ဖြူစင်သော ချစ်ခြင်းဖြင့်

ဖြူ စင်သောချစ်ခြင်းဖြင့် - အပိုင်း(၅)

ဒီနေ့နဲ့ဆို ရှင်လင်းညို ရန်ကုန်ရောက်တာ နှစ်ရက်မြောက်သည့်နေ့ဖြစ်သည်။တိုက်ခန်းကနေ အဝေးကြီးဘယ်မွမရောက်သေး။ဟိန်းသူ၏ တိုက်ခန်းသည်အကျယ်ကြီးဖြစ်ပြီး ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲရက် အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း၊မီးဖိုချောင်အကျယ်ကြီးပါ၏။တိုက်ခန်းအောက်ထပ်မွာ ထမင်းဆိုင်ရှိတာမို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ထမင်းဟင်းချက်ဖို့မပူရပေ။အခုလည်း ထမင်းစားဖို့ ရေချိုးနေတဲ့ဟိန်းသူကိုစောင့်ရင်း TVကြည့်နေလိုက်သည်။အတည်တက်တော့မကြည့်ဖြစ် ဟိုပြောင်းဒီပြောင်းလုပ်နေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ရှင်လင်းညို TVကြည့်နေတုန်း တံခါးဘဲလ်သံကြားလိုက်ရ၏။

"အညို...တံခါးဖွင့်လိုက်ဦး"

ဟိန်းသူစကားတောင်မဆုံးလိုက်ပဲ ရှင်လင်းညိုကတံခါးထဖွင့်လိုက်သည်။ထမင်းချိုင့်တွေနဲ့ ရောက်လာတဲ့ ဟိန်းသူညီမတစ်ဝမ်းကြဲ ဖူးသစ်ဝေကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

"ဪ...ညီမ ဝင်ခဲ့လေ"

ဖူးသစ်ဝေကိုတံခါးဖွင့်ပေးပြီး TVထိုင်ကြည့်ျမဲ ကြည့်နေလိုက်သည်။သူမကတော့ မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ပြီး လုပ်စရာရှိတာလုပ်နေသည်။ခဏလောက်ကြာတော့
ရှင်လင်းညို နဲ့မျက်စောင်းထိုး ထိုင်ခုံမှာလာထိုင်သည်။အနက်ရောင် Hoodie ဝတ်ထားပြီး ဂျင်းဘောင်းဘီအရှည်ဝတ်ထားသော ဖူးသစ်ဝေက တစ်မျိုးမတူအောင်လိုက်ဖက်ပြီးချစ်စရာ ကောင်းနေသည်။သို့သော် ရှင်လင်းညိုအတွက်တော့ အနက်ရောင် Hoodie ကိုမြင်ပြီး ထက်ဦးညီကိုသြားသတိရစေသည်။

"ထမင်းချိုင့်လာပို့တာလား ညီမလေး"

ဘေးနားထိုင်ပြီး စကားတစ်ခွန်းမွမပြောလို့မကောင်း၍ ရှင်လင်းညိုကစကားစလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ် ကိုကြီး...အန်တီမျိုးက ကိုကြီးတို့နှစ်ယောက်အတွက်ထမင်းပို့ခိုင်းလိုက်လို့လေ"

ရှင်လင်းညိုက ခေါင်းညိတ်၊ပြုံးပြပြီး TVကိုသာဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ဟိန်းသူလည်း အဝတ်အစားလဲပြီး အခန်းထဲကထွက်လာသည်။

"မိသစ်ရောက်နေတာကိုး...အလုပ်တွေထားပြီးထမင်းလာပို့တာလား"