Yalnız Popüler

14

Kafamı tereddütle sallayıp gözlerine baktım.İyi biri olduğumu düşünmelerini sağlayabilirdim belki ama bunun için cesaret gerekliydi ve ben korkağın tekiydim.

Alex cesaret veren bir gülümsemeyle bana sarılınca kollarımı beline doladım.Lavanta kokuyordu.Lavanta ve dostluk.İçten bir dostluk.

 *

Okul çıkışı Alex beni eve bırakıp Matt ile buluşmaya gittiğinde ben eve girip Sasha ve Emma ile konuştum.Zaten bu akşam bir çifte randevuya gideceklerini Jack’in gelmesinin sorun olmayacağını söylemişlerdi.Aslına bakılırsa onlardan izin almak gibi bir amacım yoktu ama ev tek benim değildi.En azından haber vermeliydim.

Emma Jack gelmeden önce odamı ve yemekleri hazırlamam için yardım ederken onun gerçekten iyi biri olduğunu düşündüm.Nedenini bilmiyordum ama beni seviyordu ve yardım etmekten de keyif alıyordu.Bir zamanlar ki beni hatırlatıyordu.Onun için üzülmüyordum çünkü onu koruyacak biri vardı.Sasha onun her zaman yanındaydı ve kötü insanlara karşı onu koruyabilirdi.Daha önceden Alex ile tanışsaydık belki de bende onun gibi olurdum.Saf ve temiz kalırdım.Ama hayat bana Alexî sonradan göndermişti.Belkide bana ve yalnızlığıma acımıştı.Bilmiyordum ama iyiki göndermişti.

Jack söz verdiği saatte geldiğinde gülümseyip kapıyı açtım.Tam saatinde gelmesi beni önemsediğini düşündürmüştü bana.Belkide dakik biridir,bilmiyorum.Onunla birbirimizi tanıyacak kadar zaman geçirmemiştik .Ve şöyle bir durumdayken  öpüşmenin kıyısına gelmiştik.Bu biraz fazlaydı.Bugün onunla öpüşmeyeceksin Rachel.Belki ileriki randevularda,ama bugün değil!

‘’Hey,görüşmeyeli nasılsın bakalım?’’deyip yanağımı öpünce gülümsedim. ‘’İyiyim gibi.Sen nasılsın?’’

İçeri girip masaya baktı. ‘’İyiyim ama biraz açım.Okul sonrası, evimin kirasını ödemek için çalışıyorum da.’’

Aceleyle masayı gösterip ‘O zaman oturalım.’ Dedim.İkimizde sessizce yemeklerimizi yerken ne düşündüğünü merak ediyordum.Nasıl biri olduğumu düşünüyordu acaba?Onun için güzel miydim?Özel miydim?Sadece öylesine bir kız mıydım yoksa ileriye gitmek istediği bir kız mıydım?İleri gitmek istiyorsa ne kadar ileri gitmek istiyordu?Beni sever miydi?Aklımdaki soruları susturup Jack’e baktım.Bana bir şey söylemişti ama düşüncelerimden dolayı onu duyamamıştım.’’Efendim?’’

‘’Diyorum ki ellerine sağlık.Çok güzel olmuşlar.’’

‘’Ah,teşekkürler.Afiyet olsun.’’Bir süre daha sessizce durduk.En sonunda sessizliği bozan yine o oldu.

‘’Bu kadar sessiz olman beni korkutuyor.’’dediğinde yüzüne dikkatle baktım.Beni güzel bulmaktan çok korkutucu bulmuştu demek ki.İçimde bir şeyler koptuğunda gülümsedim. Gözlerim dolmuştu. ‘’Affedersin ben-‘’

‘’Sorun değil,ben herkesi korkuturum.’’

Kırgınca söylediğim bu sözleri duyduğunda başını salladı.Hiçbir şey söylemedi.Sam olsaydı korkutucu olmadığımı söylerdi,önceden...Çok önceden.Şimdi ise ne tepki vereceğini bilemiyordum.Onun hareketlerini  kestiremiyordum artık.Çünkü onu tanımıyordum.Tanıyamıyordum.

