Creepy verhalen nederlands

Sally

"Leuk je te zien man, hoe gaat het met je?" Vroeg hij terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en zag hoe zijn vrouw aan tafel ging voor het avondeten. Johnny haalde zijn schouders op en pruttelde met zijn duimen.

"Karen en ik zijn uit elkaar gegaan."
"Ach dat is verschrikkelijk, het spijt me ..." Johnny schudde zijn hoofd met een glimlach.

"Nee, het is goed, ik ben blij, ik kan vrij bewegen zonder dat iemand constant wil weten waar ik ben en wat ik doe." De twee mannen lachten samen en baanden zich een weg naar de tafel om te eten. "Mm Marie, dit is geweldig."

"Bedankt, ik ben blij dat je het leuk vindt."

"Mhm! Het is lekker mama." De volwassenen glimlachten en lachten om de lof van het kind.

Bord na bord was leeg en Sally begon steeds opnieuw te geeuwen en wreef met haar handen over haar ogen. Haar moeder glimlachte en wreef zachtjes over haar rug.

"Het lijkt erop dat iemand moe is, tijd voor bed!" Sally knikte en sprong van haar stoel, pakte haar bord en droeg hem naar de gootsteen. Haar moeder stond op om haar naar bed te brengen, maar stopte toen John haar arm beetpakte.

"Ik neem het mee naar bed." Hij glimlachte en verdiende er een in ruil.

"Oké, bedankt, John." De man knikte en zag hoe de vrouw haar best deed om de afwas te doen en eventuele restjes op te ruimen. Toen keek hij of zijn broer naar de badkamer ging om zich te wassen en volgde hij het jonge meisje naar haar kamer.

John glimlachte en sloot de deur achter zich, terwijl hij zag hoe het meisje door haar dressoir snuffelde om pyjama's te dragen.

"Heb je hulp nodig?" Vroeg hij, terwijl hij keek hoe het meisje opkeek en knikte. "Oké, laten we eens kijken wat je hebt." De man liep naast haar en begon door haar verschillende pyjama's te kijken. "je hebt een paar met aardbeien bedrukte exemplaren, ik wed dat je het net als hen in je dromen zult ruiken." Hij hield het hemd omhoog en toonde haar, en gaf het een paar diepe inhalaties. Sally giechelde en schudde haar hoofd, wat aangaf dat ze haar aardbeienpyjama niet wilde dragen. Johnny knikte en plaatste het shirt terug en haalde er een ander shirt uit met een eenhoorn erop. "Hoe zit het met deze? Wedden dat je hier op een eenhoorn rijdt." Weer giechelde het kind en schudde haar hoofd nee. De man slaakte een kleine huff voordat hij hem teruglegde. Toen haalde hij een gewone roze nachtpon met "Sally" op de rug. "Hoe?" Dit kan hiermee een prinses worden. " Sally's ogen lichtten op en ze klapte opgewonden in haar handen en knikte. Ze legde de jurk op haar bed, reikte naar haar toe en begon haar shirt los te knopen.

"Ik kan me aankleden, oom." Zei ze met een glimlach en keek naar zijn handen op haar shirt. De man glimlachte terug en knikte en bleef zich een weg banen door haar hemd.

"Ik wed dat je kunt, maar je bent moe, en waarom geen hulp?" Vroeg hij, terwijl hij naar Sally keek die een paar keer knikte. Nadat ze haar shirt losgeknoopt had, liet hij het van haar schouder glijden en gaf haar buik een mooie zak, waardoor ze giechelde. Hij grinnikte en greep de rand van haar korte broek vast en trok ze naar beneden. Uiteindelijk greep de man haar nachthemd vast en duwde de opening over haar hoofd, waarbij ze ervoor zorgde dat haar armen door de mouwen konden gaan. "Helemaal klaar!" Zei hij blij, terwijl hij keek hoe het meisje terug glimlachte, giechelend toen ze naar de top van haar bed sprong. Johnny stond op en pakte haar kleren; de deur ging open en liep Sally's moeder binnen om haar in te stoppen.

"Je bent klaar om naar bed te gaan." Vroeg ze, terwijl ze rond het bed liep. Johnny keek op en haastte zich naar de andere kant van het bed.

"Ik zal haar opnemen, goed?" Marie keek naar hem op en glimlachte schudde haar hoofd.

"Natuurlijk." Ze keek naar haar dochter en leunde naar voren, kuste het kind op haar voorhoofd.

"Welterusten schat."