Gnothi Seauton*

21 2 0
                                    

"Hiçbir yerde yok. Yer yarıldı da içine girdi" Kayra isyanlardaydı. Mor gömlekli çocuğu okulda bir türlü bulamıyordu.

"Nerdeyim ben?? Ne yapıyorum acaba?" diye söylenirken

"Burdasın ya" diye yanıtladı Derya.

"Ben değil be! Ben! İkinci ben"

"Haa"

"Sen kimsin?" diye sordu Rana

"Adımı bilmem" dedi Kayra "Ama görsem kendimi tanırım"

"Ee bir zahmet da gnothi seauton*"

Aslı gülerek ekledi "Yalnız biri bu konuşmaları duyarsa, deli zannedecek bizi"

Derya ciddiyetle yanıtladı "Olmadığımız söylenemez bence. Psikolog olayım ilk hastalarım sizsiniz"


Havalar iyice soğuduğundan bütün spor dersleri spor kompleksinde yapılmaya başlanmıştı. Kızlar antremanlarını bitirmiş bir köşede tembellik yapıyorlardı.

"Arkan hocanın bu günkü dersini hiç anlamadım" dedi Derya.

Aslı katıldı "Aynen! Bu ağaç diyagramları çok karışık"

"Ah Chomsky ah yaktın bizi" Kayra efkarlanmıştı.

Rana "Renksiz yeşil fikirler kızgın bir şekilde uyurlar" diyerek güldü.

Kızlar nasıl yani gibisinden Rana'ya bakarlarken Rana hemen savunmaya geçti "İlginç olduğundan bir tek bu cümleyi hatırlıyorum. Yoksa ağaç falan hikaye"

"Kütüphaneye gidip birkaç dilbilim kitabı mı alsak" diye önerdi Aslı  "Finallere az kaldı"

"Hade gidelim" Rana ayakta bekliyordu.

Kayra "Siz gidin ben bir tiyatro odasına uğrayıp geliyorum" dedi.

Kızlar kompleksin dışına çıkarken Kayra da ikinci kata çıkıyordu. Hem merdivenleri çıkıyor hem de müzikalin en sevdiği kısmı olan "Belle" şarkısındaki dansını çalışıyordu. Uzun, siyah saçlarını sağa sola savuruyordu.

"Kayra, saçlarını savuracağına gel bana yardım et" Hocası elinde bir poşet yukarıdan geliyordu.

"Peki hocam, verin ben taşırım"

"Benim acelem var da, bunları astronomi klübüne götürebilir misin?"

"Götürürüm, astronomi klübü hangi oda?"

"Astronomi klübü bu binada değil. Gözlem evinin içinde"

"Oraya hep gitmek istemişimdir. Hemen götürüyorum"

Gözlem evi okulun öbür ucunda, Merkez kafeterya'nın arkasındaydı. Kayra koşarak gitti. Binanın içinde klüp odasını aramaya başladı. Ortalıkta kimse yoktu. O da bütün kapıları tek tek açmaya başladı. Birini bulup soracaktı. Derken kapıdan biri girdi.

"Pardon" dedi Kayra "Astronomi klübü kaçıncı katta?"

"Bir üst katta soldaki ilk kapı"

"Teşekkür ederim"

Üst kata çıktı. Soldan ilk kapıyı buldu ama tam odadan içeri girecekken arkasında duran büyük odayı gördü. "Teleskop odası bu mu acaba?" diye düşündü "Bir girip bakmaktan zarar gelmez" Odaya girdi. İçeride kimse yoktu. Odanın tam ortasında kocaman bir teleskop vardı. Hocasından aldığı poşeti yere koydu ve teleskopu incelemeye başladı. Etrafta dolaşırken yanlışlıkla bir tuşa değdi ve odanın tavanı açılmaya başladı. Kayra panik olmuştu. Nereye bastığını anlamadan bütün tuşlara basmaya başladı. Teleskop aşağı yukarı oynamaya başladı. Tavan neredeyse sonuna kadar açılmıştı. O rüzgarla poşetteki kağıtlar uçuşmaya başladı. Odanın her tarafına dağıldılar. Kayra teleskopu kurcalamayı bıraktı, kağıtların peşinden koşup onları toplamaya başladı. Deli gibi sağa sola koşturup tek tek kağıtları topluyordu.

"Ne yapıyorsun?" diye bir ses duydu.

 "Takılıyorum" nefes nefese kağıtları toplamaya devam ediyordu "Ne yapabilirim? Ortalığı yıktım, şimdi de topluyorum işte"  bir de sana dert anlatamam der gibi bir ses tonu vardı.

Bu arada teleskop dönmeye devam ediyordu. Demin konuşan çocuk koşarak teleskobun yanına gitti ve onu durdurdu.

"Bilmediğin şeylere dokunmasana"

"Yanlışlıkla oldu"

Tavanı da kapattıktan sonra yerdeki kağıtlar konusunda Kayra'ya yardım etmeye başladı.

"Bunlar Astronomi klübünün gökyüzü raporları değil mi?"

"Evet, ben de klübe getiriyordum"

"Tamam, yeter ben toplarım. Sen yeterince sorun çıkardın"

"İsteyerek olmadı"

Kayra toplamaya devam etti. Yerde kağıt kalmayınca topladıklarını uzatmak için çocuğa baktı. Aradığı kişi mor gömleği ile ona bakıyordu.











Dip notlar:

Gnothi Seauton: Yunanca "Kendini Tanı" anlamındaki bir söz.

MURTİKS 1 (Tamamlandı)Where stories live. Discover now