De Grote Gids Voor Schrijvers ✔

Boeiend Schrijven

* a a n v r a a g *

In dit boek heb ik het meestal gehad over de iets abstractere kant van het schrijven, dus het plannen en het plot. Maar hoe gaat dat van zin tot zin? Hoe zorg je ervoor dat je de aandacht van de lezer erbij kan houden?

*

Als eerste is het belangrijk voor je hoofdpersoon om een doel te hebben. Hoe eerder de lezer deze weet, hoe beter. Dit zorgt er namelijk al voor dat de lezer wil weten of de hoofdpersoon zijn doel gaat halen en dat staat los van het doel zelf. Dat kan van alles zijn: de slechterikken verslaan, een gezellig schooljaar hebben met vrienden... Echt alles kan.

*

Vervolgens zal je het hele verhaal door toch de aandacht van de lezer erbij moeten houden. Iets wat belangrijk is om dat te kunnen doen, is het laten zien van emotie. Door emotie te laten zien, zal de lezer de hoofdpersoon meer kunnen begrijpen en meer mee leven met hem of haar. Als de lezer in de huid van de hoofdpersoon kan kruipen, zal het voor hem ook moeilijker worden het verhaal weer los te laten: je moet immers weten hoe het nu afloopt.

Houd hierbij ook de show, don't tell regel in de gaten! Vertel niet iedere zin "Ik ben geschokt" of "Ik ben blij", maar laat het werkelijk zien aan de lezer: "Er verscheen een brede glimlach op mijn gezicht" of "Zijn verraad voelde aan als een dolksteek tussen mijn schouderbladen".

*

Zorg ervoor dat het verhaal te volgen blijft voor de lezer. Dit kan je doen door emoties toe te voegen, maar ook door te kiezen welke informatie je wel en niet geeft. Als je een bom informatie vrij geeft, leest dat niet fijn en zal je de lezer snel kwijtraken, omdat het verhaal moeilijker te begrijpen is. Geef kleine stukjes informatie los en voorschaduw wat er gebeuren zal.

Dit voorschaduwen - kleine hints geven over een nog te gebeuren gebeurtenis zonder werkelijk te vertellen wat het is - is heel belangrijk! Als een lezer een slecht gevoel heeft over een situatie en weet dat er iets te gebeuren staat, zal hij door moeten lezen om erachter te komen wat dat is. 

*

Maak je scènes levensecht! Voeg kleine details toe, maak er een levend beeld van in je fantasie. Als het verhaal levend wordt in het hoofd van de lezer omdat hij voor zich kan zien hoe de hoofdpersoon eruit ziet, wat de hoofdpersoon doet en ook hoe dit allemaal gebeurt, zal het moeilijker worden om het verhaal los te laten. Het werkt net als het toevoegen van emoties; de lezer kan zich beter inleven in de situatie.

Hoe je dit doet, moet je helemaal zelf bepalen. Ik wil hier wel bij zeggen dat niet iedereen het fijn vindt om hele alinea's te lezen die alleen bestaan uit de beschrijvingen en uiterlijk van dingen, omdat dit op dezelfde manier leest als een informatiebom: er gebeurt zo veel in een klein stuk, dat de lezer er uiteindelijk niets van kan onthouden. 

Je kan het daarom ook proberen om de beschrijvingen te verstoppen in bijvoeglijke naamwoorden. In plaats van de zin "Toen ik het park in liep, zag ik een groot, groen grasveld met in het midden een oud, houten bankje met afgebladderde verf" wordt het dan "Mijn handen maakten kennis met het koude oppervlak van het houten bankje toen ik erop ging zitten." De handeling, het zitten, is namelijk nog steeds belangrijker dan de beschrijving of het laten zien van de omgeving.

*

Dat brengt me naar het volgende ding: laat je hoofdpersoon altijd iets doen! Soms weet je als schrijver dat je een hoofdstuk moet schrijven met alleen een dialoog, maar zorg ervoor dat het uitspreken van woorden niet het enige is dat er gebeurt. Laat de personen het raam uitstaren of elkaar lang in de ogen kijken. Laat een stilte vallen waarin de gedachten van de hoofdpersoon het overnemen. Zorg dat de scène nog steeds levendig blijft.

*

Een laatste ding dat ook altijd kan helpen om de aandacht van de lezer erbij te houden, is het stellen van vragen. Dit is overigens makkelijker in de eerste persoon te doen dan in de derde, omdat je in de derde persoon minder makkelijk de gedachten van de hoofdpersoon kan laten zien en zo op een andere manier de vragen zal moeten stellen. 

Deze tip gaat samen met het laten zien van gedachtes. Door vragen te stellen, zal de lezer zichzelf ook deze vragen stellen. Tijdens het lezen zal er bij hem of haar natuurlijk al vragen opkomen, maar door nog een paar vragen te verwoorden die misschien eerder nog niet waren opgekomen bij de lezer. Hier zal hij of zij een antwoord op willen hebben en dit zal er voor zorgen dat de pagina's zich als vanzelf lijken om te slaan.

*

Vergeet ook niet de kracht van een verrassing! Door een bijzondere twist toe te voegen en de lezer te verrassen, roep je ook zijn aandacht. Het maakt het boek onvoorspelbaar en wekt een grotere nieuwsgierigheid op, omdat het moeilijker wordt om het einde te voorspellen.

*