Το σπίρτο

7K 486 30
                                    

Μες στα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ’ τη φυλακή μου να με πας
Να μ’ αγγίζει ο αέρας, 
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου, 
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν’ ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ’ το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ’ όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να 'χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Ο ηλιος εξω ανέτειλε. Με τις πρωτες πρωινές αχτίδες που περασαν απο το παραθυρο ο Λουκ ανοιξε τα ματια. Η Λιλιθ βρισκοταν με το ενα ποδι πανω του και το κεφαλι της στο στηθος του. Ηταν τετοια η στιγμη που ενιωσε για πρωτη φορα στην ζωη του πληρης. Αγχωμενος αλλα τουλαχιστον την ειχε μαζι. Θα προσπαθούσε με κάθε τρόπο για να τα διορθώσει όλα και θα χρησιμοποιούσε κάθε μέσο , κάθε γνωστό του και κάθε στοιχείο προκειμένου να είναι ασφαλής.  Της χαρισε ενα απαλο φιλι στο μετωπο κι εκεινη κουνηθηκε μουγκριζοντας.

«Λιλ.. πρεπει να φυγουμε. » ειπε σιγανα

«Δεν θελω... » απαντησε  νιαουριζοντας σαν τη γατα και  τεντωσε το κορμι της. Θύμισες ηρθαν αμεσως στο μυαλο της.

«Πρεπει ομως. Εχουμε να κανουμε καποια πραγματακια μωρο μου. » ακουγοντας τον να την αποκαλει ετσι μετα τα χθεσινα ολο το κορμι της τυλιχθηκε στις φλογες. Φλογες που ηθελε να αφησει πανω του και να τον καψει ζωντανο. Να τον διαλυσει. Θα επαιζε ομως τον ρολο της καλα. Θα πηγαινε με τα νερα του μεχρι να δει που πανε και απο εκει και περα θα τον κατεστρεφε. Ισως αν δεν ξυπνουσε  το βραδυ ολα να ηταν αλλιως, ισως να απολαμβανε το πρωινο ξυπνημα μαζι του διχως να την νοιαζει τιποτα και κανενας. Ολα ομως ειχαν αλλαξει μεσα σε μια στιγμη...

Λιγες ωρες πριν

Σήκωσε το βλέμμα της ,τον είδε ήρεμο να κοιμάται σαν μωρό και αναστέναξε. Όλα όσα ήθελε να κάνει λίγες ώρες πριν είχαν γίνει παρελθόν.  Πίστεψε κάθε του λέξη όχι μόνο γιατι το ένιωθε αλλά και γιατί το ειχε ανάγκη.  Ήξερε πως όλη αυτή η ένταση μεταξύ τους δεν έβγαζε πουθενά πάρα μόνο σε καβγάδες. Προσπάθησε να κλείσει στο βάθος του μυαλού της το βίντεο και αρκέστηκε στα λόγια του... Εκτός αυτού ο τρόπος που την χειρίστηκε ήταν μοναδικός. Παρέλυσε όλο το κορμί της ... ποτέ ξανά δεν είχε κάνει έρωτα έτσι, δεν έβρισκε καν τις δώστε λέξεις για να περιγράψει το πάθος και την δίψα που διακατείχε το κορμί της .

The Mission Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα