I Need You // Dutch

Deel 1

Ik loop door de drukke straten van Seoul, mijn koffer achter me aan trekkend. Het is half vier 's middags en het begint al donker te worden. Aangezien het winter is. Mijn witte snowboots zijn helemaal doorweekt door de sneeuw en ik heb het ijskoud. Ik stop even en trek mijn warme muts goed over mijn oren heen en blaas even in mijn handen. Had ik maar handschoenen meegenomen. Ik doe mijn oortjes in en stop mijn telefoon in de zak van mijn dikke winterjas. Een paar voorbijgangers kijken mij geïrriteerd aan, omdat ik de weg blokkeer. Ik draai met mijn ogen en pak mijn koffer weer vast. Ik sleep mezelf weer de menigte in. Ik hoor de ringtone van mijn telefoon en met een diepe zucht pak ik hem uit mijn jaszak. "Hallo met Keiko." Zeg ik. Ik hoor een vrouw aan de andere kant van de lijn. "Oh sorry, verkeerd verbonden." Zeg ze en hangt op. Een geïrriteerde zucht rolt over mijn lippen en ik doe mijn telefoon weer in mijn jaszak. Wat een tijdverspilling. Ik pak mijn koffer weer vast en loop verder. Ik moet op tijd een taxi vinden die me naar Busan kan brengen.

Na een half uur lopen begin ik geen gevoel meer te krijgen in mijn handen. Ik besluit naar het dichtstbijzijnde café te gaan en mezelf op een warme cappuccino te trakteren. Ik zie een leuk café met een groot vuur binnen. Ik loop naar binnen en meteen word ik omarmt door de warme lucht binnen. Ik ga op een van de banken zitten tegenover het grote vuur en zet mijn must af en doe mijn jas uit. Er komt een vrouw naar me toelopen en vraagt wat ik wil drinken. Ik bestel een cappuccino. De bediende noteert het en loopt weg. Ik pak mijn mobiel en scrol een beetje door Instagram.

Na een tijdje hoor ik de deur van het café opengaan en hoor gelach van jongens. Ik kijk om en zie dat er twee jongens binnen komen lopen. Ze gaan op de bank naast me zitten en doen ook hun mutsen en jassen uit. Een van de jongens heeft donkerbruin haar en draagt een witte trui en een zwarte broek. De andere jongen heeft lichtbruin haar en is een paar centimeter kleiner dan zijn vriend. Hij draagt een zwarte trui met een hoge kraag en een zwarte broek. Zo te zien hebben ze veel lol. Ze zien er erg bekend uit, maar waar ik ze van ken weet ik zo snel niet. Ze zie dat ik naar ze kijk en kijken mijn kant op en glimlachen naar me. Ik glimlach terug en ga verder waar ik mee bezig was. Na ongeveer tien minuten komt de bediende met mijn cappuccino. Ik bedank haar en ze vraagt wat de jongens wouden drinken. Ik neem een slokje van mijn cappuccino en meteen voel ik me een stuk warmer.

Ik richt me weer op mijn mobiel en kijk wanneer de laatste taxi vertrekt. Een geïrriteerde kreun rolt over mijn lippen als ik zie dat het al vijf uur is en dat de laatste taxi dus net vertrokken is. "Kunnen we misschien helpen?" Hoor ik iemand zeggen. Ik kijk op en zie dat de twee jongens naast me me vragend aan kijken. "Uhm, nou ik moet naar Busan alleen ik zie dat de laatste taxi naar Busan net is vertrokken, en nu weet ik niet hoe ik er moet komen." stamel ik. Ik kijk de jongens aan en die kijken naar elkaar. "Wij moeten ook naar Busan toe. Misschien wil je met ons meerijden?" Vraagt de jongen met het lichtbruine haar. ik kijk hem verbaasd aan en hij glimlacht naar me. "Oh my god, dat zou echt fijn zijn." Zeg ik en glimlach terug. ik zie de andere jongen fronsen. "C'mon Kookie. We moeten ook wel een beetje aardig zijn tegen dames."Zegt de lichtbruin harige jongen tegen zijn vriend. Hij knikt dan. "Dat is waar. Oké is goed." Zegt hij en glimlacht naar me. Ik glimlach dankbaar terug.

De jongen met het lichtbruine haar steekt zijn hand uit naar me. "Hi, ik ben Park Jimin. Je mag me Jimin noemen. Of Jiminie." zegt hij met een knipoog. Ik glimlach en schud zijn hand. "Ik heet Keiko." zeg ik glimlachend. "Ik ben Jeon Jungkook. Je mag me, of couse, Jungkook noemen." Zegt de andere jongen. Opeens schiet het me binnen. "Wacht. Zijn jullie niet DE Jimin en Jungkook van de k-pop groep Bts?" Vraag ik en ik zie Jimin wild ja knikken. "Oh my god, ik ben zo stom. Dat ik dat niet eerder zag. Waar zijn de anderen?" Vraag ik. "Oh die zijn thuis denk ik. Yoongs ligt vast weer te pitten." Lacht Jungkook.

"Wat doen jullie eigenlijk hier in Seoul?" Vraag ik nieuwsgierig. "We wouden samen iets leuks doen dus Jungkook kwam erop om een dagje naar Seoul te gaan." Zegt Jimin en port Jungkook in zijn zij. Jungkook knikt hevig ja.

We praatten nog een tijdje door. Jungkook kijkt na een tijdje naar buiten en ziet dat het al donker is buiten. "Zullen we gaan? Het is al donker buiten en misschien maakt Jin zich weer eens zorgen waar we blijven." Jimin knikt en we doen onze jassen aan en onze mutsen op. Jungkook pakt mijn koffer, want hij wou niet dat ik hem ging dragen en we lopen met z'n drieën naar buiten naar Jungkook's auto.

(A/N)
Heyoo!! Ik hoop dat jullie het al leuk vinden!!