14. Bölüm: Utanç

12.3K 619 235
                                    

Bölüm Şarkısı; Selçuk Balcı- Dağların Karı Yetmez

-----------------------------

Şaşkınlıktan kocaman açılan gözleri dibindeki göz kapaklarına bakarken dudaklarındaki baskı kayboldu gitti

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Şaşkınlıktan kocaman açılan gözleri dibindeki göz kapaklarına bakarken dudaklarındaki baskı kayboldu gitti. Maviliklerle göz göze gelmesi ve karısının koşarak arkasına bakmadan bile kaçması saliseler içerisinde oldu.

Karısının sırtında kalan şaşkın bakışlarını uzun bir süre çekemedi genç adam. Az önce Ayşem'le öpüşmüşlerdi. Hayır hayır, Ayşem öpmüştü hatta dudaklarını değdirmiş bile sayılabilirdi.

İyide neden böyle bir şey yapmıştı?

Şaşkınca kafasını çevirdiğinde merdivenleri başında gözlerinden ateş saçarak bakan Gülçin'i gördü. Kızın elleri iki yanında yumruk olmuş, burnundan soluyarak izliyordu Fırat'ı.

Fırat aklına düşen tilkilerle şaşkınlığından kurtularak sırıtmaya başladı. Karısı kıskançlığından öpmüştü onu. Gülçin'i görmüştü ve o yüzden öpmüştü kendisini.

Ellerini siyah saçlarının arasına daldırıp yüzündeki aptal gülümsemeyle karıştırdı. Bu kadının kendisini kıskanması deli gibi hoşuma gidiyordu. Sebebini henüz anlayamamıştı ama umurunda değildi. Dudaklarını yaladı yavaşça. Ayşem'in kaçarken yüzündeki şaşkın ifade aklına gelince kocaman bir kahkaha patlattı. Belki öptüğünün bile farkına ayrıldıktan sonra varmıştı.

Gülçin'in yerleri döve döve merdivenlerden inişine göz devirip odasına doğru yol aldı. Bakalım deli karısı ne yapıyordu?

Banyoda bir ileri bir geri giderken yaşadığı stres ve utanç yüzünden tırnaklarını kemiriyordu. Telaşlı bir nefes alıp klozetin üstüne oturdu. Dirseklerini bacağına yaslayıp elleriyle yüzünü kapattı utançla.

"Ne yaptım ben ya? Gaza geldim şak diye yapıştım adama." Banyoda gözlerini gezdirdi kısaca. "Ben nasıl çıkacağım buradan be! Aferin sana Ayşem, adamdan kaçarken onun odasına düştün."

Telaşla ayağa kalktığı sırada kapı açılma sesi doldu kulaklarına. Sonra ayak sesleri ve yatağa yatıldığını duyuran yayların gıcırdaması. Hızla klozetin kapağına geri oturup dizlerine vurmaya başladı.

"Geldi işte geldi! Ben hayatta çıkamam buradan! Nasıl bakacağım o ineğin yüzüne! Sıfatıma bakıp bakıp sırıtacak şimdi! Utançtan ruhumu teslim edeceğim şu an." diye fısıldadı derbeder bir halde. Yer yarılsaydı da içine girme şansı olsaydı.

''ÇIK ARTIK KARICIĞIM! BENİ ÖPTÜĞÜNÜ UNUTTUĞUMA EMİN OLABİLİRSİN!''

Oturduğu yerde sıçradı aniden. Ellerini yüzüne koyup utançla tepindi. Kesinlikle bu banyodan çıkamazdı! Hele de bu gıcık adam içeriden pişkin pişkin bağırırken olmazdı.

KARADENİZ'İ GETİR DE GELWhere stories live. Discover now