Εισπνοη....εκπνοή....εσωτερική γαλήνη....
Είμαι επίσημος ο πρώτος άνθρωπος που πρόλαβε την έκθεση αλλά όχι τις ασκησουλες....Αααα ναι....ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗ.
Τέλεια ένα 75/100 και πολύ μου είναι...
Και τώρα έχουμε και τον Jungkook.
Ακόμα δεν με σήκωσε, βασικά δεν με κοίταξε καν από την στιγμή που μπήκε.
Αυτό είναι καλό από την μία αλλά από την άλλη αναρωτιόμουν γιατί.
Όχι δεν με νοιάζει ενταξει; Απλά μου φάνηκε περίεργο και όχι δεν προσπαθώ να αρνηθώ τίποτα. Είπα όχι...ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ.
Ναι...καλα είμαι
Ενώ έγραφε κάποιες συναρτήσεις στον πίνακα, κοιτούσα το θρανίο μου. Δεν είχα καν σηκώσει το βλέμμα μου εκτός από όταν μπήκε. Η ώρα πέρασε σχετικά γρήγορα και ανυπομονούσα την στιγμή που θα χτυπούσε για να πάρω τον Tae και να τον πεταξω από το παράθυρο και πρώτου ρωτήσετε 'Τι φταίει το παιδι; Έκανε απλα λάθος στην ώρα.' Ναι αλλά εγώ δεν προετοιμάστηκα τζάμπα ενταξει; Μετά μου έφυγε όλο το motivation και έχει αυτό ως αποτέλεσμα να μην του πάω ούτε κόντρα ούτε καν να τον κοιτάξω...παλι....
Εννοιωσα ένα σκουντιγμα στον ώμο από το παιδί που κάθεται δίπλα μου. Ακόμα να πω το όνομα του εεε; Τον λένε....βασικα δεν θυμάμαι, δεν μιλάμε και πολύ για να ξέρω.
Αλλά είναι καλό παιδί από την στιγμή που δεν με άφησε να κόψω τις φλέβες μου τις προάλλες. Εντάξει δεν θα το έκανα σοβαρά αλλά θα κατέληγε κανένα στυλό καρφωμένο στο κεφάλι του Jungkook.
Ααα ναι με σκουνταει.
"Χτύπησε το κουδούνι." είπε μονολεκτικά και έφυγε. Πρόσεξα ότι όλοι στην τάξη βγήκαν. Βασικα όχι όλοι....όλοι οι μαθητές....
Μάζεψα γρήγορα τα πράγματα μου.
Ο Jungkook καθόταν και διορθώνε κάτι τεστ και για να μην με παρει χαμπάρι εφυγα με αργά βήματα προς την πόρτα.
"Τσιχιουριδου"
Γαμω την σημερινή ημέρα...
Αν κάνω πως δεν είμαι εδω;
Ναι, θα μείνω ακίνητη.
"Το οτι μένεις ακίνητη δεν κάνει την γη να σε καταπιεί"
....χρειαζόταν να με ειρωνευτεί;
Όχι ρε συ, τώρα έτσι από σπάσιμο θα κάτσω ακίνητη.
"Έλα εδω" είπε με αυστηρό τόνο αλλά δεν κούνησα ρουπι. Δεν είχα σκοπό. "Θες πραγματικά να σηκωθω εγώ;..." Δεν απάντησα. Άκουσα ξαφνικά την καρέκλα του να πηγαίνει προς τα πισω. "Καλά αν θες να το παίξεις ετσι" περπάτησε προς την κατεύθυνση μου.
Τώρα εγώ φταίω να γυρίσω απότομα και να του χώσω μια κλοτσια;
Εγω θα την χαιρόμουν πάντως.
Σταμάτησε ακριβώς από πίσω μου αλλά δεν έκανε καμία κίνηση, σαν να περιμενε εγώ να κουνηθώ.
Έτσι νοιώθουν τα κουνέλια όταν γνωρίζουν ότι σε λίγο έρχεται το τέλος τους...Βασικα πιο πολυ άβολα εννοιωθα πάρα τρομοκρατιμενη.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
My teacher became my enemy
Fanfiction"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης...
