Μαράθηκε ο θεός του έρωτα #WCC

"Τα μπλε καράβια"

Ήρθε η ώρα να σωθείς
Ήρθε η ώρα να φύγεις από εκεί
Ήταν ωραίο το ταξίδι
Ωραία η στεριά
Ωραία η πληγή εκείνη
Μα είναι ώρα να φύγεις
Εσύ
Εσύ ερωτευμένη ψυχή
Είναι ώρα να πλεύσεις μακριά από εκείνη τη γνώριμη άμμο
Από εκείνες τις ωραίες μελωδίες που μόνο εσύ ξέρεις να τραγουδάς
Είναι ώρα να φύγεις
Τώρα που είναι νωρίς ακόμα και έχει φως
Τώρα που ο ήλιος λαμποκοπά πάνω στο όμορφο πρόσωπό μου
Τώρα που ο ουρανός είναι γαλάζιος
Που είναι απέραντος για εσένα μόνο
Τώρα που είναι πρωί
Τώρα να φύγεις
Όχι μετά
Όχι τη νύχτα ούτε το ξημέρωμα
Μη φύγεις το βράδυ
Μη φύγεις την ώρα που ο ουρανός θα ντύνεται με μαύρο χρώμα
Μη φύγεις τότε
Μη φύγεις όταν τα μάτια σου θα είναι θολά και πάλι
Όχι τότε
Όχι όταν θυμηθείς
Όχι όταν η Άνοιξη ξυπνήσει στον κήπο σου ξανά
Μη φύγεις όταν τα άστερια θα φωνάζουν με μανία στη μοναξιά σου
Όταν ο άνεμος θα είναι κρύος και όταν ο Έρωτας θα σφυρίζει μελαγχολικά στα αυτιά σου
Όχι όταν τα δάκρυα θα χάνονται στη θάλασσά σου
Μη φύγεις τη νύχτα
Μη φύγεις όταν μαξιλάρι σου θα είναι οι αναμνήσεις
Μη φύγεις όταν το βέλος θα αρχίσει πάλι να σε πονά
Φύγε τώρα
Τώρα που είναι πρωί
Τώρα που τα μάτια σου είναι ανοιχτά και ο ήλιος γίνεται η πυξίδα σου
Φύγε τώρα με τα μπλε σου τα καράβια
Τώρα που τα πόδια σου δεν τρέμουν
Τώρα που δεν θυμάσαι και δεν θες να θυμηθείς
Φύγε τώρα που είναι πρωί και ο Έρωτας κοιμάται
Φύγε με τα μπλε σου τα καράβια
Πήγαινε να σωθείς
Τώρα που είναι πρωί
Τώρα που είναι γαλάζιος ο ουρανός και θέλεις και πάλι να σωθείς
Και το ξέρεις πως μπορείς να σωθείς
Φύγε κι ας γίνει ο ήλιος η πυξίδα