Cunning Child | Jikook

3.Bölüm: "Küçük lanet."

3.Bölüm

"Ne bakıyorsun?"

Tatlı kıkırdamalar.

"Hey çocuk! Sana diyorum. Ne bakıyorsun öyle bön bön?"

Sözlerimin içeriğini anlamış gibi ağlamaya başlayan küçük lanet, kulaklarımı dehşet bir ses ile münasebet içine girmeye zorladı.

"Tanrım! Böyle küçücük şeylerden bu korkunç seslerin nasıl çıktığını anlamıyorum."

Yaklaşık iki saattir, ormanın içinde gizlenerek yürüyorduk. Bu iki saatin sonunda kurak alana çıkmak, kendimi çıplak hissetmeme neden olmuştu.

Normal şartlar altında yakalanmak beni korkutmazdı. Kendimi savunabilirdim. Güçlüydüm.

Ancak şu an yanımda lanet olası bir bela vardı ve ben onu korurken aynı zamanda nasıl dövüşürdüm bilmiyordum.

Derin bir nefes aldım.

Yakalanmamak için vampir güçleri sayesinde beş dakikada ulaşabileceğimiz hedefimize, güçlerimin izlenme riskine karşın, saatlerdir yürüyerek ulaşmaya çalışıyorduk.

Şey...
Ben yürüyordum. O ise kucağımda halinden son derece memnun bir şekilde biraz etrafa, çokça da bana bakıyordu.

"Bana bakmayı kes!" Diye tısladım. "Saatler önce bir taraflarını kurtardığımın farkındasın değil mi? Üstelik bunun için kendiminkileri tehlikeye attım. Sense bana şükredeceğine şu korkunç gözlerinle beni rahatsız ediyorsun!"

Tanrım. Çarpılmazdım değil mi?
Gözleri korkunç falan değildi.
Çok güzeldi.
Çok masumdu.
Soğuk olan benliğimin içindeki tek sıcak yeri, kalbimin içini sımsıcak edecek kadar güzeldi.

Çocuğu dikkatle inceledim.

"Seni bu kadar kısa süre içinde nasıl böyle sevebilirim?" Diye sordum. "Üstelik ben çocukları sevmem bile! Eminim. Kesinlikle eminim. Eğer Jin'in oğlu olmasan, seni bir dakika bile düşünmez öldürürdüm. Üstelik bunu hybrid olduğun için değil, şu çıkardığın lanet seslerin için yapardım!"

Yağmaya başlayan yağmur ile patlamaya hazır benliğim daha fazla dayanamadı.

"Sikeyim!" Diye bağırdım. "NEDEN HER ŞEY BENİ BULUYOR!"

Sonra, Jin burada olsa çocuğunun yanında küfür ettiğim için beni nasıl kızıp haşlayacağını hayal ettim.

Bu durum kahkaha atarak gülmeme sebep oldu.

Az önce sinirden deliye dönmüyor muydum?

Ve şimdi de gülüyordum?

Deliriyor muydum?

"Banane!" Diye bağırdım. "Edeceğim. Oğlunun yanında küfür edeceğim, onu da kendime benzeteceğim. Onu da kendim gibi bir şeytana çevireceğim! Ne yapacaksın? Mezarından çıkıp bana engel mi olacaksın? Aptal adam. Sana ne boktan bir hata yaptığını söylemiştim." dedim Jungkook'a bakarak.

Sonra... duraksadım.

"Ama," diye konuştum. "Jin, sen ne güzel bir hata yapmışsın böyle?"

Sonra dayanamayarak onu ilk gördüğüm andan beri yapmak istediğim şeyi yaptım.

Alnına bir öpücük kondurdum.

Ona verdiğim öpücük ile saatlerdir ölümüne ağlayan çocuk hemen sustu.

Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım.