DEATH HEART

21 || Die

H A V E A

“First love never die?”

“Yes, kaya kahit tumanda tayo, ako pa din ang prinsipe mo.”

“No way! Dream on!”

Where am I?

Napatingin ako sa paligid.

Nasaan ako?

Saan ang lugar na 'to?

“Habulin mo ko!”

"Wait! Ang bilis mo naman!"

Napatingin ako sa dalawang bata na naghahabulan di kalayuan sa akin. One little girl and one little boy. Sino sila? Bakit ako nandito?

Muli akong napatingin sa lugar.

Slowly, unti-unti kong naaalala ang lugar. Damn. I know this place.

This is the place where—

“Shit.” nagulat ako ng biglang dumaan sa akin ang dalawang bata—wait, what? Napatingin ako sa katawan ko.

Fuck. I'm visible. Bakit ganito?!

“Ayoko na nga! Pagod na ako.”

“Pagod ka na agad?”

Napatingin ulit ako sa dalawang bata—

Damn. Bakit blurred? Bakit hindi ko na sila makita ng malinaw?

Kinusot ko ang mga mata ko bago ulit sila tignan—fuck. It's blurred. Hindi ko na sila makita!

Sinubukan kong maglakad palapit sa kanila pero parang may humihila sa akin palayo.

Argh! What is this? Bakit hindi ako makalapit sa kanila?

I tried to step my foot but to my surprise, I saw half of my body being transparent—and slowly, I saw my foot gently losing its part.

Fuck! What the hell is happening!

“N-No!” I shouted. Napatingin ako sa dalawang bata. “No!” I screamed.

“Nooooooo!”

Napatayo ako mula sa pagkakahiga.

“S-Shit.” I whispered. Napahawak ako sa puso ko.

Damn. Dream. Nanaginip na naman ako.

Napapikit ako dahil sa panaginip ko.

Sino sila?

Sino ang mga batang nakita ko kanin—

“AAAAAAAAAAAAAHH!”