Cunning Child | Jikook

12.Bölüm: ''Cehennemde görüşürüz.''

12.Bölüm

''Huzursuz olmaya başladılar.''

''Ölümle burun buruna gelen kirli nefeslerinizin kurtulmasını kim sağladı?''

Sert tavırlı gencin sözleri, önündeki cılız bedeni durdurdu. Az önceki kendinden emin tavrından eser yoktu artık. Her bir yutkunuşunu dikkatle yapıyor, her bir nefesini sanki son nefesiymiş gibi alıyordu. Eğitim binasından kurtulduğu için mutluydu. Orada kalsaydı, ölecekti. Diğerleri gibi. Jeon'un yanında ise, istediğini yapar ve ona karşı gelmezse yaşardı.

Jeon gaddar piçin tekiydi.

Ama dostlarının arkasını kollardı. Onları kurtarır, kendine bağımlı ve muhtaç hale getirirdi.

Ve en ufak bir yanlışı bile affetmezdi.

Ona yanlış yapan ölürdü.

Ve bu ölüm, kaçtıkları yerdekinden çok daha acılı olurdu.

''Niyetim sana karşı gelmek değil Jungkook.'' dedi cılız genç. ''Kaçmamıza yardım ettiğin, oradan kurtulmamızı sağladığın için sana minnettarım. Kaçmıştın. Özgürlüğünü bir kez daha bizim için tehlikeye atıp, bizi kurtarmaya gelmene gerek yoktu. Ama yaptın. Bizim için yaptın.''

Jeon Jungkook, bembeyaz dişlerini duygudan yoksun bir gülüşle aydınlattı.

''Kim huzursuz olmaya başladı?''

''Jung-''

''Hayatlarınızı iyi niyetimden kurtarmadığımı biliyorsun Yugyeom. Ve planımı devreye soktuğumda, yanımda itaatkar adamlar istiyorum.'' Önünde duran gence, konuştukları konudan bağımsız bir soru yöneltti,

''İstediklerimi getirdin mi?''

''Evet.'' dedi Yugyeom elindekileri Jungkook'a doğru uzatırken.

''Güzel.'' Günlerdir izlediği eve kısa bir bakış attı. ''Söyle o huzursuz piçlere, hastalıklı nöbetim bugün bitiyor. Akşam aranızda olacak ve yapmanız gerekenleri söyleyeceğim.'' Gülümsedi. ''Yarın, şafağın doğuşuyla başlıyoruz.''

''Burada kalıp sana yardım etmemi ister misin?''

''Yardım?'' diye sordu Jungkook. ''Evet. Bana bir yardım yapacaksın. Ama burada kalarak değil.''

''Ne istediğini söyle yeter.''

''Yardımına, sevgilin Jackson'u öldürerek başlayabilirsin Yugyeom.''

Yugyeom'un tüm hücreleri titrerken, aldığı huzursuz solukta öylece boğazında kaldı.

''Ne? Neden?'' diye sordu hırıltılı bir sesle.

''Yapma ama.'' dedi Jungkook. ''Yerime geçmeye çalışıp, arkamdan söylentiler çıkaran çürük elmanın o olduğunu... bilmediğimi düşünüyor olamazsın?''

''Ben-''

Jungkook, Yugyeom'un sözüne başlamasına izin vermeden yürümeye başladı ve arkasını dönmeden konuştu,

''Döndüğümde işi bitirmiş ol. Yoksa sevgilinin canına karşılık seninkini alırım.''

-

''Sevgilim.'' diye fısıldadı genç adam.

Ses tonu acı çeker gibi kısık, özlem duygusuyla yanıp tutuşan bir aşık gibi yumuşak çıkıyordu dudaklarından. Ve kulağa şölen gibi bir etki bırakıyordu Jeon'un sesi.

Ama bu ses, yalnızca Park Jimin için çıkıyordu gizlendiği yerden meydana.

Jeon Jungkook izliyordu.