THOMAS
Southern City,
April 2003
SINABIT ko ang keychain sa cellphone ko at tinitigan ito.
So cute
Kinuha ko ang pink na payong mula sa box. The first time I saw Andressa jealous and it is because of Anastasia–my sister.
April 1989
THE rain is heavy pouring. I was at the City library, reading a book when my sister–Anastasia appear in front of me wearing a smile. Naibaba ko ang libro at gulat na nakatingin sa kanya.
"What are you doing here? You are not fund of books, Ana" I asked
"Ano ba kuya, are you not aware of a quote "people change"?" She said with a sarcastic tone. I chuckle, tumayo ako at lumapit sa kanya.
"To naman, napakamatampuhin ng baby ko." Sabay gulo sa buhok niya. Agad niya naman iyong tinampal at inayos ang nagulo niyang buhok.
"Hey, stop that. Ang hirap kaya mag suklay." Mataray niyang wika.
Ngayon lang siya naka sama saamin na magbakasyon dito kaya walang nakakakilala sa kanya dito, sa mukha.
"Para kang si Andeng" bulong ko.
"Come again? Who's Andeng?" She asked.
"Nothing. Let's go home?"
"Can't you see it's still raining?" Mataray niyang wika. Napabuntong hininga na lang ako at babalik na sana sa pwesto ko nang makita ko si Andeng sa may pinto ng library, may bitbit na kulay baby pink na payong at medyo basa dahil sa ulan. Nakatingin lang siya saakin or saamin ni Ana. Agad akong lumapit sa kanya.
"Why are you here? Basang basa ka" at akmang pupunasan ko ang mukha niya nang humakbang siya paatras.
"Ahm, pumunta lang ako dito para ipahiram sayo to." Sabay bigay saakin nung payong.
"Ha? Paano ka? Ikaw ang mababasa, baka magkasakit ka." Nag aalalang wika ko.
"Wag mo kong intindihin. Intindihin mo yung girlfriend mo. Sige aalis na ako." Bago pa man ako makapag salita ay tumakbo na ito palabas. Agad kong binigay kay Ana ang payong.
"Gamitin mo. Umuwi ka na, maliligo pa ako sa ulan."
"Kuya teka la–" di ko na siya pinakinggan dahil agad akong tumakbo at sinundan si Andeng.
Naabutan ko siyang naka upo sa damuhan, basang basa.
"Ang tanga tanga mo Andeng. May girlfriend siya, mas maganda yun kesa sayo. Tumigil ka" rinig kong sabi niya sa sarili. Lumapit na ako sa kanya at nagsalita.
"What do you think you are doing Andeng?" Pigil galit kong wika. Gulat siyang napatayo at tumingin saakin.
"Paano kung magkasakit ka!?" I burst out in anger.
"Hindi mo ba naisip yun? Alagaan mo sana ang kalusugan mo Andeng." I almost whisper when I said that.
"Bakit ka ba ganyan ka kung mag alala saakin Toto?" She exclaimed
"It's because."
"Ano?"
"Because you are important to me Andeng" agad kong sagot na nakapag tahimik sa kanya.
"B-balikan muna ang g-girlfriend mo doon. U-uwi na ako."
"What? Girlfriend?" I asked, confused.
"Yung magandang babae sa library. Wag ka ng mag deny, tinawag mo ngang baby eh." Parang naiinis niyang wika. Napatawa ako.
"Bakit ka tumatawa!?"
"Are you jealous?" Nanunuyang tanong ko.
"A-anong selos. Di noh! Bakit naman ako mag seselos?" Defensive niyang sabi kaya natawa ako.
"Halika na, baka magkasakit ka pa." Saka ko siya hinila para magpasilong muna.
"Hey kuya, san ka ba nagpun– hello there Miss pretty." Biglang sulpot ni Ana out of nowhere na dala-dala ang payong ni Andeng.
"Who is this pretty lady beside you kuya? Is she your girlfriend? Mmhh?" malisyosang tanong ng kapatid ko.
"Teka, kuya?" Naguguluhang tanong ni Andeng kaya napangisi ako.
"Yeah. This is my little sister–Anastasia. Ana, this girl beside me is my friend–Andressa." Pagpapakilala ko.
"Now I know" tumatango tangong sambit sa sarili.
Ngumiti ng pagkalakilaki si Ana at naglakad papalapit kay Andeng at niyakap. Kita kong natigilan si Andeng.
"Nice to meet you ate Andressa. Finally, may special someone na si kuya. Akala ko bakla to eh." Pilyang wika ni Ana. Babatukan ko sana pero umatras ito.
"Hala, basa ka na Ana." Nahihiyang sabi ni Andeng.
"It's okay ate. At least, di na ako ma a-out of place sainyo. Parehas na tayo basa sa ulan."
"Let's go home na nga. Baka magkasakit kayo." Ana said at umuna ng naglakad.
"Let's go jealous girl" ako at sumunod kay Ana.
"Anong!" At hinabol ako kaya natatawa akong tumakbo.
****
YOU ARE READING
A Box of Memories (COMPLETED)
RomanceNagbalik, hindi para balikan ang nakaraan. Pero may mga bagay talaga na pag nakikita mo, may alaala na muling bubuhay sa isip at puso. Mga alaalang kay sarap balikan, at itama. At may alaala ding, kailangan ibaon upang makalimot. Pero sa pagbalik, k...