‘’Rachel şey-‘’derken sözünü kestim. ‘’Filmi izleyelim mi?’’Konuşmak istemediğimi anladığından başını sallayıp beni onayladı.Masayı öylece bırakıp üçlü koltuğa geçtik.Ben bir kenarında o da diğer kenarında oturuyordu.Dediği şey gözümden düşürmüştü onu.Filmi başlatıp izlemeye başladık.Yarısına geldiğimizde hala konu hakkında hiçbir fikrim yoktu.Öyle izlemiştim ki izlememiş gibiydim.Ana karakterin kız mı ve ya erkek mi olduğunu sorsanız söyleyemezdim bile.Kendimi filme verip karakteri inceledim.Siyah saçlı bir kız oynuyordu ana karakteri.Fazlaca Sarah’ya benziyordu ve bu sinirimi bozmuştu ama önemsemedim.Önemseyeceğim bir sürü şey vardı,kıçımın dibinde biten Jack gibi.

Onu görmemiş olmanın verdiği şaşkınlıkla ona baktım.Bana bakıp kolunu omzuma attı.Elini ittirecekken birden kapı çaldı.İkimizde kaşlarımızı çatmış bir şekilde kapıya bakıyorduk şimdi.Kim olabilirdi ki?Alex bir arkadaşındaydı.Sasha ve Emma buluşmadaydı.Başka bu evde kalan kimse yoktu benim bildiğim kadarıyla.Jack’in kollarından çıkıp aklımdaki soruyu cevaplamak için kapıyı açtım.Karşımda Sam’i görmem elbetteki beni şaşırtmıştı.Burada ne işi vardı?

‘’Burada ne işin var?’’

‘’Senin onunla yeniden ne işin var?!’’derken tıslamıştı.Jack ile buluşacağımı kimden öğrenmişti bilmiyorum ama söyleyen kişi hiç iyi bir şey yapmamış.Hemde hiç!

‘’Onunla diyerek kast ettiğin kişi kim acaba?’’deyip arkamdan gelen Jack’e baktım.Sam gözlerini kısıp bir bana bir ona baktı.Kavga çıkacaktı ve bunu hissedebiliyordum.Jack’i koltuklara itip ‘’Ben onunla ilgilenerim.’’ Dedim.Aceleyle kapıyı yarım kapayıp verandaya çıktım.Neredeyse tanımadığım birini evde yalnız bırakmam hiç akıllıca değildi ama Sam ile kavga etmelerine izin vermemde hiç akıllıca değildi.Akıllıca olan bir şey var mıydıki şuanda!!

‘’Burada ne işin var Sam?Beni uğraştırma.’’

‘’Onunla buluşmayacaktın.’’dediğinde kaşlarımı kaldırdım. ‘’Öyle birşey söylediğimi hatırlamıyorum nedense.’’

‘’Ahh.Beni deli etmek için bu dünyaya gelmişsin.Belli!!’’

‘’İstediğim kişiyle çıkarım Sam.Buna karışamazsın.’’

‘’Aşkımıza sadık olduğunu düşünmüştüm.’’dediğinde istemeden de olsa kahkaha attım.Salaktı.Aşkımıza sadıklığımızı yarıştıracak olsak ben birinci çıkardım elbette!!Hem aşk mı kalmıştı ki?Aşkımız mı kalmıştı ortada?

‘’Bende senin sadık olduğunu düşünmüştüm bir zamanlar, ama işte bilirsin.Her düşündüğümüz gerçeğin kendisi olmuyor.’’

Tıslayarak söylediğim bu sözler karşısında durakladı.Şaşkınlıkla bana bakıyordu.Muhtemelen Sarah aklına gelmiş ve benim bilip bilmediğimi düşünmüştü.

‘’Ne?Ne dedin?Neler oluyor?’’

‘’Git buradan.’’deyip aralık bıraktığım kapıyı açtım.Kolumu tuttuğunda ona bakmadan mırıldandım. ‘’Yarın konuşalım lütfen, git artık.’’

Hiçbir şey söylemeden kolumu bıraktı.Yarın büyük bir gün beni bekliyordu sanırım.Ah Alex ah.Kesin sen söyledin Jack ile olduğumu kesin!!Bu kızı anlamak günden güne zorlaşıyor mu yoksa bana mı öyle geliyor?