ซอกจินกำลังนอนตาสว่างอยู่บนเตียงแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่แล้ว สาเหตุที่เขานอนไม่หลับน่าจะเป็นเพราะช่วงกลางวันเขานอนมากไป แต่ซอกจินรู้ดีว่าอีกสาเหตุที่ทำให้เขาตาสว่างแบบนี้คืออะไร
คาทก..
แสงไฟสว่างวาบจากโทรศัพท์ที่ซอกจินวางไว้ข้างตัว เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแถบแจ้งเตือนโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนข้อความ
JEONJK: คุณซอกจินจะไม่ยกโทษให้ผมจริง ๆ เหรอครับ
JEONJK: ผมคิดถึงคุณซอกจิน
ไฟจากหน้าจอโทรศัพท์สะท้อนใบหน้าที่ฉายแววลังเลของซอกจินท่ามกลางความมืด ซอกจินยังคงเอาแต่จ้องแถบแจ้งเตือนอยู่แบบนั้น กำลังใช้ความพยายามอย่างมากในการหักห้ามตัวเองไม่ให้กดเข้าไปอ่านข้อความของจองกุก แต่พอสายตาสบกับเลขดิจิตอลบนหน้าจอที่บอกเวลา 02:37 ซอกจินก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมดึกดื่นป่านนี้จองกุกถึงยังไม่เข้านอน และข้อสงสัยก็ได้รับความกระจ่างในไม่กี่วินาทีต่อมา เมื่อแถบข้อความของจองกุกเด้งรัวขึ้นมาอีกครั้ง
JEONJK: ผมนอนไม่หลับ
JEONJK: คุณซอกจินจะไม่ตอบผมจริง ๆ เหรอครับ
JEONJK: ตอนนี้ผมอยู่ที่ลานจอดรถ
JEONJK: ถ้าคุณซอกจินยังไม่นอน
JEONJK: ลงมาเจอผมหน่อยได้ไหม
JEONJK: sent a photo.
แถบข้อความล่าสุดแสดงภาพบริเวณลานจอดรถใต้อพาร์ตเมนต์ของเขา ซอกจินมองภาพที่จองกุกส่งมาพลางอ่านข้อความของจองกุกอีกครั้ง เขาสังเกตว่าคราวนี้จองกุกส่งข้อความมาคราวละสั้น ๆ คิดว่าเด็กนั่นคงรู้ว่าเขาอ่านข้อความจากแถบแจ้งเตือนเลยต้องการให้เขาได้อ่านข้อความทั้งหมด และการที่จองกุกมัดมือชกโดยการมารอเขาถึงใต้อพาร์ตเมนต์แบบนี้จะไม่ให้เขาใจอ่อนได้ยังไง เหมือนว่าสติที่ยับยั้งชั่งใจไม่ให้เผลอใจอ่อนกับจองกุกของซอกจินหยุดทำงานชั่วขณะ เขารีบลุกจากเตียง เปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอนตัวบาง ใจร้อนรนนึกถึงจองกุกที่นั่งตากอากาศเย็นยามค่ำอยู่ที่ลานจอดรถ เพราะเขารู้ว่าถ้าเขาไม่ลงไปเจอจองกุก เด็กนั่นอาจนั่งตากลมรอเขาจนถึงเช้าได้ แม้จะพยายามเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับจองกุกมากแค่ไหน แต่เขาไม่ใจดำพอที่จะปล่อยให้เด็กอย่างจองกุกอยู่ในสถานที่เงียบเปลี่ยวตามลำพังเวลานี้แน่
YOU ARE READING
BTS FANFICTION: Saint PAPA (KOOKJIN)
Fanfictionคิมซอกจินวัย 37 ปี ตั้งปณิธานกับตัวเองว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าไปจนกว่าจะอายุ 40 แต่แล้วก็ได้พบกับมารผจญที่ทำให้ปธิธานของเขาสั่นคลอน มารหน้าหล่อวัย 17 ปี ทึ่ชื่อว่า จอนจองกุก
