DEATH HEART

8 || His Surname

H A V E A

“Kailangan ba talaga sabay tayo?” inis na tanong ko kay Haven. Nasa sasakyan niya ako ngayon and obviously papunta na kami sa school.

“No. Do you want to ride a taxi?”

Napatingin ako sa kanya. “Can I?”

He smiled, “Sure.”

Oh. Mabait naman pala s—

“May pera ka?”

.

..

...

....

Tch. Hindi pala siya mabait.

“Wala.” I mumbled annoyingly. Sumandal na lang ako sa upuan ko at umayos ng upo. Uh, by the way, hindi nga pala ako naka-upo sa passenger seat kaya—

mukha siyang driver ngayon. Pft. 

“Havea! Umupo ka sa tabi ko!” I heard Haven shouted pero hindi ako nakinig. Imbes na sundin ang sinabi niya ay pumikit na lang ako.

“Aish! I can't believe this.” he whispered bago paandarin ang sasakyan. Pft. Natawa naman ako dahil sa kanya. You look stupid, insane.

“Kamusta?”

“Shit!”

Nagulat ako ng biglang magsalita si Mother Death. God! Mabuti na lang talaga at wala akong puso!

“H-Hey, why? Are you okay?!” OA na tanong sa akin ni Haven. Ngayon ko lang napansin na napatigil pala ang sasakyan dahil sa sigaw ko.

“Yeah.” I rolled my eyes.

Geez, Mother Death! Ano na naman kailangan mo?

“Simulan mo na ang mission mo, Havea.”

Ito na nga diba? Tch.

“May kailangan pala akong ipa-alala sa'yo Havea.”

What?

“Sa bawat araw na daraan ay nababawasan din ang oras mo sa lupa.”

A-Ano?

“Mayroon lang itinakdang oras ang Shi No Masuta para sa'yo.”

Oras?

Damn.

Ang ibig mo ba sabihin ay may deadline ako?

“Oo.”

Shit. Hindi ko alam 'yon. Damn it. Kailangan ko na talagang gawin ang mission na 'to.