DEATH HEART

6 || His Photo Copy

H A V E A

“Who's this?” tanong ko habang nakaturo sa isang picture frame. It's probably their childhood photo but—dalawa ang nasa picture. Kapatid niya ba 'to?

“Huwag mong tignan magkaka-virus.”

Kinuha niya ang picture frame at itinago sa likod niya. Tss. Virus? “I'm just asking.” I mumbled. Psh, nakakainis siya.

“Come here, dito na ang room mo.” sumunod ako sa kanya nang demeretso siya sa panghuling pinto. Ah, this house is huge. Honesty speaking.

Pagbukas niya ng pintuan ng kwarto ay nagulat ako sa itsura nito. Whoa. This room is kinda big! A combination of white and gray. Perfect! “Very good! I don't like pink, yellow, violet—ah. This is perfect!” I mumbled bago tumalon sa kama na kulay gray.

“My instinct is right. Mas magugustuhan mo ang ganitong kulay kesa sa mga pambabaeng kulay.”

“Hm, right.” I answered. Nahiga ako sa kama at niyakap ang isang unan.

“Sige alis na ako.” naramdaman kong lalabas na siya sa kwarto kaya naman napabangon ako. “Wait!”

Humarap siya, “What?”

“Ilang linggo lang naman ako dito right? Next week, I think makakahanap na ako ng matitirhan.”

“Ha? What are you talking about? Payag naman kami ni Daddy na dito ka tumira.”

Psh. No way. Hindi naman makapal ang mukha ko.

“No.” humiga ulit ako sa kama. “I'll find my own house.” I uttered.

“Bahala ka nga!” that is the last thing I heard bago nagsara ang pinto. Napayakap ako sa unan na hawak ko. Hmmmm! I miss this!

“You miss it?”

“Damn!” napabangon ako dahil sa gulat. Ugh! Mabuti na lang at wala akong puso! Kung nagkataon—argh!

“Aish! Pwede ba?! Huwag kang mang-gulat!” inis na sabi ko kay Mother Death.