Κεφάλαιο 5

Começar do início
                                    

Σχεδόν ολα είναι έτοιμα το μόκο που μένει είναι να αλλάξω. Λέω να βάλω κάτι χαλαρό, άλλωστε θα αράξουμε σπίτι.

 Λέω να βάλω κάτι χαλαρό, άλλωστε θα αράξουμε σπίτι

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

Η ώρα ήταν μόλις 20:55 και χτύπησε το κουδούνι.

Ήρθε και λίγο νωρίτερα. Ευτυχώς τα το φαγητό είναι έτοιμο σχεδόν.

Έτρεξα να του ανοίξω την πόρτα.

Μ: "Καλώς τον^^ "

SJ: "Τι γίνεται; Είδες που δεν άργησα τελικά;"

Μ: "Χαχα το είδα. Έλα πέρνα."

SJ: "Ευχαριστώ."

Μ: "Το φαγητό θα είναι έτοιμο σε λίγο. Ωστόσο μπορούμε να καθίσουμε στο σαλόνι αν θέλεις."

SJ: "Βέβαια, πάμε."

Jin's pov

Μου άνοιξε την πόρτα με ένα πλατύ χαμόγελο. Είναι τόσο όμορφη με αυτό το oversized φούτερ.

Πως μπορώ εγώ να της κρατήσω μούτρα;

Τέλος πάντων...

Καθίσαμε στο καναπέ.

Μαρία's pov

SJ: "Λοιπόν πως ήταν εχθές η δουλειά;"

Μ: "Πολύ κουραστική. Είναι η πρώτη φορά που κάνω εφημερία και ξεκίνησα να νυστάζω από τις 11 σχεδόν."

SJ: "Καλά και ήσουν μόνη σου τόσες ώρες;"

Μ: "Όχι ήταν εκεί μερικές νοσοκόμες και ένα παιδί, ο ανιψιός του αφεντικού μου που κάθισε μέχρι αργά να μου κάνει παρέα."

SJ: "Καλά και καθίσατε όλες αυτές τις ώρες οι δυο σας;"

Μ: "Δούλευα συγχρόνως οπότε δεν ήμασταν όλη την ώρα μαζί. Ίσως αν δεν είχα κάποιον να λέω και μία κουβέντα θα με είχε πάρει ο ύπνος. Γιατί ρωτάς;"

SJ: "Μιά χαρά τότε... Τίποτα έτσι"

Μ: "Ναι, τέλος πάντων άσε το αυτό. Εσένα πώς ήταν η μέρα σου;"

SJ: "Συνηθισμένη δεν έκανα κάτι σημαντικό.
Πώς και με κάλεσες σήμερα;"

Μ: "Μια και δεν βόλεψε εχθές είπα να στο προτείνω για απόψε μια και ήθελα πολύ να βγω μαζί σου."

About Chemistry || 석진Onde histórias criam vida. Descubra agora