DEATH HEART

25 || Their Existence

H A V E A

[I'm really sorry, Havea.]

“No, it's okay.”

[Hindi ko talaga alam na aalis kami ngayon.]

“Okay lang. Next time na lang siguro.”

[Alright. I promise, magkikita na talaga tayo.]

I giggled, “Okay.”

[Hmm, I need to hang up now. Bye.]

“Bye, enjoy.”

[I will.]

Pagbaba ko ng cellphone ay napatingin ako sa suot ko. Aish. Nagsuot pa ako ng dress para sa lakad namin pero—wala. Hindi tuloy.

Argh. Napa-upo na lang ako sa kama.

Paano na 'to? Paano na ang mission ko? I badly want to end this mission!

beep!

Napatingin ako sa cellphone ko.

Kieron : girl? may work ka ba today?

Work?

Oh. That's right. Siguro ay papasok na lang ako sa trabaho ngayon.

Me : yeah, why?

I replied bago pumunta sa closet para pumili ng damit.

beep!

Kieron : good! may sasabihin sana ako sa'yo, let's meet later.

Me : okay.

Pagbaba ko ng cellphone ay nagderetso na ako sa comfort room para magpalit ng damit. Pagtapos ko ay pumunta na ako sa hagdan para bumab—

“What?! Lintek naman oh.”

I raised both of my eyebrows when I heard that voice. Eh? Who's that?

“Akala ko ba ay naayos niyo na 'yan?”

Ha? That's Haven's Dad voice.

“Letse. Sige na, ibaba ko na 'to.”

Nawala na ang boses matapos ang ilang segundo that's why nagtaka ako. Dad ba talaga ni Haven 'yon? Bakit parang iba ang boses niya?

“Hey, where are you going?” napalingon ako sa boses na 'yon. Haven. “Work.” I answered bago bumaba ng hagdan.

“Sama ako!” naramdaman kong sumunod siya sa akin.

“No way.” I mumbled, I'm sure manggugulo lang siya do'n. “Why? Sama na ako. I'm bored, you know?”

“I don't care.” humarap ako sa kanya, “Huwag ka susunod sa akin, do you get that?”

He pouted his lips. “No.”

Psh. “Bye.” I said bago lumabas ng bahay. Subukan niya lang talaga sumunod sa akin. Aish.

—

“What? White Dead?”

“Sssh! Lower your voice girl.” lumapit siya sa akin. “I've seen them girl! OMG.”