~Jungkook's POV~
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που πήγα να διδάξω σε σχολείο. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατι με βάλανε σε λύκειο ενώ δεν επιτρέπεται.
Ευτυχώς δε είχα πρόβλημα με κανένα μαθητή....εκτός από δυο...Τώρα δεν κατάλαβα αν ήταν ζευγάρι ή όχι διότι από την μία δεν συμπάθιοντουσαν αλλά από την άλλη καθοντουσαν δίπλα δίπλα.
Μόλις εφυγαν από την τάξη πρόσεξα ότι άφησαν το τετράδιο της...του...της...του...της;
Δεν ξέρω ποιος έλεγε αλήθεια...?
Το πήρα στα χέρια μου και το άνοιξα.
Ευ μπορεί να είμαι καθηγητής υποτίθεται αλλά δεν μπορώ να πω όχι σε λίγο κουτσομπολιο.
Όχι ότι θα το πω σε κάποιον απλά χαίρομαι μόνος μου.
Sad...
Διάβαζα όλη την συνομιλία τους και από ότι κατάλαβα το τετράδιο ήταν του κοριτσιου. Άδικα την κατηγόρησα αλλά...Δεν ξέρω νοιώθω ότι και αυτή φταιει.
Το έβαλα μέσα στην τσάντα μου και αποφασισα να πάω σπίτι. Ηθελα να προετοιμάσω ένα τεστακι για να δω πόσο με πρόσεχαν τα παιδιά σήμερα.
Πάντως ήμουν σίγουρος για το ποιος και ποια θα πατοσουν.
~Τατι's POV~
Μόλις μπήκαμε μέσα έφαγα στην μούρη ένα μαξιλάρι και έπεσα κάτω. Ο Jimin από δίπλα αρχησε να γελάει. Πήγε να μπει μέσα αλλά από πίσω του πέταξα το μαξιλάρι που μου πετάχτηκε.
Έπεσε με τόση φορά που έπεσε πάνω στον Tae ο οποίος ήταν έτοιμος να ρίξει άλλο ένα μαξιλάρι.
Double points for me.
Εκλεισα την πόρτα δυνατα και τους κοίταξα με αυστηρό βλεμμα.
"Σαν τα καλά παιδάκια που είστε, πάω μέσα να χαλαρώσω. Αν ακούσω έστω και ένα χαχανιτο εδώ μέσα ή καμιά τσιρίδα Ή ΚΆΤΙ ΝΑ ΣΠΑΕΙ" τόνισα το τελευταίο "Αλίμονο σας....γκεγκε;"
Είπα και έτσι πως ήταν κάτω τους πάτησα και τους προσπέρασα.
Άκουσα και από τους δύο να βγάζουν μια σιγανη κραυγη πόνου και το καταευχαριστηθηκα. Μπήκα στο δωμάτιο μου και απλωθηκα στο κρεβατάκι μου.
Τότε μου ήρθε φλασια.
Το τετράδιο το πηρα;
Ήθελα από την μία να σηκωθω αλλά βαριόμουν....Και σιγά μην έλεγα τον Tae τώρα....
Συρθηκα για να το ψάξω μέσα στην τσάντα μου...αλλα δεν υπήρχε....
Λες να το έχει ο Tae?
Μάλλον αυτός θα το εχει...ετσι;
. . .
Είχε πάει ήδη 3 η ώρα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Γιατι; Διότι οι άλλοι μέσα κάνανε το λάθος να δούνε ταινία τρόμου. Από την μία μπορώ να καταλάβω γιατί τσιριζουν αλλά υποτίθεται ότι είναι ατρόμητοι....
Αλλα όπως είπα...
Υποτίθεται
Αποφάσισα να πάω εξω ώστε να τους πω να κάνουν ησυχία. Μόλις πήγα μέσα στο σαλόνι και οι τρεις ήταν αγκαλιασμενοι...
"Ρομάντζο βλέπετε τελικά ή θρίλερ;" είπα και άρχιζαν να τσιριζουν διότι μάλλον δεν περίμεναν να ακούσουν την φωνή μου στις 3 το βράδυ.
"ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ; ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΞΥΠΝΙΑ 3 Η ΏΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ; ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΘΑΝΩ;" Φώναξε ο J-Hope ενώ οι άλλοι δύο σταμάτησαν να τσιριζουν και γελούσαν με την φάτσα του.
"Εγώ μια χαρά πάω διότι αν δεν πήγαινα μαλλον θα κοιμόμουν με τοση φασαρία...Τέλος πάντων, μπορείτε να το βουλωσετε; Αύριο έχουμε σχολείο και πρέπει να ξυπνήσω και ένα γουρούνι από εδω" έδειξα τον Tae και με κοίταξε δολοφονικα. Τώρα που τον πρόσεξα και αυτόν και τους αλλους..."Καλά καλέ η εικόνα της Παναγίας τι δουλειά έχει πάνω σας!;"
"Jihyung υπάρχει μια λογική εξήγηση" είπε ο Tae προσπαθώντας να με ηρεμήσει.
"Τι λογική εξηγηση;! Εγω βλέπω τρεις ηληθιους με τις εικόνες που ο θείος μου με έστειλε από....απο... Ούτε θυμάμαι που!"
"Συγνώμη....Μας είπε ηληθιους;" ρώτησε ο J-Hope θιγμένος
"Μωρέ αστο να πάει στο διαλο, εδώ είναι έτοιμη να μας πάρει το κεφάλι...." είπε διακριτικά ο Jimin.
"Tae! Αυτο ηταν που τις έκοψες αυτές τις βλακιες;!"
"Τώρα η κουβέντα ανοίγει σε πιο προσωπικό επίπεδο, οπότε να πηγαίνουμε εμεις" είπε ο J-Hope.
"Οχι!" Λέει ο Tae κοιτώντας εμένα δολοφονικα
"Τι οχι;!" Ρώτησα
"Καλά σου λέει τι οχι"
"Ναι βρε παιδάκι μου πάμε εμείς να φύγουμε, να βρίσετε εσείς ο ένας τον άλλο με το ησυχία σας" είπε ο Jimin και άφησαν τις εικόνες στον καναπέ. Πρόσεξα τότε τι φορούσε ο Jimin.
"Έχω και γω μια τέτοια ζακετα" του είπα.
"Ναι, έχεις και μια γκρι" είπε και πριν πάω να τον βρισω έφυγαν. Κοίταξα τον Tae δολοφονικα και μόλις έκλεισε η πόρτα έτρεξα προς τα πάνω του.
Πήρα ένα μαξιλάρι και αρχησα να τον πνιγώ. Στην τελική τον άφησα και πήγα να σηκωθω αλλά με τράβηξε από το χέρι και μου εκανε ακριβώς το ίδιο.
...ωραία περνάμε βραδιάτικα
________________________________
50-50 veterans will understand
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
My teacher became my enemy
Fanfiction"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης...
