Βρήκα τελικά τι ζώο είναι ο Jungkook...
Οχι κουνέλι όπως μου έλεγε ο Tae τις προαλλες ότι μοιάζει...ΕΙΝΑΙ ΒΔΕΛΛΑ
Έχει εδώ και ώρα που περπατάω εγώ μπροστά και αυτός με κρατάει από πίσω....βασικα καλύτερα να πω έχει κολλησει από πίσω μου...
Πριν με πείτε όλοι 'ναι λες και σε χαλαει' , ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΧΑΛΟΥΣΕ ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΕΓΩ.
Πηγαίναμε προς το αμαξι για να με πάει σπίτι..
"Σοβαρα όμως τώρα, μπορείς να με αφήσεις ξερεις" είπα ειρωνικα αλλά αυτός συνέχισε να κρατιέτε πάνω μου.
"Έλα τόσο καιρό με έβριζες, άσε με να το απολαύσω"
"....ΝΑΙ ΕΓΩ ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΕΧΩ, ΣΗΚΩ"
"....ουτε πλακα έχεις..." είπε και σηκώθηκε. Επιτέλους!
Άνοιξε την πόρτα του αμαξιου και μπήκε μέσα.
Όταν πήγα να την ανοίξω προχώρησε λίγο πιο μπροστά το αμαξι και έτσι έχασα το κράτημα από την πόρτα...Η οποία έμεινε ανοιχτή.
"...Το διασκεδάζεις πολύ αυτο;"
"Ναι" είπε από το παράθυρο γελώντας "Εσύ δεν είπες ότι ήθελες να σε πάει ο άλλος; "
"Ο άλλος είναι με την Αναστασια...Αφού μας πήραν τηλέφωνο, τι με ρωτάς κάτι τετοιο;"
"Πάντως φαινόταν ότι του αρέσες....Αν τον πάρεις τηλέφωνο μπορεί να έρθει να σε παρει" είπε με σατανικό χαμόγελο. Και εγω περιμενα να κάνει και τον υπερπροστατευτικο...
"Το αμαξι σου είναι πολύ πιο ωραίο από το να περπατάω μέχρι το σπιτι"
"Αυτό μόνο; Δηλαδή δε θες εμένα; Θες το αμαξι μου;" ....Ας τον βαρέσει κάποιος......
"Αν πω οχι θα με αφήσεις να μπω;"
"Ανάλογα, σε ποιο από αυτά να πάρω ως απάντηση το οχι;"
"Jungkook...."
"Ναι;"
"Απλά άφησε με να μπω... τελικα με άφησε διότι ειχε ψωφοκρυο....
Μόλις μπήκα και έβαλα την ζώνη μου τον κοίταξα δολοφονικα. "Οδηγα πριν σε πεταξω εσένα έξω και γίνεις ο επόμενος Ολαφ"
"ΤΟΝ ΟΛΑΦ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΙΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ" ειπε σοβαρός αλλά εγώ τον κοιτούσα νευριασμενη...Δεν τον συμφέρει...
Οπότε άρχισε την μηχανη.
. . .
"Τώρα τι θα πω στον Tae?" Μουρμούρισα σκεπτική. Ήμασταν περίπου στα μισά της διαδρομής προς το σπίτι.
"Τι εννοεις;"
"Αν πω ότι ηρθα με τον άλλον θα με σκοτώσει. Αν πω ότι ηρθα με εσένα..."
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
My teacher became my enemy
Fanfiction"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης...
