal wel kan aannemen in ruil voor een simpele date. Bovendien, hoe weet ik dat je echt een fotograaf bent en niet bijvoorbeeld een verkrachter?" Ik glimlachte om mijn eigen opmerking. Zie je? Zo erg is mijn impulsiviteit helemaal niet.
"Ga gewoon met me op date. Ik wil je beter leren kennen. Bevalt het je? Dan doen we er nog één, tot ik je er helemaal van overtuigd heb hoe fantastisch ik ben en je mijn vriendin wilt zijn. En geloof me maar als ik zeg dat er genoeg meisjes in de rij staan voor mij en die vrijwillig seks met me willen hebben. Daar moet ik niemand voor verkrachten. Als je toch zeker wilt zijn, moet je maar even mijn naam googelen. Hier heb je een kaartje." Hij stak een klein kartonnen visitekaartje in mijn handen en knipoogde. Hij wist gewoonweg perfect wat hij moest zeggen en doen. Deze jongen had charmes en hij wist het. Hij wist hoe hij je moest intimideren met enkel zijn lichaamshouding. Ik zag nog net hoe hij ongegeneerd zijn ogen over mij liet gaan voor ik het kaartje bestudeerde.
Ryder King
"Je achternaam is echt King?" grinnikte ik. Hij grijnsde en zei:
"Jep, past bij me, toch?"
"Zeker weten. Alleen bij het horen van je naam al hebben mensen door dat je een arrogante zak en een player bent. Echt zo'n typische badboy naam heb je." Nu was het mijn beurt om te grijnzen. Nog voor hij een antwoord kon geven werd er een biertje in mijn handen geduwd door Sam. Ze keek even oordelend van mijn naar Ryder en terug. Ook Nicky bekeek ons even goed. Ongemakkelijk nam ik een slokje van de plastic beker. Sam knipoogde en draaide zich om. Nicky's pols werd door haar vastgegrepen en ik hoorde haar nog net zeggen: "Kom Nicky, wij moeten opeens dringend naar het toilet, niet waar?" Ryder grinnikte. Hij draaide zich weer naar mij toe en vroeg: "Dus, wanneer ben je vrij?"
"Nooit vrees ik, de rest van mijn leven is al druk bezet." Mijn antwoord was lekker bijdehand. Hij grijnsde en greep mijn hand met de zijne.
"Dan gaan we toch lekker nu, mevrouwtje bijdehand." Hij begon me naar de achterkant van de tent te sleuren, maar ik stopte hem direct.
"Dat gaat helemaal niet, mijn moeder komt me straks hier ophalen." Ik draaide met mijn ogen en sloeg mijn armen over elkaar.
"Dan bel je haar en zeg je dat je bij en van die twee andere chicks waarmee je stond te praten blijft slapen?" Deze jongen had een antwoord op letterlijk alles. Ik zuchtte geïrriteerd en besefte dat hij me toch niet met rust zou laten. Snel stuurde ik mijn moeder een berichtje dat ik bij Nicky zou blijven slapen zodat ze meer niet meer hoefde op te halen. Opeens schiet me iets te binnen.
"Moet jij eigenlijk niet aan het werk zijn nu?" vroeg ik met gefronsde wenkbrauwen.
"Zou moeten, maar binnen een halfuurtje komt mijn vervanging dus ze zullen het toch niet merken." Echt ongelofelijk.
"Hoe oud ben je?" vroeg ik me luidop af. Als deze gast me toch gaat meesleuren wil ik op z'n minst weten hoe oud hij is. Hij zuchtte geïrriteerd en zei:
"Kan je misschien minder vragen stellen?" Ik trok mijn wenkbrauwen op.
"Als jij op mijn vraag antwoord zodat ik me toch op zijn minst een beeld kan proberen vormen van degene die me meesleurt."
"Goed dan, ik ben 17. En jij schoonheid?" De woorden verlieten zijn mond tegelijk met een knipoog naar me. Nog voor ik kon antwoorden ging hij al weer verder met mij meesleuren.
"Over twee weken word ik 16," schreeuwde ik boven de muziek uit. Hij knikte en stopte met lopen toen we voor een paar mannen van de security stonden die de doorgang naar de backstage ruimtes controleerden.
"Wacht hier even. Ik neem snel mijn spullen. Vooral niet bewegen." Nog voor ik kon reageren was hij al uit zicht. Ik dronk snel de rest van het biertje in mijn hand op en checkte nog snel mijn mobieltje. Mijn moeder had gestuurd dat het oké was. Ik stak het ding terug in mijn achterzak en keek een beetje rond. Binnen enkele minuten was hij terug met een rugzak en een cameratas bij zich.
"Laten we gaan, schoonheid." Hij nam mijn hand en verstrengelde onze vingers. Ik was niet bepaald blij met zijn actie, maar ach, hij zag er echt niet verkeerd uit en anders zou ik hem toch ergens onderweg naar buiten kwijtraken. Zo liepen we doorheen de feestende mensenmassa naar buiten. We stopten bij een fietsenstalling, waar hij een sleutel uit zijn zak viste en daarmee het slot van een fiets openmaakte.
"Spring er maar op," zei hij met een knikje naar zijn bagagedrager. Ik trok mijn wenkbrauwen op als reactie. Licht geïrriteerd zei hij: "Doe het nu maar gewoon." Met een zucht sprong ik achterop en sloeg mijn armen om hem heen om niet te vallen. "Waar gaan we heen?", vroeg ik terwijl hij begon te fietsen. "Wat denk je van de pizzeria?" Oh god, ja. Nu ik erover nadacht had ik best wel zin in een lekkere pizza met ongelofelijk veel kaas. Hopelijk is hij niet iemand die ananas op een pizza een goed idee vindt want dat zou een extreme afknapper zijn. Ondertussen waren we al aangekomen in de straat van de pizzeria, want Ryder begon langzaam af te remmen. Blijkbaar was het echt maar twee straten fietsen. Ik sprong van de fiets, zoals ook Ryder enkele seconden later deed. Hij gooide zijn fiets tegen de gevel en trok me mee naar binnen. Vanbinnen was het gezellig ingerichte en speelde er rustige muziek, die me leek te kalmeren. Meteen vulde een overheerlijke geur mijn neusgaten en ik zuchtte tevreden. Ryder grinnikte om mijn reactie. "Gelukkig ben je niet één van die meisjes die enkel leeft op konijnenvoer omdat ze anders een grammetje zou kunnen bijkomen." Lachend schudde ik mijn hoofd. "Ach, als iedereen maar gelukkig kan zijn."
"Wie, in hemelsnaam, wordt niet gelukkig van pizza?" Ondertussen had de ober ons een tafeltje in de hoek van het restaurantje aangewezen, waar we dan ook plaatsnamen.

Dit was het dan alweer. Hopelijk heb je ervan genoten! Vergeet niet te stemmen door op het sterretje te drukken en tot de volgende keer. ❤️